missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Jos Van den Broeck

jeudi 15 septembre 2011 par J.V.
Deze morgen vroeg (15 september 2011), rond half één, is onze confrater
 
 
Jos Van den Broeck


 
in Avondrust in zijn slaap rustig overleden.

Jos (zijn eerste naam was eigenlijk Marcel) werd geboren te Berlaar op 31 mei 1925. Hij deed zijn secundaire studies in het Sint-Gummaruscollege in de nabije stad Lier. Zijn oudere broer René werd priester in het bisdom. In 1946 trad Jos binnen bij de Witte Paters te Boechout. Na het noviciaat te Varsenare studeert hij theologie te Heverlee van 1949 tot 1953, jaar van zijn priesterwijding op Witte Donderdag 5 april.

Benoemd in het toenmalige Belgische Kongo, vertrekt Jos op 20 april 1954 met Sobelair richting Boudewijnstad. Eerste benoeming : professor op het Klein seminarie van Lusaka. Reeds in zijn eerste brief aan de provinciaal van België schrijft Jos wat de rode draad van zijn leven zal worden : "In de mate dat de jongens voelen dat ge van hen houdt en hen gelukkig wilt maken, in die mate zal men ook invloed hebben en hun vertrouwen winnen, en dan mag men ook alles van hen eisen". In 1957 wordt Jos benoemd in Mpala, als directeur van de scholen. Hij leeft dicht bij de mensen en is zeer populair bij de Batabwa, die hem beschouwen als een van hen en hem ’Tusanga’ noemen. Eind 1960 komt hij op verlof in België. Hij volgt de grote retraite in Villa Cavalletti. Als hij in februari 1961 terugvertrekt zijn de naweeën van de jonge onafhankelijkheid nog goed voelbaar.

In januari 1962 wordt Jos benoemd in Lyapenda als directeur van de lagere scholen en van het internaat. Ondertussen ontwerpt hij de plannen, financiert en bouwt het "Institut Notre-Dame de Bonne Espérance" (dat later zal worden herdoopt in "Institut Marungu"). Het betreft een ’Cycle d’Orientation’, met klaslokalen, burelen, een opslagplaats en een slaapzaal voor 80 bedden… Op 1 september 1966 gaan de poorten open en de stichter-direkteur, vergezeld door zijn assistent, Pater Jean Boulanger, kan fier zijn eerste leerlingen verwelkomen. Hij slaagt er in een echte familiesfeer en een geest van broederliefde te doen heersen in zijn school en dat zal voor altijd een stempel drukken op zijn oud-leerlingen en aan het Instituut een bekendheid geven in heel Shaba. Het internaat zal weldra 300 leerlingen herbergen. Zijn oud-leerlingen beschrijven Jos - ’Vande’ in de volkstaal - als een man met gezag, een groot organisator, een handige doe-het-zelver, een plantrekker met een spetterende verbeelding, vol begrip, sociaalvoelend… In 1975 maakt de ’zaïrianisation’ brutaal een einde aan zijn aanwezigheid in Lyapenda.

Reeds in zijn laatste brieven uit Lyapenda verklaart Jos aan de Belgische provinciaal dat hij, eens terug in België, onmiddellijk aan het werk wil gaan, liefst in schoolverband, maar niet als leraar. In 1975 gaat hij aan de slag in het Bijzonder Technisch Onderwijs (voor zogezegd ’moeilijke’ jongeren) te Roeselare, het tehuis "Onze kinderen", eerst als medewerker (godsdienstleraar) en vanaf 1977 als directeur. Ook daar slaagt Jos uitstekend, wint het vertrouwen van de jongens en kan ze meetrekken in zijn vormingsproject. Jos zal er negen jaar lang het beste van zichzelf geven. Niet te verwonderen dat men in de afscheidsrede op 29 juni 1984 zei : "Wij bewaren van u dan ook het beeld van een mens, een priester, een directeur die voor zichzelf veleisend was. Jij hebt tijd noch moeite gespaard, dag in dag uit stond je op de bres… Zo heb je dan ook in al die jaren een eigen stempel op onze school gedrukt. Je verwachtte ook diezelfde inzet van je medewerkers en ongeweten hebben wij die plooi hier en daar wel overgenomen… Je bezieling heb je in onze school doen ingang vinden en altijd weer opnieuw heb je opgeroepen tot begrip en aandacht voor iedere leerling in zijn concreetheid... Wij bewaren van u het beeld van een man die echt geloofde in de persoonlijke waarde van elke mens en in zijn haast onbegrensde mogelijkheden. Waar je ook maar iets van talent of mogelijkheid meende te bespeuren, wist je dat aan te wakkeren en door het vertrouwen dat je zo schonk liet je mensen ontplooien en openbloeien. Gold dit voor ons, personeelsleden, dan gold dit nog meer voor de jongens… We zullen je missen…" Tot zover enkele uittreksels.

Op Kerstmis 1985 neemt Jos zijn intrek in de Linthoutstraat te Brussel. Zijn opdracht is klaar : onthaaldienst in de voormiddag en werken voor VOLENS in de namiddag. Hij doet er de boekhouding, houdt lijsten bij, introduceert de eerste computers, schrijft en klasseert brieven. Ondertussen heeft Jos een stevig hobby ontwikkeld en is hij de officiële filatelist van de Sociëteit geworden. Hij zet zo een traditie voort die teruggaat op Kardinaal Lavigerie. Bijna ieder jaar gaat hij enkele weken doorbrengen in het Generalaat om ook daar de enorme collectie van de Sociëteit bij te werken. Deze laatste opdracht zet hij praktisch full-time voort als hij in juli 2001 in de Keizerstraat te Antwerpen wordt benoemd.

De laatste fase van zijn leven was geen meevaller. Jos begon meer en meer te vergeten. Op 1 november 2008 verlaat hij Antwerpen voor Varsenare. Hij wordt meer en meer verward. Zijn confraters moeten hem bijstaan omdat hij niet meer weet waar hij is. Ongelukkig is hij echter niet. Hij vervalt meer en meer in een staat van gelukkige kindsheid. Als zijn lichamelijke zwakte toeneemt, wordt Jos in maart 2011 overgeplaatst naar Avondrust, waar hij met de beste zorgen wordt omringd. Tot hij stilletjes uitdooft, als een mooie kaars, tot meerdere eer en glorie van zijn Schepper.

  De uitvaartliturgie zal plaats vinden op maandag 19 september 2011, om 10u30 te Varsenare in onze kapel, gevolgd door de teraardebestelling op ons kerkhof.  

De confraters die verlangen te concelebreren brengen een albe en een paarse stola mee. Gelieve pater econoom van Varsenare te verwittigen van uw aanwezigheid.

 
J.V.
 

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 524 / 1154760

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License