missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Getuigenis

Dat is mijn geloof

E. Bladt, M.Afr.
maandag 8 april 2019 door E. Bladt, Webmaster
« ALS IK GEWILD HAD… »
Koran 5 : 48
 
 

Niet alleen het artikel van Mgr Bonny in Tertio van 2.1.2019, maar het leven in onze westerse landen zetten mij aan om me zelf te ondervragen over mijn kristelijk geloof. Velen lopen verloren in die multi-religieuse, multi-kulturele, multi-raciale wereld. Mijn ervaring van 50 jaren werk en verblijf in Islamlanden heeft mij veel doen nadenken, want velen hebben het moeilijk met ‘geloof’ of ‘godsdienst’ of ‘god’…

[marron]NOSTRA AETATE[/marron]

Een gedachte die ik lees in NOSTRA AETATE, het conciliedokument over de godsdiensten, heeft mij allang op een piste gezet die mij (althans nu) voldoening schenkt. “ Van de verschillende godsdiensten verwachten de mensen het antwoord op de verborgen raadsels aangaande het menselijk bestaan, die het menselijk hart diep doorheen schudden. Wat is de mens ? Welk is de zin en het doel van het leven ? Wat is het goede en wat is de zonde ? Welk is de oorsprong en het doel van het lijden ? Welk is de weg om het ware geluk te vinden ? Wat is de dood , het oordeel en de vergoeding na de dood ? En ten slotte, welk is het laatste en onuitsprekelijk mysterie dat ons menselijk bestaan omhelst, waaruit wij onze oorsprong vinden en waartoe wij gericht zijn ?” [mauve fonce] (Nostra Aetate, 1) [/mauve fonce] Vele godsdiensten, sekten, filosofiën, zelfs ongelovigen, anders gelovigen, marxisten stellen zich dezelfde vragen ! Er zijn tegenwoordig veel ‘zoekende mensen’ volgens de omgangstaal. Als kristen wil ik de anderen eerbiedigen. Maar ik verwacht dan ook van hen dat zij mijn kristelijk geloof ook eerbiedigen. Ik lees in de Koran : “God is enig” Deze uitspraak is geweldig : dat betekent dus voor mij dat alle verschillen de vrucht zijn van mensengeschiedenis. “God is enig” maar de geschiedenis van ‘opzoekingen’ is zo uiteenlopend.

[marron]GOD : VADER, ZOON EN GEEST[/marron]

Als kristen belijd ik dat ‘God Liefde is’. Als ‘Vader’ is Hij oorsprong, als ‘Zoon’ is Hij mens en de openbaring van het goddelijke, als ‘Geest’ komt Hij ons bestaan bezielen, richting geven om te worden waartoe ik geroepen ben : ‘ geschapen naar Gods beeld’. Ik lees in de Koran :[vert] ‘Als ik gewild had, maakte ik van u allen één enkele natie’ [/vert] [mauve fonce] (5 : 48) [/mauve fonce] en nog : ‘ In uw verscheidenheid en verschil, moet de barmhartigheid van uw God heersen’

Een pater fransiscaan, van marocaanse oorsprong en dus als moslim geboren, in de loop van zijn leven ‘verleid door Jezus van Nazareth’ gaf mij na een konferentie in Parijs een tekst uit de islamitische traditie (Ahadith Qudsiyya), die hij samen bad met zijn familie, die hij alleen in Europa kon ontmoeten :

  “ -Mijn God, geef mij u te beminnen
en te beminnen allen wiens liefde mij dichter bij u brengt.
Mijn God, alles waarvan ik hou en dat gij mij geeft,
maak er voor mij een kracht van , om te beminnen waar gij van houdt.
Mijn God, Als gij van mij ontneemt waarvan ik hou,
maak er een leegte van om te beminnen waarvan gij houdt. “

[marron]JEZUS, DE MENS VAN DE ONTMOETINGEN [/marron]

50 jaren leven en werken in de Maghreblanden hebben mij de gelegenheid gegeven om sommige ontmoetingen te beleven waarvoor ik alleen de handen kon openen want de schoonheid ervan werd mij zomaar gegeven.

Op het einde van een bezoek bij een familie in een volkswijk van Tunis, zei me de huismoeder : “Wacht een ogenblikje. Ik breng u enkele galetten…" Zij kwam inderdaad terug met drie galetten die ze zelf maakt voor de hele familie en zei : "Kijk, wanneer ge die galetten deelt met de Zusters (ik vertrok eigenlijk voor de eucharistie), eet ik diezelfde galetten hier met mijn kinderen. Ik heb gezien op de T.V. (Rai 1) dat, wanneer kristenen bidden, dan eten ze brood. Wanneer ge dit brood zult delen met de zusters, dan eet ik hetzelfde brood hier met mijn kinderen.” Dit gebeuren noem ik God. Zij, een moslimmoeder, tunezische vrouw ; ik, belg, vlaming, kristen en op de hoop toe ‘missionnaris van Afrika’. Een spirituele eenheid. Hoe is het mogelijk ?

In een andere familie werd een avondwake georganiseerd op de binnenkoer van een woning. De oudste jongen ging een eksamen afleggen om over te stappen naar het middelbaar onderwijs. Ik zag mij omringd door de kinderen, de mannen, de vrouwen van de gebuurte en…de zangers van de moskee. Tot in de nacht hoorde ik de koran zingen en de 99 ‘schoonste namen van Allah’ Op een bepaald ogenblik zag ik de moeder snuffelen in een kastlade, schijnbaar op zoek naar iets…Na enkele minuten komt ze naar mij en duwt mij in de hand een stuk papier waarop een tekst stond geschreven met een potlood en in het arabisch. Ik opende, op een bescheiden manier, het papier en tot mijn verbazing las ik de tekst van mijn ‘Onze Vader’.

Gij, lezer van dit artikel, denk nu wat gij wilt, maar dat is mijn geloof. Nog een gebeuren dat ik zomaar kon ontvangen. Ik geloof dat in zo’n gebeuren, God bezig is met mensen. Wanneer ik spreek over ‘God’, ‘godsdienst, of ‘geloof’, dans spreek ik eigenlijk over het leven, over de mens, over samenleving.

[marron]ONTDOPING[/marron]

Sinds ik in België terug ben, lees ik over ‘ontdoping’. Het klinkt voor mij wat onzinnig. Die mensen zijn nooit kristen geweest. Zij hebben nooit een stap gezet in het Rijk van God. Weten die mensen wat ‘Kerk’ betekent? Kerk is geen ping-pongklub waar men zich inschrijft en op een dag weggaat. Kerk is gemeenschap van mensen, die samen door Jezus, met Hem en door Hem God willen danken en loven. Geloof heeft te maken met zingeving, kleur en inhoud geven aan het leven.

Jezus Kristus is de centrale figuur van deze ervaring…niet de Kerk.

Maar daar ligt juist mijn keuze. Het lukt of het mislukt…maar mislukking is nooit een einde. Ik denk nu toevallig aan een moslim-mysticus, aan wie men vroeg : “ Wat betekent voor u als een moslim zijn godsdienst verlaat om kristen te worden ?" Zijn antwoord was verbluffend : “ Hij verlaat de schoot van God om in de schoot van God terug te keren.” In diezelfde redenering denk ik aan die afrikaanse jezuiet die op een dag neerschreef : “De westerse missionnarissen hebben ons de kerk gepredikt, maar niet Jezus Kristus.”

Ik heb medelijden met mensen die ‘godsdienst’ niet meer weten te situeren in hun leven.

  Eric Bladt, Mafr.

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 489 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Getuigenissen - Gebeurtenissen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License