missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Migranten

Het drama van de migranten,
gezien door de aartsbisschop van Tunis

maandag 14 oktober 2013 door D.F. (Vertaling), Webmaster
  [vert]De algemene vergadering van de CERNA, - de Bisschoppenconferentie van de gebieden van Noord Afrika -, vond plaats in Rome van 6 tot 9 oktober. Gedurende deze enkele dagen, hebben de katholieke bisschoppen van Marokko, Tunesië, Libië, Algerije en de westelijke Sahara elkaar teruggevonden om samen te spreken over de werkelijkheden van hun bisdommen, gecontrasteerde werkelijkheden volgens de geopolitieke contexten van deze landen.[/vert]

[vert]Bij de aanwezige bisschoppen, Mgr. Ilario Antoniazzi, aartsbisschop van Tunis sinds 5 maanden. Tunesië, “wieg” van de Arabische lentes, beleeft, dikwijls in de onzekerheid, de gevolgen van het revolutionair proces.[/vert]

[vert]Het land blijkt eveneens een doorgang van immigratie te zijn voor de migranten uit landen ten zuiden van de Sahara, migranten die dikwijls de oorlog, de hongersnood en de geweldplegingen ontvluchten om “de Europese droom” te wagen. Grote verwachtingen die dikwijls te pletter slaan tegen de kusten van Europa, zoals we er met pijn aan herinnerd worden door de tragedies van Lampedusa.
[/vert]

 

[marron]Mgr. Antoniazzi komt, onder meer, terug op de tragedie van de immigratie, als gevolg van de laatste schipbreuk in de buurt van het kleine Italiaanse eiland, en wijst hierbij met de vinger naar de Europese verantwoordelijkheid :[/marron]

Ik denk dat er een dubbel werk te doen staat: een werk in Lampedusa op de eerste plaats, die personen die aankomen opvangen en hen op een menswaardige wijze behandelen. Ik weet dat Italië heel wat doet daarvoor. Men kan dan ook aan Italië niet te veel verwijten maken, want soms zijn er in Lampedusa meer immigranten dan inwoners. Maar misschien zou Europa zich een beetje meer moeten interesseren voor de Maghreb landen, zich af vragen waarom zij ontsnappen.

De uitdrukking van de paus heeft me genoegen gedaan toen hij gezegd heeft dat het een schande is wat er in Lampedusa gebeurd is. Maar de paus heeft niet gezegd wie er beschaamd moet zijn want er zijn mensen die beschaamd zouden moeten zijn. En niet enkel in Afrika nu. Want men heeft zin om te zeggen “het zijn de Afrikanen met hun problemen, hun oorlogen”. Dat geloof ik niet. Misschien is er een verantwoordelijkheid van Afrika maar er is ook een verantwoordelijkheid van Europa. En ik stel me de vraag wat Europa doet voor die arme gebieden, voor de oorlog, om er de vrede te herstellen, opdat de mensen niet zouden dromen van te leven in een Europees paradijs dat niet bestaat. Europa zou veel moeten doen in Afrika, zodat de oorlogen ophouden, zodat de mensen meer te eten hebben, om aan de mensen die daar zijn te leren hoe leven, hoe werken.

Er is het mooie beeld van de barmhartige Samaritaan in het Evangelie. Hij heeft zich niet tevreden gesteld met de gekwetste naar het hospitaal te brengen en te zeggen “trek uw plan”. Neen, hij zegt “zorg voor hem en doe al het nodige. Als ik terug kom zal ik betalen.” Dat is het wat Europa zou moeten doen: Afrika verzorgen !

[marron]Europa heeft zijn deel van verantwoordelijkheden, maar ook de regimes, de Afrikaanse regimes misschien… [/marron]

Men mag niet de hele verantwoordelijkheid werpen op de Afrikaanse regimes. Dat zijn regimes die men soms niet aanvaardt. Maar als het gaat om er naartoe te gaan voor de petroleum, voor de kostbare materies die zich in de ondergrond bevinden. dan kijkt Europa niet naar de regimes, het vindt deze zelfs zeer goed. Tenzij wanneer er tragedies zijn zoals deze van Lampedusa… Neen, er is een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid en noch Afrika noch Europa mogen zich daaraan onttrekken.

[marron]U is dus aartsbisschop van Tunis. Sinds 5 maanden is u nu terecht gekomen in het hart van een werkelijkheid getekend door de politieke en sociale veranderingen die de laatste tijden gebeurd zijn. Wat kan u ons zeggen over de actuele situatie in Tunesië ?[/marron]

Weet ge, van buitenaf gezien als men er aankomt, lijkt alles goed te gaan. ’t Is te zeggen dat men geen gewapende mannen ziet op straat, er wordt niet geschoten, er is helemaal niets. Ja, er zijn terroristen uit Algerije gekomen en die getracht hebben het leger aan te vallen. Er werden mensen vermoord. Er zijn gebeurtenissen geweest die werkelijk pijnlijk zijn. Maar men is niet stabiel. We zeggen alle dagen “vandaag gaat het goed, wat gaat ons morgen gebeuren ? Men weet het niet”. Wij hebben geen Grondwet. Wanneer men geen Grondwet heeft, wil dat zeggen dat men geen wet heeft. Er is geen ernstige en stabiele regering, vooral omdat de oppositie voortdurend vraagt dat ze zou weggaan. Er is die strijd om de macht tussen de regering en de oppositie. Totnogtoe leven we in een mooie verwarring. En in verwarring leven, dan weet ge, dat er een dag kan komen dat alles losbarst wanneer de mensen het beu zijn in de verwarring te leven… verwarring die armoede meebrengt, die schrik meebrengt. Wanneer men ziet dat er mensen zijn die zeggen “het zou beter zijn terug te keren naar zoals we in het verleden waren, er is geen veiligheid meer”… Maar men kan niet naar het verleden terugkeren ! Niet achteruit, we moeten altijd vooruit gaan. Maar tegenwoordig ziet men geen toekomst, een toekomst die mooi zou zijn en vooral binnen handbereik.

[marron]Sommigen spreken van een islamisering van de Tunesische samenleving, wat denkt u daarvan ? Is dat iets wat uzelf heeft kunnen vaststellen ?[/marron]

Dat is zeker. In de tijd van Ben Ali, vóór de laatste revolutie, toonde de samenleving al die tekenen van islamisering zoals vandaag. Zo ziet men vandaag bijvoorbeeld dat de vrouwen zich kleden zoals de moslimbroeders. De mannen dragen een baard. Dat zijn tekenen. En verder in de moskezen roept men vaak de mensen op te leven zoals in het verleden. men zou weer van de Sharia de wet van het land willen maken. En de mensen, het volk dat gewend is geworden aan een zekere vrijheid in het verleden, wil niet terugkeren naar de tijd toen, zoals in andere moslimlanden de wet van de Sharia wordt opgelegd. Daarom is er een inlandse strijd, en dat is de reden waarom een vonk voldoende is om alles weer te doen branden. En dat zou zeer erg zijn.

[marron]Denkt u dat het risico bestaat dat dit zou gebeuren ?[/marron]

Hopelijk niet, wel te verstaan, men moet altijd optimist zijn. De Paus zegt altijd: “Laat de hoop niet dood gaan”. En het Tunesische volk is een volk dat van het leven houdt, dat gaarne leeft… Leven in een zeker plezier, in een zekere gemakkelijkheid, in een feest. En ik geloof niet dat het in staat is dat alles te vernielen, in een andere oorlog te stappen of in een andere revolutie vooral dan als deze gewapend is. Maar… er is een “maar”.

10-10-2013 Radio Vaticaanstad
 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 252 / 1154678

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tunesië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License