missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
D.R. Kongo - Diocees Goma

“IN DEZE PERIODE VAN BEDROEFDHEID
LATEN WIJ HET HOOFD OPHEFFEN”

BOODSCHAP VAN Mgr KABOY
dinsdag 14 mei 2013 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Aan u, priesters van God,
Aan u, religieuzen van Christus,
Aan u, leken medehelpers,
Aan al de gelovigen en welbeminden van God,
[/marron]

[marron]“De vrede van de Verrezen Christus zij met u”. Ja, het is van ganser harte en in de hoedanigheid van uw Herder dat ik u deze groet in al zijn frisheid toestuur.[/marron]

In deze tijd van beproeving en van bedroefdheid dacht ik dat het een goede gelegenheid was om u deze boodschap te zenden om mijn nabijheid uit te drukken en u te verzekeren van mijn constant gebed.

Ja, wanneer de vrede van de verrezen Christus het hart doordringt, dan krijgt het leven een nieuwe schittering.

De tijd die we doormaken is somber, maar zich in onrust laten wegzinken dat is nooit de weg van het Evangelie geweest.

Het geloof opbouwen op de droefheid zou zijn als het huis op het zand oprichten.

De vrede die van Christus komt is deze van de diepten die lichter maakt om weer op weg te gaan zelfs als de mislukking of de ontmoedigingen op de schouders wegen.

Heer, ondanks alles, behoud ons in de vreugden, de eenvoud en de barmhartigheid. (Cfr. Br. Roger van Taizé).

In een situatie van vrees en van onzekerheid, zijn er aanwezigheden die men zou willen behouden.

Nog onder de schok van de vrijdag, hebben de Apostelen de aanwezigheid van de Verrezene gekend en ze hadden graag hun Meester willen bijhouden. Maar deze zegt hun en aan elkeen : “weest niet verontrust, ik ga heen en kom terug naar u.” (Jo. 14,1-3).

[marron]Ja, in deze tijd van rampspoed die blijft duren, is mijn smeekgebed altijd hetzelfde voor de bewoners van dit Diocees :[/marron]

[marron]“Mogen zij het leven hebben en wel in overvloed”[/marron]
(Jo. 10,10).
  1. De actuele fysionomie van het Diocees Goma is verschrikkelijk. Het is uit al de parochies dat ik alarmkreten toegestuurd krijg die spreken van botsingen, van moorden, van plunderingen, van gewapende overvallen… Het grote aantal strijdkrachten en gewapende groepen zaaien terreur meer in het bijzonder in de middens van het platteland zozeer dat heel wat pastorale werken daardoor ernstig geblokkeerd worden.

    Er zijn parochies waar noch de priesters noch de watumishi vrij kunnen circuleren omwille van de vele barrières en het rondtrekken van jonge oorlogsvoerders die soms onder de invloed van verdovende middelen, elke voorbijganger de schrik aanjagen door geld te eisen en met de dood te bedreigen…
    Heel wat landbouwers en vooral de moeders durven niet meer naar de velden gaan uit schrik wild verkracht te worden.

  2. [marron]Schoolkinderen en andere jongeren die niet geschoold zijn worden veroordeeld te gaan zwerven en worden als gevolg daarvan gemakkelijke slachtoffers van een gedwongen opname in gewapende groepen ; het is daar dat men hun “van hun kind-zijn berooft” om hun te leren doden, er zijn er ook die zich in de groeven van de mijnuitbatingen storten, waarvan de meeste “plaatsen van verderf” zijn.[/marron]

    Er gaat geen week voorbij zonder dat ik verneem dat dit of dat dorp in brand werd gestoken, het vee weggenomen, doden, gekwetsten. De lijken liggen dikwijls op de wegen. In hun vluchttocht hebben de familieleden niet de mogelijkheid te zorgen voor een minimum van een deftige begrafenis.

  3. Bij één van mijn bezoeken aan de parochie van Matanda, juist voordat ik me weer op de terugweg naar Goma zet, komt er een man naar me toe met een baby (2 maanden) in zijn armen en hij smeekt me iets te doen voor dat kind dat hij zopas opgepikt heeft van de rug van zijn moeder die doodgeschoten werd door een onbekende.

    Met de hulp van de Zusters Karmelietessen van de parochie, werd het kindje toevertrouwd aan een jonge moeder die reeds haar kindje had (1 maand) om deze de borst te geven en er goed voor te zorgen met de bijstand van het algemeen economaat. Neen, er gebeuren actueel afschuwelijke dingen die niet te begrijpen zijn.

  4. In sommige uithoeken, is het virus van de stammentwisten (ubugazi) weer opgestoken en gaat er te keer. Gewapende mannen gaan gaarne op jacht naar al degenen die niet van hun volksstam zijn en brengen zo massale verplaatsingen teweeg van ganse families naar het onbekende.

    [marron]Laten we van nu af het volgende zeggen :[/marron]

    Zolang er “DE ANDEREN” zijn in tegenstelling met een “WIJ”, mogen we er zeker van zijn dat het Evangelie van Jezus Christus nog niet geland is en doorgedrongen is tot de grond van ons hart.

    Het komt erop aan de andere te beschouwen (tot welke stam ook hij behoort) niet als een bedreiging maar als mogelijkheid om te ontdekken dat het “WIJ”, waardoor wij elkaar erkennen en die ons een identiteit geven, die veel breder is, veel meer uitgestrekt, veel rijker dan we ons kunnen voorstellen. Wij zijn allemaal op dezelfde wijze gevormd in dezelfde gietvorm van de Schepper, en elke daad of gedrag van verwerping van de andere is een belediging van God.

    Zolang het ons nodig is sommigen te catalogiseren als niet behorende tot “DE ONZEN”, bevindt ons geloof zich in een wankele toestand en is het bijgevolg niet in staat de blik van God op de wereld te richten : want het “[marron]gij zijt allen broeders[/marron]” (Mat. 23, 8)[marron] aanbevolen door Jezus zelf moet ernstig genomen worden.[/marron]

  5. De afschuwelijke manie personen te gijzelen om terugbetalingen te eisen is schering en inslag geworden. [marron]Heden ten dage volgen de ontvoeringen die door ons geregistreerd werden in het gebied van Rutshuru elkaar in cascade op :[/marron]
    • [marron]Op dinsdag 23 april 2013 de Heer Roch NZABANDORA, technisch directeur bij de Hydro-elektrische Centrale van Rutshuru.[/marron]
    • [marron]Op dinsdag 30 april 2013 de Heer Jean-Baptiste KASEREKA, secretaris van de Sint Aloysius parochie van Rutshuru.[/marron]
    • [marron]Op zondag 5 mei 2013 de Heer Gratien BAHATI, raadgever van de lagere school van de Sint Aloysius parochie van Rutshuru.[/marron]

      [marron]Dat zijn even zoveel barbaarse daden die we met kracht veroordelen want zij onteren het werk van God.[/marron]

  6. Rekening houdend met deze verpletterende situatie die ik diep betreur, wat betreft de sacramentele pastoraal en nog andere punten, heb ik de volgende maatregelen genomen :
    • [marron]Het is verboden[/marron] sacramenten toe te dienen in massa aan personen die zich voorstellen als “milities”, “gewapende groepen”.
    • Voor al de sacramenten, moet men de directieven en de instructies toepassen die voorzien zijn in het diocees. Elke overhaasting moet uitgesloten worden; de motieven van urgentie of zelfs dikwijls die van verlies van bewijsstukken moeten ernstig onderzocht worden, [marron]ik beveel al de pastoors de striktheid aan door overeen te stemmen met de nodige vereisten en voorwaarden. De oorlogssituatie is geen reden om toe te geven aan een nalatigheid die in staat is HET SACRAMENTELE LEVEN TE DEVALORISEREN.[/marron]
    • [marron]Het is verboden[/marron] het Heilig Sacrament te behouden in de succursalen van de sector en om ’t even waar buiten de parochie. Dit om de profanatie ervan te vermijden.
    • [marron]Het is verboden[/marron] parochiale infrastructuren ter beschikking te stellen van elke samenkomst die van oorlogszuchtige aard is.
    • [marron]Het is verboden[/marron] onroerende bezittingen, grondeigendommen of andere die aan het Diocees toebehoren te hypothekeren of te koop aan te bieden. De schulden die aangegaan zijn zonder de toelating van het algemeen economaat engageren het Diocees biet en in geval van onvermogen om te betalen zal de schuldenaar alleen zijn verantwoordelijkheid opnemen.
    • Het zijn harde tijden voor allen, [marron]maar laten we de inspanningen verdubbelen[/marron], want een constant klimaat van onzekerheid, van bedreigingen, en van geruchten die verdachtmakingen van allerlei aard opwekken kunnen de sereniteit van onze gemeenschappen aantasten.
  7. Wat doet het Diocees ?
    Tegenover de uitgebreidheid van de taak, concentreert het Diocees zijn actie in drie richtingen :
    • [marron]De richting van de humanitaire bijstand[/marron] : De ‘Caritas Ontwikkeling’, door haar verschillende sociale werken, slaagt er nog in het diocees te doorkruisen door, volgens haar mogelijkheden, levensmiddelen en andere uit te delen; de sanitaire formaties ontvangen farmaceutische producten en stellen zich ten dienste van de mensen in het kader van het luisteren naar een bevolking die getraumatiseerd is en te maken heeft met allerhande problemen van psycho-somatisch aard.
    • [marron]In de richting van Rechtvaardigheid en Vrede[/marron] : Deze organiseert werkplaatsen voor analyse en nadenken over de verschillende thema’s, vooral betreffende de beweegredenen van deze oorlog en door wegen van oplossingen te zoeken. Voor het bereiken van een duurzame vrede. Heel wat zowel nationale als buitenlandse organisaties dragen eveneens hun steentje bij in die richting.
    • [marron]De socio-spirituele richting[/marron] : De leden van ASUMA-USUMA worden gemobiliseerd voor een actie gecentreerd op bezoeken, een materiële hulp (volgens de mogelijkheden) en een spirituele animatie vooral in de kampen van de verplaatsten in de omgeving van Goma.
      [marron]Al de parochiegemeenschappen van het binnenland worden in die zin ingezet door het organiseren van een pastoraal van gebed, van aanbidding, van novenen en andere toegelaten daden van godsvrucht.[/marron]
  8. Al onze dank aan de Bisschoppen leden van de CENCO voor hun solidariteit en hun nabijheid in de aanmoedigingen die zij gestuurd hebben aan de inwoners van de Provincie Noord Kivu met de volgende woorden :

    Beste Broeders en Zusters,

    Zelfs de zwaarste moeilijkheden mogen ons niet in de wanhoop en in de gelatenheid werpen.
    Vertrouwend op God, bron van alle waarachtige vrede en dank zij een vaderlandslievende opleving, laten we onze hoofden en onze voorhoofden opheffen
    ”. [1]

[marron]In deze tijd van grote nood en ellende, laten we rekenen op de genade van de Heer en verzekeren we aan het gemeenschapsleven de gebruikelijke steunpunten die vooral zijn : de Eucharistie, het gebed, de gewone activiteiten van de pastoraal (wat mogelijk is), de eenheid van de priesterploeg en de vreugde van in dienst te staan en te blijven staan van de Kerk wat er ook gebeurt.[/marron]

In deze tijd van bedroefdheid en verwarring, wordt de leerling van Jezus voortdurend geroepen het onvoorwaardelijke “JA” voor het leven te doen rijpen, door deze te voeden en te verstevigen door het onvermijdelijke en noodzakelijke “NEEN” voor het leven. Het is in de school van de Heer Jezus dat men de echte vrijheid leert. Is vrij om ’t even wie die in staat is niet alleen maar “JA” te zeggen maar ook “NEEN” naar het voorbeeld van Jezus zelf.

[marron]BESLUIT :[/marron]

Welbeminde broeders en zusters,
Vandaag, kan alles chaotisch lijken, zelfs absurd, maar de Geest getuigt dat in de schoot van de D.R. Congo de Heer “[marron]nieuwe tijden[/marron]” heeft doen aanbreken.
De ontgoocheling en de opschudding kunnen ons wel bedreigen, maar de Geest blijft in het hart van de tijd. Deze Geest, de grote, brede en diepe adem van God zal tot bij ons de smaak brengen van de nieuwe wereld. GOEDE MOED.

Moge de Heilige Maagd Maria, Onze Lieve Vrouw van Congo en Koningin van de Vrede voor ons land en voor al zijn bewoners de genade van de eenheid en van de vrede verkrijgen. Laten we volharden en het goed houden in het Geloof.

Opgemaakt in Goma, 6 mei 2013
 

[1Boodschap van het Permanent Comité van de CENCO over de veiligheidssituatie in ons land : Congolese Volk, verhef u en red uw Vaderland, 5 december 2010.


Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 216 / 1152704

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen D.R. Kongo   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License