Nieuws uit MALI

[bleu marine]De confraters schrijven ons :[/bleu marine]

 [marron]We zijn kunnen ontsnappen uit Gao ![/marron]

Sinds enkele tijd hadden we wel schrik van de aanwezigheid van een kleine extremistische moslim groep in de opstand. Op zaterdag 31 maart, nadat er in de loop van de dag enkele geweerschoten hadden geklonken, was de stad bijna gevallen maar er was toch een onbestendige rust gekomen. Dat was voor ons het cruciale moment om de keuze te maken van te vertrekken of van te blijven. We hadden zo graag Pasen gevierd met de christelijke gemeenschap vooraleer te vertrekken. Het is in gemeenschap, na te hebben onderscheiden welke risico’s dat zou inhouden, (dat doet me denken aan de film over “de monniken van Thiberine”) dat we de beslissing genomen hebben de volgende dag te vertrekken. Maar plots zijn we dan die zaterdagnacht om 21 u. vertrokken als gedreven door ik weet niet wat. We zijn doorheen verschillende militaire posities tussen Gao en Gossi getrokken en we zijn ontsnapt aan een schietpartij van de opstandelingen op onze wagen. God heeft ons beschermd. Verschillende confraters hebben onze verplaatsing gevolgd met de telefoon, en we voelden ons gesteund.

De [bleu] MNLA [/bleu] (Nationale Beweging voor de Bevrijding van Azawad [1]) zelf is niet gewelddadig en doodt geen enkele burger maar zij controleert de bandieten en de islamisten niet, medeplichtigheid of zwakheid, we weten het niet goed.

De MNLA bestrijdt wel alles wat instelling is van de Staat en plundert de administratieve burelen en de NGO’s.

Verschillende personen en vrienden van de missie hebben ons eerst opgeroepen om te weten of we nog in leven waren. Ze zegden ons dat de opstandelingen op zoek waren naar ons en dat zij alles geplunderd en verwoest hebben in het huis en dat zij de kerk in brand hebben gestoken terwijl ze riepen: “Allah ou akbar”. De bewaker werd bedreigd en de christenen werden opgezocht gewoon omdat zij christenen zijn of omdat zij de paters en de zusters verborgen hebben. Velen van hen verbergen zich in afwachting dat ze een gelegenheid vinden om naar het Zuiden te komen, ze hebben grote schrik…

 [marron]Ik ben in contact met de confraters van Mali via de telefoon.[/marron] Ik heb kunnen spreken met de confraters van [bleu] Gao [/bleu] vóór hun vertrek uit Gao. Deze morgen heb ik gesproken met Pater Pascal te [bleu] Bandiagara [/bleu]. Hij is een Congolees. Hij verblijft daar samen met twee stagiairs. De Paters Yves Pauwels en Bernard Benoit zijn ’s nachts vertrokken uit Bandiagara in de richting van Burkina Faso. De Touaregs benaderen [bleu] Mopti [/bleu]. Het is werkelijk droevig. Laten we in ons gebed deze situatie meedragen. Broederlijk.

 [marron]Bedankt dat ge aan ons denkt ![/marron]

Het is niet enkel een beetje een warboel, het is echt vreselijk: de Paters en Zusters van [bleu] Gao [/bleu] zijn zojuist behouden en goed aangekomen. God zij dank. Na hun vertrek heeft men hun huizen verwoest, de kerk in brand gestoken enz. Het is een echte terreur !

Wij van [bleu] Nioro [/bleu], wij zijn nog altijd hier in Bamako, we hadden het voornemen de Goede Week ginder door te brengen, maar de laatste nieuwsberichten zijn niet goed en wellicht zullen we gedwongen worden hier te blijven. Werkelijk spijtig voor de christelijke gemeenschap, die ons verwacht !

[vert]Voor ons en voor vele mensen, christenen en anderen, is het een ware Kruisweg ! Bidt voor ons en een Zalig Paasfeest ![/vert]