missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Oecumenisch DOSSIER

De HERVORMING 2017

vrijdag 17 februari 2017 door D.F. (Vertaling), G.Verbist, mafr.

De herdenking van 2017 : het succes van de Hervorming

door kardinaal Koch.

Voor het Vaticaan, is de herdenking van de Hervorming een gelukkige uitnodiging om te dialogeren over wat de katholieken kunnen leren van de Hervorming en over wat de protestanten kunnen halen uit de katholieke Kerk als verrijking van hun eigen geloof.

Deze herdenking verwijst naar het jaar 1517, een tijd toen er nog geen breuk was tussen Martin Luther en de katholieke Kerk. De eenheid van de Kerk was toen nog niet gebroken. Luther wou absoluut niet breken met de katholieke Kerk om een nieuwe Kerk te stichten. Hij had in de geest een [bleu]vernieuwing van heel de christenheid in de geest van het evangelie.[/bleu]

De herdenking van 2017, die doet terugdenken aan het begin van de Hervorming, moet gezien worden als een uitnodiging om terug te keren naar de originele bezorgdheid van Luther en ons afvragen wat dat vandaag betekent, voor de katholieken en de protestanten, en voor het oecumenisme in het algemeen, na 500 jaren van scheiding.

Het evenement van de aanwezigheid van de paus in Lund, in Zweden, op 31 oktober 2016, heeft niet alleen maar dankbaarheid ontvangen, maar eveneens kritieken en tegenstellingen. Terwijl men van katholieke zijde een protestantse afwijking van het katholicisme vreest, spreekt men van protestantse zijde van verraad van de Hervorming.

Op 31 oktober 1517, deed Martin Luther de thesissen over de aflaten aanplakken op de poort van de Schlosskirche van Wittenberg. In 1962 zei de katholieke theoloog Erwin Iserloh, expert in de Kerkgeschiedenis, reeds dat deze affichering een legende was ; sindsdien, zijn een groot aantal geschiedkundigen van oordeel dat er, in werkelijkheid, nooit een affichering geweest die op die manier werd uitgevoerd, in tegenstelling met wat ons is overgeleverd geworden.

Historisch gesproken, moeten we vertrekken van het feit dat Luther zijn thesissen zond naar de plaatselijke bisschop, Hiëronymus Schulz en naar de aartsbisschop Albrecht.

In het licht van deze historische context, herinnert de herdenking van de Hervorming in 2017 dus aan het tijdperk dat er nog geen breuk was geweest, dat de eenheid van de Kerk nog niet gebroken was. Luther was toen nog in levende verbondenheid (“communio”) met de katholieke Kerk. Reden waarom [bleu]deze herdenking in 2017[/bleu] alleen maar plaats kan vinden [bleu]in een oecumenische levende verbondenheid[/bleu].

Martin Luther wou absoluut niet breken met de katholieke Kerk en een nieuwe Kerk stichten. Hij had in zijn geest een hernieuwing van heel de christenheid in de geest van het Evangelie. Hij wou een substantiële hervorming van de Kerk.

Het Concilie Vaticaan II heeft een essentiële bijdrage geleverd om een hernieuwing van de Kerk te bevorderen. Martin Luther zou hier ‘zijn concilie’ gevonden hebben, waarop hij beroep had gedaan in dat tijdperk.

Paus Benedictus XVI heeft gezegd dat dit jaar 2017 een gelegenheid was voor de Lutheranen en de katholieken om “in heel de wereld een gemeenschappelijke oecumenische herdenking te vieren, om vooruitgang te maken op wereldvlak over de fundamentele kwesties”, niet “onder de vorm van een triomfalistische viering, maar als [bleu]een gemeenschappelijke belijdenis van ons geloof in de Drie-Ene God, in de gemeenschappelijke gehoorzaamheid aan onze Heer en aan zijn Woord[/bleu]”.

De drie sleutel-elementen om de Hervorming te gedenken

door kardinaal Koch.

Deze drie elementen zijn [bleu]de dankbaarheid, de erkenning van zijn eigen fouten en de hoop.[/bleu]

[bleu marine]De dankbaarheid. [/bleu marine]
Wij roepen niet alleen de 500 jaren van de Hervorming op, maar ook de vijftig jaren van een intense dialoog, gedurende dewelke katholieken en Lutheranen hebben kunnen ontdekken wat zij gemeenschappelijk hebben. - Een belangrijke stap : de gemeenschappelijke verklaring over de rechtvaardiging ondertekend op 31 oktober 1999 in Augsburg.

[bleu marine]De erkenning van zijn eigen fouten en het berouw. [/bleu marine]
De dertigjarige oorlog heeft Europa veranderd in een zee van bloed… afgrijselijke geweldplegingen tegenover elkaar omwille van de godsdienst… - De pausen hebben, na het Concilie Vaticaan II, herhaaldelijk vergiffenis gevraagd. De woorden ‘barmhartigheid’ en “verzoening’ moeten onze oecumenische beweging leiden.

[bleu marine]De hoop[/bleu marine]
Deze herdenking in 2017, niet het einde maar het begin van nieuwe inspanningen naar een volle levende kerkelijke verbondenheid, in een harmonieuze sfeer, doordrongen van dankbaarheid, berouw en hoop.[mauve fonce] (ZENIT)[/mauve fonce]

“Erken eenheid in verzoenende verscheidenheid”

“ Dat paus Franciscus dankt voor de vruchten van de Reformatie, is voor mij fenomenaal “ stelt Theodor Dieter, dominee, directeur van het Instituut voor Oecumenisch Onderzoek te Straatsburg.

Hij kreeg op 15 februari 2017 een eredoctoraat van de KULeuven.

Intervieuw in TERTIO n° 887 van 8 februari 2017.

  16.02.17.
G.Verbist, mafr.

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 318 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License