Technologie en overlevering

Het KuNgoni Centrum is het werk van [bleu]P. Claude Boucher[/bleu], een Canadese Witte Pater die sinds 40 jaren in Malawi leeft. Even na zijn aankomst in 1967, smeedde hij banden met de kunstenaars van de Nsipe streek, ten zuiden van Mua. Zo is hij ertoe gekomen een centrum op te vatten voor de bevordering van de kunstenaars van Malawi wat helemaal in de lijn van de inculturatie zou lopen. De bisschop van die tijd, Mgr. Cornelius Chitsulo, kiest zijn geboorteparochie Mua uit als plaats van de stichting van het centrum van kunst en handwerk.

P. Boucher begon pas in 1976 er lokalen te bouwen. 30 Jaar later, is KuKgoni één van de grootste culturele centra van Malawi geworden en situeert zich tussen de beste in Afrika. Het centrum groepeert op eenzelfde campus het Chamare Museum, dat het leven en de gebruiken van de bewoners die in het centrum en van het zuiden van Malawi verblijven bestudeert. Men vindt er grote tentoonstellingen van foto’s, van teksten, van voorwerpen. De verzameling van “Gule wamkulu” maskers is de beste van de wereld. De [bleu]“Gule wamkulu”[/bleu] is de grote dans van het Chewa volk. In 2005, heeft de Unesco het erkend als “meesterwerk en patrimonium van de mensheid”.

KuNgoni bezit ook een kleine bibliotheek van onderzoek geopend voor degenen die de traditionele culturen van Malawi willen bestuderen. Men geeft er ook lessen en men biedt er dansstages en traditionele gezangen aan. Er is een verkooptentoonstelling van kunstwerken gemaakt door meer dan 100 beeldhouwers verenigd met het centrum. Die beeldhouwwerken zijn nu in de hele wereld bekend, inbegrepen in het museum van het Vaticaan. Het KuNgoni Centrum is gebouwd op een aangelegd terrein waarop prachtige planten en tropische bomen groeien.

Het “Pa Ntondo pa Namalikhate Hostel”, een klein hotel met 20 dubbele kamers, kan de bezoekers ontvangen. Elke kamer is versierd met originele beeldhouwwerken die als thema de personages en de verhalen van “Gule wamkulu” hebben.

KuNgoni Centrum : beeldhouwer aan het werk

Ziedaar wat de bezoekers merken bij hun aankomst. Maar er is nog meer in het KuNgonu Centrum : de archieven, vrucht van 30 jaren onderzoek. Er zijn schrijfboeken met de nota’s van de onderzoekers, belangrijke verzamelingen van diapositieven en van foto’s (en de negatieven ervan). Het centrum bezit eveneens honderden uren video-opnames in de VHS, de Super VHS, de Hi8 systemen et op magnetische band. Al die opnames hebben als onderwerp de gebruiken, de ritussen, de gezangen, de dansen van de bewoners van het centrum van Malawi. De opnames bewaren ook de herinnering aan de kunstwerken gemaakt door de artiesten van het centrum die vandaag over heel de wereld verspreid zijn. Er zijn ook de archieven van gebeurtenissen, van historische plaatsen en van liturgische vieringen in de streek van Mua.

Het bewaren van archieven is altijd een uitdaging in een vochtig en tropisch klimaat. De warmte, de relatieve vochtigheid en het stof beschadigen vlug de archieven en de verzamelingen van het museum.
Om al die kennisschatten goed te bewaren en om het toetreden ervan voor een breder publiek te vergemakkelijken, heeft het KuNgoni Centrum besloten zijn schatten een nummer te geven. KuNgoni heeft een Amerikaanse subsidie bekomen die komt van de US Ambassadors Fund for Cultural Preservation. Dankzij deze subsidie, heeft het KuNgoni Centrum de numerieke bewaring van zijn rijkdommen kunnen uitwerken. We zijn nu ver weg van de tijd toen de eerste missionarissen schrijfboeken gebruikten om daarin hun nota’s en hun tekeningen te steken. Nu spreekt men van sleutel Usb, CD, Video, enz…