missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Congregatie in Michigan (VS) verliest 13 zusters aan COVID-19

maandag 20 juli 2020 door Webmaster2

Ooit woonden er 800 zusters op het gigantische kloosterdomein in Livonia, Michigan (VS) van de Congregatie van Sint-Felix van Cantalice. Nu is alleen nog het Sint-Jozefgebouw in gebruik voor 65 zusters. Op de gelijkvloers wonen de zusters die 24 uur per dag verzorging nodig hebben. De eerste verdieping is voor assistentiewoningen en de tweede voor de zusters die zelfstandig kunnen wonen.

Het personeel werd als eerste ziek. ’Ik hoorde voor het eerst dat twee medewerkers het virus hadden opgelopen,’ zegt zuster Andrew. ’We weten niet wie ze zijn en we willen het ook niet weten. Toen sloeg het over op de zusters van de eerste verdieping en ging het verder als een lopend vuurtje.’


Zuster Mary Ann Smith

Het eerste overlijden kwam op Goede Vrijdag 10 april: zuster Mary Luiza Wawrzyniak.

Een nieuwe realiteit brak aan. Alle gebruiken en tradities van de zusters om hun zieken en stervenden nabij te zijn, werden opgeschort. Zuster Joyce Marie Van de Vyver: ’Het geloof dat we delen met onze stervende zusters, het samen bidden: we hebben alles moeten missen. Het heeft ons geloofsleven een beetje verbrijzeld.’

De medezusters beseften eerst niet dat het om het coronavirus ging. Zuster Nancy Jamroz: ‘Een zuster ging naar het ziekenhuis voor hartkloppingen. Iedereen zei: Ze komt over een paar dagen terug. Maar ze is nooit teruggekomen.’

Dat werd een patroon. Een zuster werd ’s nachts naar het ziekenhuis gebracht met ademhalingsmoeilijkheden. ’s Ochtends belde ze om te zeggen dat ze zich beter voelde en dat ze binnen twee of drie dagen thuis zou zijn. Dan kwam het nieuws dat ze was overleden.

Door de isolatie moesten de zusters het nieuws vernemen via de intercom, tijdens de dagelijkse aankondigingen om 13 uur. Een onwezenlijke ervaring.

’Het behoort tot onze traditie om tijdens een avondwake verhalen te vertellen over de gelukkige momenten die we deelden met onze gestorven zuster,’ zegt zuster Nancy. ’We krijgen dan ook een biografie en gebedskaart, maar dat is nu allemaal niet gebeurd. Het voelt alsof de deur nog altijd openstaat.’

Zuster Noel Marie: ’We hebben allemaal posttraumatische stress. Geen volledig posttraumatisch stresssyndroom, maar wel indicaties. We konden niet rouwen door de urgentie om ons er doorheen te slaan. Nu hebben we nachtmerries, angst en emotionele pijn.’

[bleu marine]Bron: Dan Stockman, National Catholic Reporter[/bleu marine]


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 100 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Hedendaags geloof   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License