missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Spiritualiteit

Leerling van Jezus zijn in Algerije

RELAIS WITTE PATERS - MAGHREB Nr. 24 – Maart 2015
dinsdag 24 maart 2015 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Op het feest van de heilige Johannes 2014, datum van de verjaardag en gedachtenis van de 20ste verjaardag van de dood van de vier Witte Paters te Tizi Ouzou, predikt José Maria Cantal tijdens de Mis over de houding van de leerling van Jezus in Algerijns midden. De teksten van de dag waren[/marron] [mauve fonce]1 Jo. 1, 1-4 ; Ps. 96 ; Jo. 20, 2-8[/mauve fonce].

Beste broeders en zusters,

Het evangelie van deze morgen spreekt ons van een graf, van een immense droefheid en van een getuigenis die jaren later gegeven wordt. Ook wij, wij gaan hier vanmorgen samenkomen rondom een graf en we gaan onze moeilijkheden met elkaar delen, maar ook ons geloof in de uiteindelijke overwinning van het Leven. Vier elementen van het leven van mijn confraters, 20 jaar geleden vermoord, zouden ons kunnen helpen, of we nu moslims of christenen zijn, om in vrede te leven in een gewelddadige wereld :

J[vert]ezus beminnen :[/vert]

Ik ben niet bevreesd te beginnen met deze liefde voor Jezus aan te halen als een element dat ons zou kunnen inspireren. Voor de moslims is Jezus [bleu](Al Masih ibn Miryam)[/bleu] een wezen vol medelijden, begaafd met een scherpe zin voor de waarde van de personen die hij ontmoet en die bereid is de waarheid te zeggen met het risico onbegrepen te zijn. Sommige moslimgeleerden noemen hem [bleu]“khâtim al-qadâsa”[/bleu] (volheid van heiligheid). En in het heilig boek van de Islam (19,32) zegt Jezus :[bleu]”God heeft mij noch gewelddadig noch ongelukkig geschapen”[/bleu]. Voor de christenen, is Jezus een Woord dat van God komt en dat de harten verandert met zulk een kracht dat wij niet bevreesd zijn voor Hem neer te knielen ; Hij is onze weg, onze waarheid en ons leven. Zijn woorden, maar ook zijn gebaren, zijn omgang met de mensen, zijn bescherming van de armen, zijn zorgen voor de rechtvaardigheid, zijn passie om de eredienst aan God te zuiveren, maken van Hem, een model om na te volgen en een trouwe vriend aan wie men zijn zorgen en moeilijkheden kan toevertrouwen. [bleu]“Kom allen naar mij toe die afgemat en belast zijn… Leer van mij dat ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en je zal rust en verlichting vinden “[/bleu] zegt Jezus in het evangelie [mauve fonce](Mat. 11, 28-29)[/mauve fonce]. Jezus beminnen, verandert onze harten, christenen en moslims, omdat we zien dat deze liefde niet kan samengaan met verraad, noch met schijnheiligheid, noch met enig misprijzen voor iemand.

A[vert]l de Algerijnen dienen : [/vert]

Mijn confraters hielden van deze Algerijnse grond ; niet alleen hadden zij de keuze gemaakt hier te leven (P. Deckers heeft, toen hij voor de Algerijnse nationaliteit koos, moeten afzien van zijn oorspronkelijke nationaliteit want er bestaat geen dubbele nationaliteit in België!) maar ook hadden zij ervoor gekozen zijn talen te leren en, in een tijd dat velen het land verlieten, hebben zij ervoor gekozen te blijven en te geloven in de toekomst van het Algerijnse volk. Zij waren, de ene openbare schrijver of geestelijke begeleider, een andere student aan de faculteit of supporter van de JSK (Sportieve Jeugd van Kabylië), zij stonden ten dienste van degenen die er nood aan hadden dat naar hen werd geluisterd, of aan iemand die hun ouderdomspensioen regelde. Zij hadden ervoor kunnen kiezen alleen maar in dienst te staan van personen die dezelfde godsdienst hadden als zij. Maar door de keuze te maken (moeilijk en nog onbegrepen in onze dagen) om al degenen die in Algerije leven lief te hebben en te dienen, hebben zij samen met vele anderen de eenheid, de broederlijkheid en de rechtvaardigheid ontwikkeld. Zij van hun kant hebben het gedaan als christenen, maar al de moslims die vertrouwen in hen stelden, al de moslims (die we nooit zullen vergeten !) die hun winkels hebben gesloten op de dag van de begrafenis van de vier Witte Paters, om hen te vergezellen tot aan het kerkhof, ook die moslims hebben de keuze gedaan hun part van waardigheid te geven aan al de Algerijnen, aan al degenen die in onze natie wonen, gezegend en duizend maal in diepe rouw gedompeld. Die moslims hadden elkaar kunnen zeggen : “Zij zijn niet van de onzen, het zijn Roemies, vreemdelingen”. Maar zij hebben de keuze gedaan hun een laatste dienst te bewijzen, die van een waardige begrafenis, terwijl zij in de straten van Tizi-Ouzi riepen : [bleu]“Zij waren mannen van God”[/bleu]. Deze manier van doen kan ons, moslims en christenen, ook vandaag nog inspireren. Want als we alleen maar houden van degenen die op ons gelijken… de heidenen doen dat al ; tot wat dienen hemelse godsdiensten als zij doen zoals de andere ?

W[vert]elbeminde leerling van God zijn : [/vert]

In het 4de evangelie is er een personage die geen naam draagt. Hij wordt dikwijls aangeduid als [bleu]“de welbeminde leerling”[/bleu]. Een edele traditie zegt dat het de jongste van al de volgelingen van Jezus was en die geleefd heeft tot hij bijna honderdjarige werd. Of hij het nu is of niet, wat voor ons nuttig is, of we christenen zijn of moslims, bestaat erin te weten dat elkeen van ons door het medelijden dat hij heeft tegenover de anderen, door het vertrouwen dat hij stelt in de goddelijke barmhartigheid (die God die de regen zendt op de akkers van de goeden en van de zondaars, en die de zon doet schijnen op de gelovigen en de ongelovigen), elk van ons door de mogelijkheid die hij heeft te erkennen dat hij zich kan vergissen en dat God de enige Rechter is van de levenden en van de doden, door dat alles kan elkeen van ons [bleu]“leerling van de geliefde God”[/bleu] worden. In onze wereld stelt men zich dikwijls de vraag (het volstaat de nationale pers van de laatste dagen te lezen) zoekend te weten wat het is een goede gelovige te zijn, een ware gelovige, iemand die God behaagt en die volbrengt, niet de details van de religieuze Wet, maar het hart, het essentiële. Ieder van ons heeft de mogelijkheid te zoeken dichtbij het essentiële van zijn geloof te komen. Ieder van ons, christen of moslim, wij kunnen van elkaar leren, terwijl we met elkaar wedijveren, niet in uiteenzettingen van uitsluiting, maar in de goede werken, terwijl we aanvaarden dat we in ons leven een Heer hebben die, ook Hij, de anderen liefheeft. De 4 Witte Paters van wie we vandaag de gedachtenis vieren hebben zoveel goede personen in Algerije ontdekt dat zij dachten dat, als zij zich van hen zouden verwijderen, zij ongelukkig zouden zijn. Om goede leerlingen te zijn in hun geloof, hadden zij er nood aan alles wat zij leerden dankzij het geloof van de andere.

G[vert]etuigen dat de liefde sterker is dan de haat :[/vert]

Een 4de punt om te besluiten. Ik kom terug naar het woord van God dat wij gelezen hebben in de eerste lezing. Jaren later, ver weg van de gebeurtenissen verbonden met het ledige graf van Jezus, schrijft de welbeminde leerling om te zeggen dat hij gedurende heel zijn leven getuige is geweest van wat hij gezien heeft en van wat hij concreet beleefd heeft. En wij, in een tijd waarin de geweldplegingen tussen godsdiensten en etnische gemeenschappen vermeerderen, het is aan ons te getuigen dat wij samen geleefd hebben, christenen en moslims van Tizi-Ouzou en van heel Algerije, getuigen van prachtige en zeer mooie dingen. Terwijl de anderen zich afvragen of het mogelijk is God lief te hebben en open te blijven voor de verscheidenheid, geven wij de getuigenis dat de liefde sterker is dan de haat, dat de andere mij helpt mijzelf te zijn, dat de zorg voor allen onze harten verruimt en ons menselijker maakt, dat de gehechtheid aan zijn godsdienst niet enkel het fanatisme voortbrengt, maar ook het medelijden, het geduld, de hoop, de zin voor rechtvaardigheid. En wij zijn niet alleen getuigen daarvan, maar wij willen het zeggen, het meedelen, want deze ervaring die een geschenk is van God maakt ons gelukkig. En wij zouden willen dat allen, christenen en moslims, in levende verbondenheid zouden zijn met ons en met God, dat is de reden waarom we hier zijn, het is daarom dat ik u al die dingen gezegd heb, die ge, zo durf ik hopen, met mij deelt, opdat onze vreugde volkomen zou zijn.

JPEG - 9.3 kB

;

José Maria Cantal, Witte Pater

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 330 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Hedendaags geloof   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License