missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

BRIEF AAN DE MOSLIMS

ABDENNOUR BIDAR
dinsdag 20 januari 2015 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[bleu marine]Abdennour Bidar[/bleu marine] [marron]is een Franse filosoof en schrijver geboren in 1971 in Clermont-Ferrand. Aggregaat in de filosofie, die zijn studies deed aan de Hogere Normaalschool van Fontenay-Saint-Cloud, doctor in de wijsbegeerte, heeft hij zijn doctoraatsthesis gewijd aan de ontwikkeling van een “pedagogie van de individualisering” of van het “subject-worden” vanuit de gedachte van de Indische moslim filosoof Mohamed Iqbal (1873-1938), namelijk vanuit zijn werk “The Reconstruction of Religious Thought in Islam” (1928-1932). Na verschillende proefschriften gewijd aan de filosofie van de godsdienst, meer bepaald vanuit studies over de islam, publiceert hij in 2014 een “Histoire de l’humanisme en Occident” (Ed. Armand Colin). [/marron]

[marron]Deze open brief aan de islamwereld volgt op de gebeurtenissen van de voorbije dagen (oktober 2014), namelijk de moord op Hervé Gourdel, het 4de westerse slachtoffer vermoord door onthoofding, die gefilmd werd en verspreid werd op Internet. Talrijke moslims hebben hun noodzakelijke en heilzame verontwaardiging geuit (in Frankrijk en in de wereld, met de beweging [bleu]#NotInMyName –[/bleu] “niet in mijn naam”). Verder dan deze noodzakelijke aanklacht, denkt Abdennadour Bidar dat men meer in de diepte moet gaan, en instappen in een zelfkritiek van de Islam als godsdienst en beschaving op een moment van cruciale overgang in zijn lange geschiedenis. Voor het beste van de Islam.[/marron]

[bleu]In een geest van broederlijkheid tussen gelovigen van goede wil, is het met vreugde dat we deze tekst kunnen lezen, een ander gelaat van de Islam ontdekken, en misschien ook wijzelf iets overnemen van die wijsheid die erin bestaat zich te willen hervormen om trouwer te zijn.[/bleu]

3 OKT. 2014

OPEN BRIEF AAN DE MOSLIMWERELD

Beste moslimwereld, ik ben één van uw verre zonen die u van buitenaf en van ver bekijk – vanuit dit land Frankrijk waar zovelen van uw kinderen vandaag leven. Ik bekijk u met mijn strenge ogen van een filosoof, sinds zijn jeugd gevoed door het taçawwuf (soefisme) en door de westerse gedachte. Ik bekijk u dus vanuit mijn positie van barzakh, van landengte tussen de twee zeeën van het Oosten en van het Westen !

En wat zie ik ? Wat zie ik beter dan anderen wellicht precies omdat ik u van verre bekijk, met de teruggetrokkenheid van de afstand ? Ik zie u, in een toestand van miserie en van lijden die me oneindig droevig maakt, maar die mijn oordeel van filosoof nog strenger maakt ! Want ik zie dat ge bezig zijt te bevallen van een monster dat beweert zich ‘Moslimstaat’ te noemen en aan wie sommigen een naam van duivel verkiezen te geven : DAESH. Maar het ergste is dat ik zie dat ge uzelf aan ’t verliezen zijt – uw tijd en uw eer aan ’t verliezen – door de weigering te erkennen dat dit monster uit u geboren is, uit uw afdwalingen, uit uw tegenspraken, uit uw afwijking en verscheidenheid tussen verleden en heden, uit uw al te lange onbekwaamheid om uw plaats te vinden in de menselijke beschaving.

Wat doet ge, inderdaad, tegenover dat monster ? Ge roept : “Dat ben ik niet !”, “Dat is de islam niet!”. Ge weigert dat de misdaden van dat monster zouden gepleegd worden in uw naam (hashtag #NorInMyName). Gij komt in opstand dat dit monster uw identiteit misbruikt, en natuurlijk hebt ge gelijk dit te doen. Het is onmisbaar dat gij u zo uitroept tegenover de wereld, luid en sterk, dat de islam de barbaarsheid aanklaagt. Maar dat is volstrekt onvoldoende ! Want ge vlucht weg in de reflex van de zelfverdediging zonder ook en vooral de verantwoordelijkheid van de zelfkritiek op u te nemen. Ge stelt u ermee tevreden u te verontwaardigen, terwijl dit moment een historische gelegenheid zou zijn geweest om uzelf in vraag te stellen ! En gij klaagt aan in plaats van uw eigen verantwoordelijkheid op te nemen : “Hou op, gij westerlingen, en gij allen vijanden van de islam ons te associëren met dit monster ! het terrorisme is de islam niet, de ware islam, de goede islam die niet de oorlog wil zeggen maar de vrede !”.

Ik hoor die kreet van opstandigheid die in u opsteekt, o mijn geliefde moslimwereld, en ik begrijp u. Ja, ge hebt gelijk, zoals elk van die grote heilige inspiraties die de moslimwereld geschapen heeft in de loop van zijn geschiedenis van Schoonheid, van Rechtvaardigheid, van Zingeving, van het Goede, en hij heeft sterk het menselijk wezen verlicht op de weg van het mysterie van het bestaan… Ik vecht er hiervoor in het Westen, in één van mijn boeken, opdat de wijsheid van de islam en van alle godsdiensten niet zou vergeten noch misprezen worden ! Maar vanuit mijn verre positie zie ik ook iets wat gij niet kunt zien… En dat inspireert me een vraag – DE grote vraag : waarom heeft dat monster uw gelaat gestolen ?

Waarom heeft dat monster uw gelaat gekozen en niet een ander ? Dat is in werkelijkheid omdat achter dit monster zich een immens probleem verbergt, dat gij niet bereid lijkt te zijn om het oog in oog te bekijken. En toch zal het uiteindelijk noodzakelijk zijn dat ge de moed daarvoor moet opbrengen.

Dit probleem is dat van de wortels van het kwaad. Vanwaar komen de misdaden van die zogenaamde “Moslimstaat” ? Ik zal het u zeggen, mijn vriend. En dat gaat u geen plezier doen, maar het is wel mijn plicht van filosoof. De wortels van dit kwaad, dat u vandaag uw gelaat steelt, liggen in uzelf, het monster is gekomen uit uw eigen schoot – en er zullen nog zoveel andere nog slechtere monsters uitkomen dan deze, zolang ge het zult uitstellen uw ziekte te erkennen, om uiteindelijk die wortel van het kwaad aan te pakken !

Zelfs de westerse intellectuelen hebben het moeilijk om dat te zien : voor de meesten hebben ze zozeer vergeten wat de macht van de godsdienst is – in het goede en in het kwade, op het leven en op de dood – dat ze me zeggen : “Neen, het probleem van de moslimwereld is niet de islam, niet de godsdienst, maar de politiek, de geschiedenis, de economie, enz.”. Zij herinneren zich helemaal niet meer dat de godsdienst het reactor-hart kan zijn van een menselijke beschaving ! En dat de toekomst van de mensheid morgen niet alleen zal lopen over de oplossing van de financiële crisis maar op een heel wat meer essentiële wijze over de oplossing van de spirituele crisis zonder voorgaande die heel onze mensheid doorleeft !

Zouden we ons allen kunnen verenigen, op de schaal van de planeet, om deze fundamentele uitdaging aan te gaan ? De spirituele natuur van de mens heeft een afschuw voor de leegte, en als zij niets anders vindt om deze te vullen zal zij het morgen doen met godsdiensten die altijd meer onaangepast zijn aan het tegenwoordige – en die dan, zoals de islam vandaag, monsters zullen beginnen te produceren.

Ik zie in u, o moslimwereld, immense krachten die gereed zijn op te komen om bij te dragen tot deze wereldinspanning om een spiritueel leven voor de XXIste eeuw te vinden ! Ondanks de zwaarte van uw ziekte, is er in u een buitengewone hoeveelheid vrouwen en mannen die bereid zijn om de islam te hervormen, het genie ervan terug uit te vinden over zijn historische vormen heen en om zo deel te nemen aan de volledige vernieuwing van de betrekking die de mensheid tot nog toe onderhield met zijn goden ! Het is tot al degenen, moslims of niet-moslims, die samen dromen van een spirituele revolutie, dat ik me gericht heb in mijn boeken ! Om hun, met mijn woorden van filosoof, vertrouwen te geven in wat hun hoop ontwaart en vermoedt !

Maar die moslim mannen en vrouwen die naar de toekomst kijken zijn nog niet talrijk genoeg en hun woord niet machtig genoeg. Al dezen, van wie ik de luciditeit en de moed begroet, hebben perfect gezien dat het de algemene staat van diepe ziekte van de moslimwereld is die het ontstaan uitlegt van terroristische monsters met namen als Al Qaida, Al Nostra, AQMI of “Moslimstaat”. Zij hebben goed begrepen dat dit enkel de meest zichtbare symptomen zijn op een immens ziek lichaam, waarvan de chronische ziekten de volgende zijn : onmacht om duurzame democratieën in te stellen waarin de vrijheid van geweten tegenover de dogma’s van de godsdienst erkend wordt als moreel en politiek recht ; chronische moeilijkheden om de levensvoorwaarden van de vrouwen te verbeteren in de zin van de gelijkheid, van de verantwoordelijkheid en van de vrijheid ; onmacht om voldoende de politieke macht te scheiden van zijn controle door het gezag van de godsdienst ; onbekwaamheid om een respect, een verdraagzaamheid en een werkelijke erkenning van het religieuze pluralisme en van de religieuze minderheden in te stellen.

Dat alles zou dus de fout van het Westen zijn ? Hoeveel waardevolle tijd gaat ge nog verliezen, o dierbare moslimwereld, met die dwaze aanklacht waarin gij zelf niet meer gelooft, en achter dewelke ge u verbergt om verder uzelf te blijven beliegen ?

Sinds de XVIIIde eeuw in het bijzonder, het is tijd het u te bekennen, zijt ge niet in staat geweest de uitdaging van het Westen te beantwoorden. Ofwel zijt ge op een kinderachtige en dodende wijze weggevlucht in het verleden, met de obscurantistische teruggang van het wahhabisme dat bijna overal verwoestingen blijft aanrichten binnen uw grenzen – een wahhabisme dat ge verspreidt vanuit uw heilige plaatsen van Saoud Arabië als een kanker die uit uw hart zelf zou vertrekken ! Ofwel hebt ge het slechtste van dit Westen gevolgd, door zoals deze nationalismen voort te brengen en een modernisme dat een karikatuur is van de moderniteit – ik wil namelijk spreken van die technologische ontwikkeling zonder samenhang met hun religieus archaïsme die van die allerrijkste “elites” van de Golf alleen maar instemmende slachtoffers maakt van de wereldziekte die de eredienst van de god geld is.

Wat hebt ge vandaag als bewonderenswaardig, mijn vriend ? Wat blijft er in u over als waardig om het respect van de andere volken en beschavingen van de Wereld op te wekken ? Waar zijn uw wijzen, en hebt ge nog een wijsheid voor te stellen aan de wereld ? Waar zijn uw grote mannen ? Wie zijn uw Mandela, wie zijn uw Gandhi, wie zijn uw Aung San Suu Kyi ? Waar zijn uw grote denkers waarvan de boeken zouden moeten gelezen worden in de hele wereld, zoals in de tijd uw wiskundigen en Arabische of Perzische filosofen referenties waren van Indië tot in Spanje ? In werkelijkheid zijt ge zo zwak geworden achter de zekerheid die ge altijd afficheert over uzelf… Ge weet helemaal niet meer wie ge zijt noch waarheen ge wilt gaan, en dat maakt u even ongelukkig als agressief… Gij blijft er koppig aan vasthouden niet te luisteren naar hen die u oproepen te veranderen door u eindelijk te bevrijden van de overheersing die ge aan de godsdienst hebt geboden over het hele leven.

Ge hebt ervoor gekozen Mohammed te beschouwen als profeet en koning. Ge hebt ervoor gekozen de islam te bepalen als een politieke, sociale, morele godsdienst, die als een tiran moet heersen zowel over de Staat als over het burgerlijk leven, zowel op de straat en in huis als in het binnenste zelf van elk geweten. Ge hebt ervoor gekozen te geloven en op te leggen dat de islam wil zeggen onderdanigheid en dat terwijl de Koran zelf verkondigt dat er “[bleu]geen dwang is in de godsdienst[/bleu]” (La ikraha fi Dîn). Ge hebt van zijn Oproep tot vrijheid het bewind van de verplichting gemaakt ! Hoe kan een beschaving zozeer haar eigen sacrale tekst verraden ?

Talrijke stemmen die ge niet wilt horen stijgen vandaag op in de Oumma om dit taboe aan te klagen van een autoritaire en onbetwistbare godsdienst… Zozeer dat te veel gelovigen een cultuur van onderdanigheid aan de traditie en aan de “meesters van de godsdienst” (imams, moefti’s, shouyoukhs, enz.) hebben verinnerlijkt dat zij zelfs niet begrijpen dat men hen spreekt van spirituele vrijheid, noch dat men hen spreekt van persoonlijke keuze tegenover de “peilers” van de islam. Dat alles vormt voor hen een “rode lijn” die zo sacraal is dat zij aan hun eigen geweten het recht niet durven verlenen dit weer in vraag te stellen ! En er zijn zoveel families waar deze verwarring tussen spiritualiteit en onderdanigheid is ingebakken in de geesten vanaf de jongste leeftijd, en waar de spirituele opvoeding zo arm is dat alles wat de godsdienst aangaat iets is wat niet te discuteren is !

Welnu het is evident dat dit niet wordt opgelegd door het terrorisme van enkele troepen van fanatieke gekken ingescheept in de Moslimstaat. Neen dit probleem is oneindig veel dieper ! Maar wie wil het horen ? Hierover stilzwijgen in de moslimwereld, en in de westerse media hoort men alleen maar al die specialisten van het terrorisme die de algemene myopie dag na dag erger maken ! Ge moet u dus geen illusies maken, o mijn vriend, door te doen geloven dat wanneer men een einde zal gemaakt hebben aan het moslimterrorisme de islam dan zijn problemen zal geregeld hebben ! Want alles wat ik zopas heb opgeroepen – een tirannieke, dogmatische, letterlijke, formalistische, machistische, conservatieve, regressieve godsdienst – is maar al te dikwijls de gewone islam, de alledaagse islam, die lijdt en te veel gewetens doet lijden, de islam van een voorbijgestreefd verleden, de gedeformeerde islam door al degenen die van deze een politiek instrument maken, de islam die nogmaals en altijd ertoe komt de Arabische Lentes te versmachten en de stem van al haar jongeren die iets anders vragen. Wanneer gaat ge dan eindelijk die revolutie doen die in de samenlevingen en in de gewetens op een definitieve wijze spiritualiteit en vrijheid zal doen rijmen ?

Er zijn ongetwijfeld in uw immens territorium eilandjes van spirituele vrijheid : families die een islam van verdraagzaamheid doorgeven, van persoonlijke keuze, van spirituele verdieping ; plaatsen waar de islam nog het beste van zichzelf geeft, een cultuur van meedelen, van eerbaarheid, van het zoeken naar het weten, en een spiritualiteit op zoek naar die sacrale plaats waar het menselijk wezen en de ultieme werkelijkheid die men Allah noemt elkaar ontmoeten. Er zijn in het Land van de islam, en overal in de moslimgemeenschappen van de wereld, sterke en vrije gewetens. Maar zij blijven veroordeeld hun vrijheid te beleven zonder erkenning van een werkelijk recht, op eigen risico’s en gevaren tegenover de gemeenschappelijke controle en soms zelfs tegenover de religieuze politie. Nooit voor het ogenblik is het recht van te zeggen “Ik kies mijn islam”, “ik heb mijn eigen betrekking tot de islam” erkend geweest door “de officiële islam” van de dignitarissen. Deze leggen zich er integendeel hardnekkig op toe voor te schrijven dat “de leer van de islam enig is” en dat “de gehoorzaamheid aan de peilers van de islam de enige rechte weg is” (sirâtou-l-moustaqîm).

Die [bleu]weigering van het recht op de vrijheid tegenover de godsdienst [/bleu] is één van de wortels van het kwaad waaraan gij lijdt, o mijn dierbare islamwereld, één van de verborgen buiken waarin de monsters groter worden die ge doet opkomen sinds enkele jaren in het verschrikte aanzicht van de hele wereld. Want deze ijzeren godsdienst legt aan uw hele samenlevingen een geweld op dat onaanvaardbaar is. Deze sluit al te zeer uw dochters en zonen op in de kooi van een Goed en een Kwaad, van een geoorloofd (halâl) en een niet geoorloofd (harâm), die niemand kiest maar die iedereen ondergaat. Zij zet de willen gevangen, zij conditioneert de geesten, zij verhindert of belemmert elke persoonlijke levenskeuze. In vele van uw gebieden verenigt gij nog de godsdienst en het geweld – tegen de vrouwen, de “slechte gelovigen”, de christelijke of andere minderheden, de denkers en de vrije geesten, de opstandelingen – zodat deze godsdienst en dit geweld zich uiteindelijk gaan verwarren, bij de meest onevenwichtige et de meest zwakke van uw zonen, met het monsterachtige van de jihad !

Doet dan niet alsof ge verwonderd zijt, ik vraag het u, dat demonen zoals de zogenaamde Moslimstaat uw gezicht hebben overgenomen ! De monsters en demonen stelen alleen maar gezichten die reeds omgevormd zijn door al te veel grimassen ! En als ge wilt weten hoe dergelijke monsters niet voort te brengen, dan zal ik het u zeggen. Het is eenvoudig en moeilijk tegelijk. [bleu]Ge moet beginnen met heel de opvoeding die ge aan uw kinderen geeft te hervormen[/bleu], in elk van uw scholen, op alle plaatsen van kennis en macht. Dat ge hen omvormt om hen te leiden volgens universele princiepen (ook al zijt ge niet de enige om deze te overtreden of in hun onwetendheid voort te duren) : de vrijheid van geweten, de democratie, de verdraagzaamheid en het burgerrecht voor heel de verscheidenheid van wereldvisies en geloofsovertuigingen, de gelijkheid van de geslachten en de emancipatie van de vrouwen uit elke mannelijke bevoogding, het nadenken en de kritische cultuur van het religieuze in de universiteiten, de litteratuur, de media. Ge kunnen geen stappen achteruit zetten, ge kunt niet minder doen dan dat alles ! Dat is het enige middel voor u om niet langer dergelijke monsters voort te brengen, en als ge het niet doet zult ge weldra verwoest worden door hun vernietigingsmacht.

Geliefde moslimwereld… Ik ben maar een filosoof, en zoals naar gewoonte zullen sommigen zeggen dat de filosoof een ketter is. Ik zoek nochtans alleen maar het licht opnieuw te laten schitteren – het is de naam die ge me gegeven hebt die me dat gebiedt, Abdennour, “Dienaar van het Licht”. En integendeel al degenen die vandaag niet streng genoeg zijn met u – die van u een slachtoffer willen maken – al deze bieden u in werkelijkheid geen dienst ! Ik geloof in u, ik geloof in uw bijdrage om morgen van onze planeet een universum te maken dat tegelijker tijd meer menselijk en meer spiritueel is !

S[vert] alâm, de vrede zij met u. [/vert]

Bron van de tekst : Blog Oratoire du Louvre


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 810 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Getuigenissen - Gebeurtenissen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License