missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
EDITORIAAL

Getuigen zijn van het Koninkrijk

Nuntiuncula Nr 690 Januari - Februari 2015
maandag 23 februari 2015 door De Wulf Mark

Om de twee maanden moet ik een moment uitkiezen om er bij te gaan zitten en iets op papier te zetten… Deze keer put ik mijn inspiratie uit het document van de Wereldraad der Kerken... Hier komt dan het zinnetje van deze maand:
[bleu]“Het is niet aan ons om te beweren dat de Geest met ons is, maar het zijn de anderen die dat moeten vaststellen in onze manier van leven”[/bleu]

Dat kan men toepassen op de christenen als groep in de hedendaagse maatschappij, op de Katholieke Kerk, op onze Sociëteit, op onze gemeenschappen en op ons zelf. Er waait een nieuwe wind in ons midden sinds het aantreden van Paus Franciscus. Er was ooit een tijd dat christenen, vooral katholieken dan, bijna tegen alles waren: tegen vlees op vrijdag, tegen anticonceptie, tegen homoseksualiteit, tegen het voorhuwelijks samenwonen, tegen de uit-de- echtgescheidenen die willen de communie ontvangen, tegen vrouwelijke of gehuwde priesters enz. Vanuit de Kerk horen we nu een andere klank, op enkele verkrampte, nostalgische stemmen na: barhartigheid, solidariteit, mededogen, tolerantie…

Weliswaar is Franciscus, en wij met hem hoop ik, tegen bepaalde toestanden: tegen de vreselijke vormen van mensenhandel, tegen de manier waarop Europa zich afsluit (cf. zijn bezoek aan Lampedusa), tegen de afgrond die enkele rijken scheidt van de massa amen, tegen seksueel misbruik van kinderen enz. Men moet de media maar volgen om te zien dat velen in de wereld dat vatstellen. Franciscus moet niet beweren (claimen zegt men in het modern Nederlands) dat de Geest aan het werk is. Hij is gewoon geloofswaardig.

Natuurlijk is dat alles niet nieuw voor ons. Eén van de doelstellingen van het Kapittel van 1998 luidde als volgt: [bleu]“Onze gemeenschappen aansporen om getuigen te zijn van het Koninkrijk”[/bleu] (in het Engels Transform ; in het Frans engager). In 2002 ontvingen we allemaal het gele boekje [bleu]‘Communautés témoins’[/bleu]. We zouden eigenlijk aan onze buren, familie en medewerkers moeten vragen of zij dat opmerken dat wij getuigen zijn, en of inderdaad, de Geest met ons is. Is wat we claimen inderdaad zichtbaar en tastbaar?

Er is een straf gezegde van Voltaire dat laat blijken dat hij helemaal niet onder de indruk was van het getuigenisgehalte van de religieuzen van zijn tijd: [bleu]“ Ze gaan samenwonen zonder elkaar te kennen, ze wonen samen zonder van elkaar te houden en ze begraven elkaar zonder te wenen!”[/bleu]

Zo erg is het toch niet gesteld met ons? Natuurlijk niet helemaal! Maar het doet nadenken en het daagt ons uit. En dat blijft toch de taak van filosofen en profeten van alle tijden. Of niet?

  mdw

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 209 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Hedendaags geloof   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License