missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Islam in België

Voor een meervoudige moslim uitdrukking

woensdag 4 september 2013 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Een moedige tekst te begroeten ![/marron]

De verscheidenheid van meningen en stellingnamen geeft rekenschap van de staat van rijpheid van een gemeenschap. Inderdaad, het bestaan van verschillende gedachten, of ze nu “traditioneel”, “modern” of zelfs “vooruitstrevend” zouden zijn, moet geen plaats bieden aan conflictsituaties of erger nog aan uitsluiting. Het conformisme met een unieke hoogheilige gedachte heeft een intellectuele en maatschappelijke terugloop veroorzaakt, en dat terwijl de evolutie, ontstaan door de geargumenteerde kritiek en de intellectuele nieuwsgierigheid, een bloeiende rijkdom doet ontstaan en zich op sommige plaatsen nog verder zet van de culturen van de moslim volkeren. We hebben de goede gelegenheid en de mogelijkheid om weer aan te knopen met die evolutie en die rijkdom.

In de landen waar wij verblijven, loopt de zorg voor emancipatie, voor erkenning van wat wij zijn doorheen de regelmatige introspectie zonder te kunnen ontsnappen aan de maatschappelijke werkelijkheid die ons bewerkt. Deze werkelijkheid vraagt ons niet om ons op te bouwen om identiek te worden met de andere leden van de maatschappij, maar [bleu]om overeen te stemmen met de maatschappij van onze verblijfplaats[/bleu], absolute noodzaak om te leven en in te treden in een positieve interactie met degenen met wie we samenwonen.

Men moet vaststellen dat sommige onverzettelijke religieuzen zich in het algemeen afzetten tegen degenen van de gemeenschap die tegen de stroom in vechten tegen de gedachte die tegenwoordig het monopolie heeft, en die ze niet kunnen knechten want deze onderscheiden zich door het pluralisme van de gedachte en de opinievrijheid. Dat heeft het episodisch en sporadisch opduiken niet verhinderd van individuen en gestructureerde groepen die een kritiek opeisen van de situatie en van de stellingnamen die verschillen van deze die eerder ingenomen werden door hun geloofsgenoten. Sommigen willen zo een einde stellen aan dat quasi dictatoriale monopolie van een visie op de dingen, om plaats te maken voor een nadenken of eenvoudig voor een uitdrukking bevrijd van elk etnisch cultureel gewicht. Die uitdrukkingen behouden nochtans de zorg om de moslim eigenheid te bevestigen, terwijl er gekozen wordt voor een discours dat min of meer verwijderd is van de norm die in ’t algemeen overgebracht wordt tussen de gemeenschappen.

De moeilijkheden die tegengekomen worden door de intellectuelen, de militanten maar ook door degenen die wensen te leven in het alledaagse zoals zij het goed vinden, van moslim cultuur of geloofsbelijdenis, situeren zich op twee vlakken, binnen en tussen de gemeenschappen.

- In de schoot van de gemeenschap, als zij een discours uitbrengen buiten de gedragslijn die gewoonlijk aanvaard wordt, dan zal hun dat een verdraaide aanklacht waard zijn dat zij de moslim godsdienst in zijn geheel in vraag te stellen. Terwijl de provocatie een oude traditie is van onze geseculariseerde gebieden en de geargumenteerde kritiek van de godsdienst noodzakelijk is om toe te laten dat sommige achterlijke praktijken in vraag worden gesteld, toch moet men vaststellen dat deze praktijk nog niet geïntegreerd is door al de moslims van België.

- Op extracommunautair vlak, wordt de vermeerdering van de polemische aanvallen tegen de islam en de moslims bijna dagelijks. Deze zijn dikwijls doorspekt met talrijke benaderingen in de verwijzingen naar de schriften evenals door historische inkortingen die soms het belachelijke raken. De permanente diabolisering van de symbolische wereld van de islam heeft als negatief gevolg de meeste moslim te irriteren over deze kwesties. De indruk het voorwerp te zijn van voortdurende kritieken door de tussenkomst van hun godsdienst doet bij vele moslims het gevoel opkomen van een algemene stigmatisering, die hen opsluit in een reflex van zelfverdediging en die het bewustzijn verzwakt deel uit te maken van de maatschappij waarin zij leven.

De obscurantistische bekoring is dus wel degelijk aanwezig, onder de invloed van factoren die zowel binnen als buiten de moslimgemeenschap bestaan. Ondanks de bevrijding van een zeker woord dat duidelijk discriminerend en stigmatiserend is tegenover de moslims, enerzijds, of nog, anderzijds, een mogelijk misprijzen van de levenswijzen in onze landen, de toekomst van de moslim gemeenschap in een meervoudige maatschappij loopt noodzakelijk door de innerlijke opbouw van zijn eigen pluralisme, in het gevoel van veiligheid die elke moslim kan vinden in de schoot van zijn gemeenschap. De stilzwijgende meerderheid moet zich niet opgesloten voelen in een keurslijf onder de greep van de vrees aan om ’t even wie te mishagen. Dus, zelfs als een lid van deze gemeenschap een stelling uitbrengt waarmee men niet akkoord gaat, is het belangrijk dat hij zijn gedachte mag uitdrukken zonder in de ban geslagen te worden van zijn familie, van zijn wijk, van zijn moskee, van zijn gemeenschap. Integendeel, men moet hem steunen om zo te strijden tegen de autocensuur, die het risico loopt sterker te worden. De meerderheid, dat is te strijden opdat de Islam de kritiek zou aanvaarden, de autokritiek en het debat en dat elke moslim een vrije geest blijft en niet de gijzelaar van een unieke gedachte die zogenaamd orthodox is.

Elke moslim bezet een belangrijke plaats in de gemeenschap en mag daden stellen voor de erkenning van zijn eigen gedachte en die van de anderen, in een profane niet gecensureerde overweging, individuele en collectieve, door zich zo te onttrekken aan de macht die enkele “orthodoxe” zelfgeproclameerde predikanten zich aangemeten hebben en door uit te treden uit de culturalistische benaderingen. Al te veel moslims zien dat hun onwetendheid uitgebuit wordt door zogenaamde “geleerde moslims” die hen ertoe brengen hen op een voetstuk te plaatsen en hen blind te gehoorzamen. Elke moslim mag deelnemen aan de opbouw van een moslim uitdrukkingsruimte die de overwegingen en de argumenten van elkaar zou toelaten en ertoe bijdragen het dogmatisch woord en het obscurantisme weg te werken van degenen die alleen maar bezorgd zijn om hun eigen macht over de anderen en niet om de gelovigen te leiden in het leven van hier en nu.

Alleen dan zal de Islam van de hoofdstad van het Europa van de XXIe eeuw een peiler kunnen worden van de democratie, van het pluralisme en van het harmonieus “samen-leven”. België zou dan het laboratorium kunnen worden van een meervoudige moslim gemeenschap evenals van de openheid, van het respect voor de tradities die waard zijn gerespecteerd te worden, en van de geslaagde integratie in de hedendaagse wereld. Amin !

  [mauve fonce]Deze tekst werd ondertekend door de volgende Belgische moslim personaliteiten :[/mauve fonce]
  • Hamid Benichou, Lid van de Intercommunautaire Ruimte vzw
  • Olivier Abdessalam Ralet, Voorzitter van het Collectief voor een Islam van Openheid vzw
  • Karima Safia, Voorzitter van de Niet onderworpen en onthulde vzw
  • Hassan Jafri, Auteur en sociaal werker
  • Fouad Benyekhlef, Voorzitter van de Progressieve Moslims van België vzw
 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 277 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License