EEN HONDERDJARIGE : PATER TOON JANSSENS

[bleu]‘Pater Toon’ (Antoine Janssens)[/bleu] vierde op 13 oktober in Munsterbilzen zijn 100 jaar (ge ziet dat het daar nog zo slecht niet is…). Zo komt hij als jongste in de club van de 11 W.P. ‘eeuwelingen’, waarvan 5 in leven. Als eresaluut staat tussen hen Charles Lutwana, Ugandees : hij haalde de 100 op de dag van zijn begrafenis in Kampala. De oudste, een Fransman, werd 107: dat belooft.

[bleu marine]1914[/bleu marine] was dus niet alleen het jaar van WOI, maar het jaar dat Toons eerste alarm afging. In Beringen, de Westhoek van Limburg, moeten ze het geweten hebben, en in het gezin van Houthandel Janssens, waar hij de 3e werd in een rij van 4. Vader was ‘Bourgondiër’ en moeder iets strenger. Toon heeft van beiden geërfd. Zijn jeugd dekken we toe met de mantel van de familiale privacy. Maar internationaal verliep die in een naoorlogse tijd van ontreddering: de triomftocht van wetenschap en techniek was uitgelopen op dood en vernieling, crash van de beurs, met nazisme en fascisme als reactie daarop…: moment dat Toon ‘binnenkomt’ in Boechout (1933). Noviciaat in Noord-Afrika. Priesterwijding te Heverlee op 25 maart 1940. Ja, ge leest het goed: WO2 staat voor de deur en de mobilisatie! De pas gewijde priesters vertrekken in allerijl naar Afrika om de missies een laatste ‘lichting’ te bezorgen. Historische reis, ooit in geur en kleur verteld door Jean Deffontaine: trein, fiets, via Frankrijk, Spanje, boot, Leopoldville en dan van west naar oost, dwars door Kongo, tot in Rwanda: 5 maanden onder weg!

Een serie namen van posten opsommen volstaat niet om de vele jaren missie in Rwanda ook maar even op te roepen: Kiziguro, Mibirizi, Kaduha … ‘onderpastoor’, directeur van scholen, catechumenaat, pastoor… Het rijke Rwandese missionarisleven.

[bleu marine]1973 :[/bleu marine] staatsgreep – Toon moet van het Rwandese toneel verdwijnen en recycleert zich gedurende zes jaar als ziekenhuisaalmoezenier in Genk. Goede ervaring die hem voor andere zes jaren terug katapulteert in eenzelfde functie te Kigali. Bij de genocide bevindt hij zich in de zeer hard getroffen parochie van Nyamata. Een ontzette Toon wordt daar ontzet via Burundi.

[bleu marine]In 1995[/bleu marine] wordt hij de baanbreker van een nieuwe WP-communiteit in het zusterrusthuis te Munsterbilzen dat in 2006 Christelijk Woon- en Zorgcentrum St.-Jozef zal worden. Hij verwerft er naam als onvermoeibare fietser. Vallen en opstaan: dat is echt christelijk … maar toch steeds met brevier en Paternoster in handen. 98 jaar oud wisselt hij de fiets voor een hometrainer, nadien de rollator én de rolstoel. Maar overal is hij er nog bij.

[bleu] Toon, proficiat en verbreek het record van die Fransman! [/bleu]