missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
D.R.C.

Met Christus, altijd trouw aan Afrika

INFO-PAC - Nr 78 – januari 2019
donderdag 7 februari 2019 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[mauve fonce]Door Pater Armand Dakouo, in Kindu (die de PAC vertegenwoordigde bij de viering van het jubileum in de Maghreb).[/mauve fonce]

de Sint Jozefkapel
De viering van de 150 jaren van de Sociëteit van de Witte Paters en Witte Zusters is begonnen vanuit Algerije voor de Sint Jozefkapel, de kapel waarin de eerste Witte Paters hun missionariseed hebben afgelegd.
Het was een sterk moment van ontroering en van herkenning. Binnen in deze kapel, hebben we een gebedstijd gehad van dankzegging aan God voor al zijn weldaden in de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika, voor het leven van Lavigerie en de eerste confraters. We hebben daar ook de genade gevraagd trouw te blijven aan Afrika.
Na een tijd van bezinning in de Sint Jozefkapel, hebben we het bezoek verder gezet binnen de basiliek van Onze Lieve Vrouw van Afrika, tegenover de Sint Jozefkapel, om het werk van Lavigerie te bewonderen en van onze confraters die daar zijn. Het standbeeld van Onze Lieve Vrouw van Afrika, ter plaatse”MADAME Afrique” genoemd door de Algerijnen, bevindt zich daarin. Zij is werd gekroond door Lavigerie zelf. Elke dag komen Algerijnen en buitenlanders Maria bidden, opdat zij voor hen ten beste zou spreken en bijstaan. Vele Algerijnen zijn getuigen van de tussenkomst van God in hun leven op voorspraak van Maria, Madame Afrique.
de basiliek Onze Lieve Vrouw van Afrika

Het bezoek aan Karthago was werkelijk een ontdekking voor degenen die deze plaats niet kennen en het was ook een spirituele stap voor allen, in het spoor van de oude kerk van Afrika, van Lavigerie et de Witte Paters en Witte Zusters in Tunesië. We hebben de martelaarplaats bezocht van de heilige Perpetua en Felicitas, de basiliek van de heilige Cyprianus, de basiliek die de Tranen van de heilige Monica wordt genoemd (daar waar zij weende over haar zoon Augustinus toen hij naar Milaan vertrok), de basiliek waarin Lavigerie begraven werd vooraleer hij naar Rome werd overgebracht, enz.

Het is In deze sfeer van het jubileum dat wij onze pelgrimstocht begonnen in Tunesië en meer bepaald in Karthago, een belangrijke stad voor onze Sociëteit. Na de aankomst van de confraters en de Witte Zusters op woensdag 12 december, na een vriendelijke ontvangst en een korte voorstelling, hadden we de Eucharistieviering voorgegaan door Mgr. Johan Macwilliam w.p. om 18 u. 30. Zo is onze pelgrimstocht begonnen op donderdag 13 december vanaf 8 u. 30 in La Marsa (de residentie van Lavigerie).

Na een korte verblijf in de Maghreb, is mijn opvatting van de missie en van de pastoraal van onze confraters veel veranderd. Ik dacht dat ze alleen maar in bibliotheken waren. Maar, in werkelijkheid, ontdek ik dat zij een zeer moeilijke pastoraal voeren. Om missionaris te zijn in de Maghreb moet men, volgens mij, beschikbaar zijn, een mens van gebed, een rijpe mens, een missionaris die in staat is naar de anderen te luisteren. Ik heb onze confraters altijd beschikbaar gevonden naar de mensen te luisteren die hen komen ontmoeten of nog hun hoedanigheid de mensen te ontvangen in de basiliek en hun de geschiedenis van dat mooie gebouw te vertellen, oprecht, men moet van die missie houden om deze te kunnen beleven.

We moeten bidden voor hen die hun pastorale taak beleven in dit moeilijk en complex midden. Zij brengen heel wat offers om beter te ontvangen, te luisteren en de mannen en vrouwen te begeleiden die vragen om morele en spirituele steun. Een oprechte dank aan de Provincie van Centraal Afrika (PAC) die me gezonden heeft naar de landen van de bron van onze Sociëteit. Dit bezoek heeft me toegelaten een goed deel van onze geschiedenis te ontdekken, een gelegenheid die mijn geestelijk leven als missionaris van Afrika versterkt heeft, na plaatsen bezocht te hebben zoals de Sint Jozefkapel, de basiliek van Onze Lieve Vrouw van Afrika, de zaligverklaring in het Sanctuarium Santa Cruz, de gemeenschap van Tizi-Ouzou, waar onze vier confraters vermoord werden, Karthago en Thibar met al hun geschiedenissen, la Marsa (de residentie van Lavigerie).

Al mijn felicitaties voor onze confraters die in missie zijn in de Maghreb. Moge de Heer uw bron blijven van moed, van steun en van zelfverloochening !


Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 205 / 1154678

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen D.R. Kongo   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License