missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
150ste verjaardag van de Missionarissen van Afrika

De missie is wel degelijk een zaak van liefde.

Mgr Paul Desfarges
maandag 31 december 2018 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[vert]150ste verjaardag van de stichting van de Missionarissen van Afrika[/vert]

Homilie van Mgr. Paul Desfarges, Aartsbisschop van Algiers,
8ste opvolger van Kardinaal Lavigerie

[mauve fonce]La Marsa, 16 december 2018[/mauve fonce]

Honderd vijftig jaar geleden, zette een Apostel op de wegen van heel Afrika missionarissen op weg voor gans Afrika.

Broeders en zusters, missionarissen van Afrika, vandaag wordt u de genade verleend opnieuw ja te zeggen op de genade van de eerste liefde. Want de missie is een geschiedenis van liefde , zij is alleen maar een geschiedenis van liefde. Dat is het goede nieuws verkondigd aan de armen. Onze 19 broeders en zusters die zalig verklaard werden in Algerije hebben ons daaraan herinnerd een week geleden.

Om deze eerste liefde terug te vinden, moeten we ons keren naar de eerste missionaris, dit wil zeggen de eerste gezondene, Jezus de Christus. Hij is de Gezondene van de Vader. Hij is Degene die komt. Wat komt hij doen ? Ons gedragsregels geven ? Neen ! Hij komt ons zeggen : weest niet bevreesd, God is Vader, hij is mijn Vader en uw Vader. Elkeen van u is werkelijk mijn broer, mijn zus. Zo kunnen we allen missionarissen worden van zijn Liefde.

Kardinaal Lavigerie, uw stichter, zei :

  • “Ge zult voor hen, (hij sprak dan van de Afrikanen) het respect en de naastenliefde hebben die het geloof geeft. Ge zult aan allen het bewijs leveren door uw woorden en door u daden dat ge hen bemint als broeders”.

Hij zei eveneens :

  • “De naastenliefde is het meester wapen, dat wat in de harten dringt en er verwondingen van eeuwig leven maakt. Moge dat het geheim zijn van uw actie : bemint…”.

Sint Augustinus zei niets anders : “Voor ons, is leven beminnen”.

Dat was het geheim van het leven van Jezus samengevat in deze zin van het Evangelie van Johannes: “door de zijnen die in de wereld waren bemind te hebben, beminde hij hen tot het uiterste”. Het is deze weg van de liefde die onze zalig verklaarden van Algerije gevolgd hebben, waaronder zich 4 Witte Paters bevinden : Charles, Alain, Jean en Christian. Het is op deze weg dat gij op weg zijt en die wij allen geroepen zijn vooruit te brengen en te vergroten.

De gelukzalige Christian Chessel, een weinig tijd voor zijn wijding, schreef aan zijn familie :

  “Priester missionaris worden, dat is geroepen zijn om te getuigen meer in het bijzonder van dit universele aspect van de zending van de Kerk : degenen nabij komen die veraf zijn hetzij geografisch of spiritueel, om aan allen te zeggen dat in Jezus Christus, God voor altijd de mens nabij is gekomen, tot zelfs één van ons te worden; hij is allen nabij gekomen, mannen en vrouwen van elk ras, taal, volk, cultuur, in zo’n nabijheid van liefde en van leven, dat deze ons voor altijd de weg openstelt van een ‘communio’ (levende verbondenheid) van liefde met God”.

De missie is wel degelijk een zaak van liefde. Het is de liefde die het hart van Sint Paulus bewoont wanneer hij zegt : “Het is voor mij een noodzaak, en wee mij als ik het Evangelie niet verkondig” [mauve fonce](1 Kor. 9, 16). [/mauve fonce] Moeder Marie Salomé, uw stichteres, lieve Witte Zusters, zei : “Laat me toe een laatste wens voor u uit te drukken, mijn lieve zusters, die ik zo teder bemind heb en voor wie ik altijd zal bidden, zelfs in de Hemel. Moge elkeen van u, op elk ogenblik van haar leven, in elk van haar acties en in volle oprechtheid, op zichzelf deze woorden van Paulus toepassen : “De liefde van Christus dringt me ?”.

In de missie, in het voetspoor van Jezus, zoals Sint Paulus hebt gij gewild, broeders en zusters, en wilt gij u alles voor allen maken. Daar waar gij gezonden zijt, daar leert gij de taal, de talen, de cultuur. Ge wordt Arabier met de Arabieren, Berber met de Berbers. De eerste Witte Paters, de eerste Witte Zusters hebben zich Afrikaan met de Afrikanen gemaakt. En gij ziet daar nu, broeders en zusters van het Afrika ten zuiden van de Sahara, vruchten van de missie en missionarissen in de landen waarnaar gij blijft gezonden worden.

Uw levens broeders en zusters, Witte Paters, Witte Zusters, maken dat het “vandaag” waarvan het Evangelie spreekt dat we gelezen hebben, geen seconde ouder is geworden. Dat “vandaag” dat Jezus uitspreekt, dat actualiseren onze levens over heel dat grote Afrikaanse continent. “De Blijde Boodschap wordt verkondigd aan de armen, aan de gevangenen de bevrijding…”.

Verschillenden onder u hebben kunnen deelnemen aan de zaligverklaring van de 19 nieuwe gelukzalige martelaren van Algerije, martelaren van de grootste liefde, waaronder onze vier medebroeders Witte Paters. Waarom alleen zij, alleen maar die vier ? Men herinnert zich het woord van het Evangelie : “Sommigen zijn meegenomen, anderen zijn achtergelaten” [mauve fonce](Mat. 24, 40-41)[/mauve fonce]. Maar in de lange geschiedenis van 150 jaren getuigenis van de Witte Paters en de Witte Zusters, had de Kerk er nog heel wat anderen kunnen zalig verklaren. De Paters, Broeders en Zusters die slachtoffer zijn van de vijandigheid, van de verwerping. Ook de velen die door ziekte werden uitgeput. Maar ook al degenen van gisteren en van vandaag die, zoals onze gelukzaligen van Algerije, hun leven aan God hebben gegeven en dit leven gaven zij uit in dienst van de anderen.

Kardinaal Lavigerie zei u ook nog :

  • “De toewijding is de bloem van uw ijver, en uw ijver (een mens van vuur zijn) is de bloem van de naastenliefde. Zij maakt dat men “alles voor allen” is want men heeft aan God van allen gezegd: “Totus tuus sum ego” “.

Zo herneemt de Kardinaal wat Paulus ons zegde. Dat is de weg van de missie.

Eén van de belangrijke boodschappen van het leven van onze gelukzaligen is deze van de gewone heiligheid, niet deze van degenen die zonder gebrek zouden zijn, maar deze van eenvoudige en broederlijke mensen van wie het hart van het leven de relatie met de andere is. De Paus heeft gesproken van de heiligheid van de deur hiernaast, van degenen die hun deur openen, die aan de deur van de andere gaan aankloppen en, zoals de Heilige Vader het zegt, de zaligheid van degene die “de heiligheid van zijn broeder weet te zien en er zich aan voedt”. Laten we aan onze Gelukzaligen vragen vandaag deze genade te mogen ontvangen.

Geliefde Vader Kardinaal Lavigerie, geliefde Moeder Marie Salomé, en gij allen, mannen en vrouwen, Witte Paters, Witte Zusters samengebracht in de Levende Verbondenheid (Communio) der Heiligen, bidt voor ons, opdat wij de genade zouden mogen krijgen en ontvangen van heilige apostelen te worden, heilige missionarissen.

  + Paul Desfarges

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 131 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tunesië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License