missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Getuigenis

Mali : niet toegeven aan de sirenes van het extremisme

Onderhoud met een Franse missionaris.
zaterdag 3 november 2012 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[bleu marine]ROME, vrijdag 26 oktober 2012 (ZENIT.org)[/bleu marine]

[marron] – Terwijl het extremisme zich verspreidt in Mali, moedigt P. Balas de christenen aan”de kalmte te bewaren, mensen van vrede en van dialoog blijven, niet toegeven aan de sirenes van het extremisme, de hoop bewaren”. Vandaag, zo stelt hij vast, “is weerkeren tot de vrede en de geest van welwillendheid een ware uitdaging”. Hij beschouwt dat zijn leer ook te zien met zijn daden: P. Balas heeft er inderdaad voor gekozen “bij hen te blijven”, “dezelfde bedreigingen op zich te nemen als de bevolkingen” waarmee hij leeft.

P. Laurent Balas, 48 jaar, is Witte Pater, tegenwoordig in Mali. Gij roept de geweldige beroeringen op die zijn land doen daveren sinds de komst van de islamisten in het noorden – dat alle christenen er de vlucht hebben moeten nemen – in een onderhoud uitgegeven door Aide à l’Eglise en détresse (Hulp aan de Kerk in nood). De Kerk van Mali “geniet van een groot aanzien” zo preciseert hij elders, zij is “gekend en gerespecteerd heel wat boven de 2 % die zij vertegenwoordigt in de bevolking” want zij heeft altijd “bijgedragen tot de ontwikkeling van de scholen en de dispensaria”.[/marron]

[bleu marine]Waar oefent gij tegenwoordig uw missie uit en in welke context ?[/bleu marine]

[vert]Pater Laurent Balas[/vert] – Toen ik in Mali benoemd werd, was het één van meest vredevolle landen van Afrika. Ik heb 6 jaar doorgebracht in Gao (noord), ik ben dan overgeschakeld naar drie jaar Bijbelstudies in Madrid en vervolgens werd ik benoemd als pastoor in de parochie van de Heilige Martelaren van Oeganda, in Bamako (zuiden van Mali). Dat is één van de vier parochies van de stad. Maar ik heb daar toch 12.000 katholieken ! Ik ben pastoor, bijgestaan door twee onderpastoors. Wij hebben als taak al de wijken te animeren, al de christelijke basisgemeenschappen, de organisatie van de pastoraal, van elke noodhulp aan de arme bevolkingen. We hebben een dispensarium, een bibliotheek met een cultureel centrum, een centrum voor de promotie van de vrouwen, ontwikkelingsactiviteiten in de wijken (waterleiding, waterputten).

[bleu marine]Welke is vandaag de situatie van de christelijke gemeenschappen ?[/bleu marine]

- Enkele maanden geleden, werden al de christenen van het noorden van het land verplicht te vluchten. Daar is geen enkele priester en geen enkele christen meer. De pastoors van Gao die me hebben opgevolgd hebben eveneens de vlucht genomen. Later hebben ze vernomen dat 20 minuten na hun vertrek, de gewapende troepen in hun binnenplaats waren op hen om te brengen. Zij zijn gewaarschuwd geweest door enkele christenen die zojuist hadden vernomen dat één van de militaire kampen van de zone in de handen van de aanvallers was gevallen. Men voelt een grote ongerustheid in de christelijke gemeenschap. De christenen weten dat zij de eerst bedreigden zullen zijn als de oorlog tot in Bamako komt. Zij zijn een kleine minderheid. Ze stellen zich de vraag of ook zij niet zullen moeten vluchten naar het zuiden. Wat verontrustend is, is dat men in Bamako grote spanningen voelt. Er klinken regelmatig schoten van de politiemacht. Het groot banditisme is aanwezig. Men voelt de druk van het radicale islamisme. Ook al is het nog geen gewapend islamisme.

[bleu marine]In het zuiden, hoe verloopt de opvang van de vluchtelingen uit het noorden ?[/bleu marine]

- De vluchtende christenen uit het noorden die naar het zuiden komen worden meestal opgevangen in christelijke families, dikwijls hun eigen families. Ze bevinden zich in een situatie van grote onzekerheid. Dat is het geval van een familie die ik goed gekend heb in Gao. Ze hebben van de ene dag op de andere alles achtergelaten. Vijf dagen later zijn ze aangekomen nadat ze met een camion de woestijn waren doorgestoken. De man heeft bij zijn broer gelogeerd, de vrouw bij haar zuster. De kinderen werden verspreid over de kennissen in Bamako. Er is geen kamp voor vluchtelingen in het land, maar wel in de buurlanden. De mensen werden opgevangen door de bevolking. Het nogal moeilijk precies te zeggen met hoeveel ze zijn.

[bleu marine]Moet men de besmetting van het islamisme ook vrezen in het zuiden van Mali ?[/bleu marine]

- We hebben duidelijk nieuwe radicale stromingen die zich ontwikkelen in de samenleving van Mali. Nochtans, historisch, heeft Mali gezien hoe een islam van maraboe’s met een sofistische traditie, zeer oud, die de islam een beetje mengt met de lokale, tolerante animistische tradities. De meerderheid van de bevolking in Mali is tolerant. Het fanatisme komt dikwijls van de Golfstaten. De moslims gaan op bedevaart naar Mekka. Ze komen terug met geld om moskeeën te bouwen, die verplicht van wahhabitische strekking zijn. Naarmate de bedevaarten zich ontwikkelen, neem ook het wahhabisme een grotere omvang in Mali en dat heeft een invloed op de hele samenleving.

[bleu marine]Hoe toont zich die invloed in de samenleving ?[/bleu marine]

- De vrouwen die gehuwd zijn mat wahhabieten zijn helemaal gesluierd. Men ziet er meer en meer. Maar de verhouding wisselt tussen 5 en 10 % in het zuiden. In het noorden, is het de charia in de strikte zin die plaats vindt sinds de islamisten daar gekomen zijn. We hebben de getuigenis gekregen van de oude burgemeester van Gao. Hij vertelt dat de politie binnenvalt bij de mensen. Als zij een niet-gesluierde vrouw vindt, wordt haar oor afgesneden. Tegenover deze nieuwe situatie zijn de moslims eveneens in massa gevlucht, behalve dat ze nu, in het zuiden, wegen op families die reeds bloedarm zijn. Dan gaan ze weer terug naar boven en zeggen dat ze liever sterven op hun eigen grond.

[bleu marine]Hoe die massale komst van islamisten in het noorden van Mali uitleggen ?[/bleu marine]

- Vroeger, bestonden er verschillende stromingen die verspreid waren. Voor een deel komen ze van Libië. Het is de val van Kadhafi die dat verwekt heeft. De mensen werden werkeloos en hebben dan het land verlaten met wapens en bagage. Het is ook een samenloop van omstandigheden. Verschillende strekkingen hebben elkaar teruggevonden: de Aqmi die eerder uit Algerije kwamen, de islamisten van Ansar Dine (Verdedigers van de islam), de beweging van Boko Haram… Eén van de strekkingen, eerder leek, kwam in opstand tegen de anderen. Deze werd onthoofd. Degenen die de macht gegrepen hebben in het noorden zijn extremisten en djihadisten. Preciseren we overigens dat de radicale islam een scherm van rook is die de verkoop van drugs verbergt en mogelijkheden om goud en petroleum op te zoeken. Onlangs is een vliegtuig neergestort in de woestijn. Het had zopas zijn lading cocaïne geleverd, afkomstig uit Venezuela, in één van de drie vlieghavens die helemaal door de djihadisten gecontroleerd worden. Achter die mannen, bestaat er een hele maffia die miljoenen gebruikt en zich een goed geweten schept door de islam te verkondigen. De meeste moslims die wij kennen staan verschrikt door wat er aan ’t gebeuren is.

[bleu marine]Hoe wordt de katholieke Kerk gezien in Mali ?[/bleu marine]

- Zij geniet van een groot aanzien. Historisch, heeft zij altijd bijgedragen aan de ontwikkeling van de scholen, van de dispensaria. Vele actuele kaderleden van Mali zijn doorheen de katholieke scholen gekomen. De Kerk wordt dus daarom gekend en gerespecteerd, ver boven de 2 % uit die zij vertegenwoordigt in de bevolking. Anderzijds, zijn er geen bekeringen. Dat zou betekenen dat men al zijn familiebanden breekt.

[bleu marine]Hoe ziet ge de komende maanden en jaren ?[/bleu marine]

- Mali maakt vandaag een grote bocht. De twintig laatste jaren, was het één van de meest tolerante landen van Afrika. Men weet natuurlijk niet goed wat er nog gaat gebeuren. Maar ik denkt dat het ergste voor ons ligt. Men weet reeds dat de schade in de gewetens aanzienlijk is. Er zijn eeuwen nodig om een vredevolle samenleving op te bouwen en harmonieuze relaties tussen de personen. Het is zo gemakkelijk haat en tweedracht te zaaien. Terugkeren naar de vrede en naar de geest van welwillendheid is vandaag een grote uitdaging.

[bleu marine]En voor de christenen ?[/bleu marine]

- Voor het ogenblik zijn de christenen niet bedreigd in het zuiden. Maar men voelt dat de zaken zeer vlug kunnen verzuren.

[bleu marine]Wat zegt ge aan uw parochianen ?[/bleu marine]

- De gebeurtenissen die geleid hebben tot de inname van het noorden, zijn verlopen gedurende de Goede Week. Het is in het hart van het Lijden dat men gezien heeft hoe het land zich in twee deelt. Het is een beetje alsof het volk van Mali in overeenstemming gebracht werd met het lijden van Christus. We moeten onze kalmte bewaren, mensen van vrede en van dialoog blijven, niet toegeven aan de sirenes van het extremisme, de hoop bewaren. Ik geloof dat ons onderricht ook in de feiten is. We blijven bij hen. Ik ben aan gehecht aan mijn parochie. Het is een Mali dat verschilt van het land dat ik totnogtoe gekend heb, maar ik houd eraan er te blijven. Zolang we niet rechtstreeks bedreigd worden, zullen we niet vertrekken. Onze broeders van Gao zijn tot het laatste moment gebleven. Als de NGO’s waren reeds weg. We moeten dezelfde bedreigingen opnemen als de bevolkingen waarmee we leven.

[bleu marine]Welk is het project dat ge voorgesteld hebt aan de AED ?[/bleu marine]

- Op een vijftiental kilometers van daar waar ik ben, in een grote wijk van de parochie van Bamako, willen we een kerk bouwen voor een honderdtal personen. We zijn in een wijk waar er twintig moskeeën zijn, vier protestantse tempels maar niets voor de katholieken. Als architect zet ik me zeer graag in voor bouwprojecten.


Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 277 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Mali   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License