missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Tunesië

Het is in de eenvoud, dat de dialoog aangeknoopt wordt waaraan onze wereld zo’n grote nood heeft

RELAIS P.B. MAGHREB N°27 – mei 2016
woensdag 8 juni 2016 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[vert]Boven op de Medina van Tunis, tussen de “moskee van de wind” et het huis van de nationalistische leider Habib Bourguiba, ziet het IBLA met wijsheid de tijd voorbijgaan, zoals een grote dame aan wie het leven de nederigheid aangeleerd heeft… [/vert]

[vert]Lucie vertelt ons hoe de doorgebrachte tijd aldaar ook in haar zijn werk gedaan heeft.[/vert]

Mooie blauwe poort op het uiteinde van een doodlopende straat, de ingang van die plaats is naar zijn beeld en gelijkenis, mooi en discreet. Hier, geen groot lawaai ondanks een uitzonderlijke geschiedenis. Men verkiest er de zang van de vogels die in de tuin nesten en het gemompel van de boeken, die aan de mensen de rijkdom van hun geschiedenis vertellen. Weldra zullen zich daaraan het lachen en het gefluister van de jongeren toevoegen, wanneer de bibliotheek voor jongeren weer zal opengaan volgende herfst.

Instituut van de Arabische Schone Letteren, die naam die vandaag hoogdravend klinkt, weerkaatst nochtans goed de ambities van zijn stichters, de Missionarissen van Afrika, beter gekend onder de naam Witte Paters. Onderhoudt betrekkingen van vriendschap en van dienstbaarheid tussen Christenen en Moslims, en dit met een groot respect voor het geloof en de cultuur van de andere, zo beval Kardinaal Lavigerie aan zijn missionarissen. In de jaren 1930, besloten zij zo een studieplaats te stichten om beter de Tunesische cultuur te kennen en te bevorderen, met al de aspecten ervan. Tussen de gestudeerde materies, de Arabische taal en de islam. Met de tijd, verhuisde het deel van de vorming voor de religieuzen naar Rome om er het Pontificaal Instituut van Studies in het Arabisch en in Islamologie (PISAI) te worden. Maar de grond van de bibliotheek is in Tunis gebleven waar, sinds tientallen jaren, deze als intellectuele bron dient voor de universitaire onderzoekers.

Vandaag, als de witte gandoura’s omgeruild werden tegen jeans en hemden, hebben de Witte Paters de geest van inzet bewaard in dienst van de ontmoeting en van de dialoog. Deze geest heeft hun toegelaten diepe banden aan te knopen met het Tunesische volk en er het levenslot van te delen, zonder dat hun aanwezigheid ooit in vraag werd gesteld. Land van verdraagzaamheid dat de vrijheid van geweten als heilig ingeschreven heeft in zijn Grondwet, tekende Tunesië in 1964 met het Vaticaan een Modus Vivendi die het statuut van de Katholieke Kerk bepaalt en deze begiftigt met een zekere autonomie. Alhoewel dit akkoord aan de Kerk de juridische veiligheid et de vrijheid van eredienst verzekert, is elk proselitisme verboden.

Zo wordt het geloof, bij de Witte Paters zoals in de meeste van de katholieke gemeenschappen in Tunesië, het geloof met eerbaarheid in praktijk gebracht.

In een land waar bij de 99 % van de bewoners moslims zijn, verwondert de IBLA in een eerste tijd, en inspireert daarna respect en bewondering. De dramatisch brand die het land geraakt heeft in 2010 is daar het bewijs van : de golf van steun die daarop is gevolgd heeft aan de Paters de juistheid van hun werking getoond. Respecteren, naar waarde schatten et gratis de cultuur van de andere bevorderen kan leiden tot de wederzijdse waardering, tot de opbouw van open en vredevolle samenlevingen.

Als jonge DCC vrijwilligster, ben ik in die wereld ingescheept met mijn eigen levenservaring, die eveneens bevolkt is met interculturele en interreligieuze ervaringen. Mijn vrijwillige dienst hier, in het hart van de medina van Tunis, bengt me ertoe mezelf in vraag te stellen, mijn levenservaring te herlezen onder andere oogpunten et de tegenwoordige ervaringen met meer diepte te beleven… Om te begrijpen dat, ver van grote uiteenzettingen en nevelachtige gedachten, de interreligieuze dialoog wel degelijk onze dagelijkse kost is, want vóór alles gevormd door het alledaagse : ochtendbegroetingen met de verkopers van de souk (markt), discussies met collega’s, buren en moslimvrienden, uitnodigingen voor religieuze feesten of debatten aan de toonbank of in het kantoor over het waarom van het hoe van deze wereld en van onze verschilpunten… Kortom, geen magische formule noch protocol, juist verschillende mensen die elkaar ontmoeten en uitwisselen. En het is daar, in alle eenvoud, dat de dialoog aangeknoopt wordt waaraan onze wereld zo’n grote nood heeft.

Vervolgens naar mate men met de andere leeft en men de immense rijkdom ontdekt van onze verschillen, wordt de lust om uit te diepen nog meer evident. Daarvoor, is de taal een onvermijdelijke vector. In Tunesië gaan zij aan zij het Tunesische Arabisch, dat van het dagelijkse leven, en het literaire Arabisch, dat de taal is, in haar varianten, van de media en van de officiële uiteenzettingen, maar ook die van Koran, dit wil zeggen van de goddelijke openbaring bij de moslims. Door deze twee Arabische talen te bestuderen krijgt men zo toegang tot de diverse dimensies van het Tunesische volk: de culturele, de religieuze, de politieke… Het is deze geleidelijke ontdekking die toelaat, met geduld en met verloop van tijd, de dialoog verder te zetten en stevige bruggen te bouwen tussen de culturen en de godsdiensten.

Daarvoor, verlicht me het voorbeeld van de Witte Paters op de te volgen weg, op de aan te nemen houding, tussen welwillende nieuwsgierigheid, respect en nederigheid. Want wij weten uiteindelijk weinig dingen over de Islam en deze ontelbare aanzichten. En nochtans, heeft deze godsdienst ons zoveel te leren, zowel over de rijkdom van de mensheid als over onze eigen identiteiten.
  Lucie Jacquet,
DCC vrijwilligster aan de Ibla
Tunesië

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 556 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tunesië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License