missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Groen Blad - MAART 2015

dinsdag 3 maart 2015 door G.Verbist, mafr.

[bleu marine]« Men verknoeit de identiteit van moslimjongeren »[/bleu marine]

Ismaël Saïdi.               

Ismaël is auteur van toneelstukken. Hij woont in Brussel. Zijn stuk [vert]‘Djihad’[/vert] trekt volle zalen.

Ik ben opgegroeid in Schaarbeek en ken inderdaad mensen die naar Syrië vertrokken zijn. Het verbaast mij dat iedereen nu het fenomeen radicalisering ontdekt, want dat heeft altijd bestaan. Toen ik jong was werden we aangezet om in Afghanistan te gaan vechten, onder het voorwendsel dat we naar de Koranschool in Pakistan zouden gaan…

Ik hekel twee dingen. De opeenvolgende regeringen in België hebben een hele generatie jongeren aan hun lot overgelaten.

En er is ook de enorme druk die de moslimgemeenschap op haar leden uitoefent. Ze worden gemanipuleert, zonder dat iemand de moeite heeft genomen de Koran echt te lezen, en zo verknoeit men hun identiteit…

Sommigen gaan naar Syrië omdat ze denken dat ze er moslimbroeders gaan redden, anderen zien het als een levensecht videospel, en nog anderen willen een islamitische staat vestigen… de meesten worstelen met hun identiteit…

Als je constant te horen krijgt dat je er niet bij hoort, is godsdienst een dankbare vluchtheuvel… Godsdienst is de plek waar de jongeren zich aanvaard weten en voor vol worden aangezien.

(Knack. 4.02.15)
 

[bleu marine]Wij leven in een postchristelijke en postseculiere context.[/bleu marine]

Het is een pluraal veld geworden waar identiteit en verschil hand in hand gaan. Al de posities maken de pluraliteit van het actuele levensbeschouwelijke veld uit en zijn op hun beurt vaak intern gepluraliseerd.

Concreet hebben we praktiserende katholieken, gematigd kerkelijken, marginaal kerkelijken, onkerkelijke christenen, agnosten, atheïsten, atheïstische humanisten.

Wanneer aan Belgen gevraagd wordt zich op levensbeschouwelijk vlak te identifieren, dan hebben we volgend resultaat:

  • 50% zeggen katholiek te zijn;
  • 2,5% behoort tot andere christelijke geloofs-gemeenschappen;
  • 0,4% tot de joodse godsdienst ;
  • 5% tot de islam;
  • 0,3% tot het boeddhisme;
  • 9,2% als atheïst.
  • 32,6% als niet behorend tot een religieuze denominatie.

We weten allen dat de [bleu marine]kerkbetrokkenheid[/bleu marine] sterk is gedaald.

  • De kernkatholieken blijken slechts 4% te zijn. Ze gaan naar de kerk, zijn lid van een christelijke gemeenschap en sommigen doen gratis vrijwilligerswerk.
  • De midden-motors gaan naar de kerk, maar verder niets. Ze zijn 11%.
  • De randkerkelijken zijn 39%: ze zeggen katholiek te zijn maar gaan slechts occasioneel of helemaal niet naar de kerk.
  • Dan hebben wij de 1ste generatie onkerkelijken, 23% (geboren tussen 1955 en 1969).
  • En de 2de generatie onkerkelijken, ook 23% (geboren na 1970).
    (Lieven Boeve, KULeuven, 2014)
     

__ornement.png__

Kerken lopen leeg. Ja, en hoe minder aanwezigen, hoe minder soepel ze zijn bij eventuele veranderingen. [bleu marine]Enkele bedenkingen van Mgr.Jean Kockerols[/bleu marine], hulpbisschop voor Brussel :

[vert]“ Het was een voortdurend komen en gaan van mensen”[/vert] [mauve fonce]Mc.6,31.[/mauve fonce]

En toch zijn er kerken die praktisch vollopen. Gelovigen worden op weg gezet en komen thuis want door anderen aangetrokken. Ze zijn meestal gelinkt aan de sterke persoonlijkheid van een priester of van sommige plaatselijke verantwoordelijken. Samen iets beleven. Misschien eerst en vooral op menselijk vlak, bv. om een gebeurtenis in het leven te markeren. De opdracht van de voorganger om steeds [bleu]de vreugde van het evangelie te verkondigen[/bleu] op een toegankelijke wijze. Thuis komen daar waar men gevoed wordt door de liturgie.

Vriendschap en thuiskomen zijn het duidelijks bij de gemeenschappen van buitenlandse herkomst. Ze zijn de zegen voor onze kerk.

De eucharistie van de zondag moet een ervaring zijn en een ontmoeting. De moderne mens heeft nood aan ervaringen. Men moet ook iemand ontmoeten, de Heer, een vriend of de Kerk en liefst alle drie.”

[bleu marine]CEK veroordeelt geweld in Kopenhagen[/bleu marine] –

De Conferentie van Europese Kerken (die de Europese protestantse, anglicaanse, orthodoxe en oud-katholieke Kerken overkoepelt) spreekt haar verontwaardiging uit over de gewelddadige gebeurtenissen in Kopenhagen (Denemarken).

Dr Guy Liagre (belg), de secretaris van de CEK, benadrukt nogmaals hoe belangrijk de verdediging van de godsdienstvrijheid is. “... ons verzet tegen elke vorm van antisemitisme en we vragen ruimte voor dialoog... wij blijven hopen voor echte godsdienstvrijheid, voor vrede. Laten wij daar vandaag en de komende dagen om bidden.”

(Kerknet. 17/02/15)
 
[violet]G.Verbist, mafr.[/violet]
van de GROEP RENCONTRE
 

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 246 / 1154465

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License