missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Diocees Laghouat – Ghardaia

MAANDELIJKS BRIEFJE - Augustus 2014

Mgr Claude Rault
zaterdag 6 september 2014 door D.F. (Vertaling), Webmaster
[marron]Verschillend, komen ze toch allen
hetzelfde water drinken, bij dezelfde drinkplaats.
[/marron]

Beste vrienden,

Aan de muur van het terras waar ik ’s nachts slaap, heb ik een kleine drinkbeker gehangen voor de dorstige vogels in deze periode van de hete hondsdagen. Zo heb ik het plezier soms wakker te worden gemaakt door de duiven of de tortels die er hun dorst komen lessen. Ik heb opgemerkt dat ze er nooit samen naartoe komen. Overigens paren ze evenmin, ze komen elkaar weinig tegen, maken hun nestjes niet in dezelfde bomen, want ze respecteren het territorium en de gewoontes van de andere. [bleu] Maar zij komen toch allen hetzelfde water drinken bij dezelfde drinkplaats. [/bleu] Hoe gaat het er aan toe bij de mensen ?

Tussen de vele nieuwsberichten die ons voortdurend toekomen in de loop van deze zomer 2014, blijft [bleu] het conflict tussen Israël en Palestina, meer bepaald in het Gazagebied [/bleu], het meest zorgwekkend. Wij bevinden ons op honderd mijlen van een eerbiedig en vredevol samenleven. Men kan hierbij niet [bleu] een andere situatie [/bleu] laten vallen [bleu] die even dramatisch en onaanvaardbaar is, namelijk die van de christenen van Irak [/bleu], die gedwongen worden het land van hun voorvaderen te verlaten tenzij ze het islamgeloof belijden. We kunnen hier alleen maar de stem van vele moslimverenigingen begroeten die hun verontwaardiging uitspreken tegenover het starten van deze bedreiging. Maar deze stem lijkt verloren te gaan in de stroom van de media.

Wat de situatie van Gaza betreft, stellen we vast dat de onderhandelingen altijd in een doodlopende straat vastzitten. De staakt het vuren kunnen zich dan wel vermenigvuldigen, maar de vrede zal geen enkele toekomst hebben[bleu] zolang de beslissingen, gedicteerd door de Verenigde Naties, niet zullen worden toegepast [/bleu]. De Staat Israël maakt er zich geen zorgen over ! De oude droom om het Koninkrijk van Salomon weer op te bouwen is hardnekkig. Maar In naam van welk recht, en ten koste van wie ? En de kolonisering van de bezette gebieden zal verder gaan, ondanks het protest van de internationale instanties, die het territorium van Palestina herleidt tot een steeds smaller wordend gebied, is absoluut onleefbaar en onbestuurbaar. [bleu] Wie is bereid zich te mobiliseren tegen het diepe onrecht dat dit volk van Palestina beleeft sinds eindeloze jaren ? [/bleu] Mijn geweten als mens en als christen is verontwaardigd en komt in opstand tegenover de begane afzetterijen maar evenzeer tegenover de passiviteit van de regeerders, of deze van het Oosten of van het Westen zijn.

Terwijl er een sterke strijd geleverd wordt tegen het machtige Rusland in verband met zijn bedoelingen in Oekraïne, wordt er toch geen enkel drukkingmiddel in het werk gesteld op de Staat Israël, tenzij dan in woorden. En deze laatste laat zich altijd op een subtiele wijze doorgaan als “slachtoffer”. Maar zeg me eens… [bleu] Wie zijn de aanvallers ? [/bleu] Zij die hun recht verdedigen tegenover de beroving van hun gronden ? Zij die een verstikkend embargo ondergaan ? Zij van wie men zopas met kolossale middelen de hospitalen, de scholen, de centra voor het uitdelen van water, de elektrische centrales heeft verwoest ? Het Israëlitische leger kon de fameuze ondergronden aanpakken – zij hebben er de middelen voor – zonder hele wijken in as te leggen en stadsstructuren die onmisbaar zijn voor het beheer van dit territorium. Het antwoord op de projectielen die vanuit Gaza werden afgevuurd was en blijft absoluut bovenmaats.

Tweeduizend slachtoffers, bijna allen burgers (waarvan 400 kinderen !) van de ene zijde, en een vijftigtal soldaten en enkele burgers van de andere kant. [bleu] Elke dode, zoveel is waar, is er één teveel, maar deze disproportie is afschrikwekkend en onmenselijk [/bleu]. Al de Palestijnen van Gaza worden beschouwd als “terroristen”, opgesloten in een uitgebreid kamp, levend in de onzekerheid en de ontbering, in afwachting van de welwillendheid alleen van hun buur, en dat terwijl stemmen van buiten in de woestijn blijven prediken ! Waarom zouden ze niet ten minste recht hebben op de titel van “weerstanders” ? Zouden zij “terroristen” zijn omdat ze moslims zijn (er zijn overigens ook christenen in Gaza) ? Die verkorting wordt snel gemaakt, zelfs in geesten met goede bedoelingen…

Wie zal alle mogelijke energieën mobiliseren : politieke, religieuze, menselijke, opdat eindelijk rechtvaardigheid zou geschieden : dat de Palestijnse Staat zijn grond en zijn veiligheid zou terugvinden… en de Staat Israël ook de vrede zou kennen ? Wanneer zullen we eindelijk kunnen zingen zoals de psalmist : [bleu] “Liefde en Waarheid ontmoeten elkaar, Rechtvaardigheid en Vrede omhelzen elkaar.” (Ps. 85,11) ? [/bleu] Dan zullen de twee Volken, met respect voor elkaar, weer samen hun dorst kunnen lessen aan dezelfde bron.

+ Claude, uw broeder bisschop

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 174 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License