missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Tunesië

God spreekt tot mij in de andere zoals in mezelf...

Nuntiuncula 657 - Juli - Augustus 2009
vrijdag 28 augustus 2009 door D.F. (Vertaling), Webmaster
  • Tijdens de ontmoeting van de confraters op verlof te Varsenare op 22 juli en een tweede maal tijdens de jaarlijkse samenkomst in Vogelzang op 29 juli, gaf Eric Bladt ons een overzicht van de toestand van het personeel in de Maghreb Provincie.
  • Daarna deelde hij ons mee hoe hij zijn zending in Tunesië opvat en beleeft…
  • Tenslotte beantwoordde Eric onze vragen (tussen haakjes op het einde van de tekst).

Laten we het duidelijk zeggen vanaf het begin: jullie zijn niet méér missionaris dan wij in een moslimmidden.
- In Tunesië zijn we met 17 confraters en 2 stagiaires. In Algerije zijn er 19. De Provincie telt dus 36 confraters.

  • In Sfax, zijn de christenen Italianen of Maltezen, geboren in Tunesië. Broeder Simon Gornah bezielt de studenten. Hij houdt zich ook bezig met gehandicapte en autistische kinderen.
  • In Tunis bevindt zich het bureel voor ontwikkeling waar Fons Theuwis werkt. Deze bereidt pedagogisch materiaal voor, dat ook door het Ministerie van Onderwijs gewaardeerd wordt.
  • Verschillende confraters werken in de bibliotheken, op de eerste plaats voor de IBLA, gespecialiseerd in menswetenschappen, toegepast op Tunesië. Een bibliotheek voor leerlingen van een lyceum, een andere ter beschikking van de hogeschoolstudenten. 382 betalende inschrijvingen in 2008-2009. De IBLA geeft een tijdschrift uit, dat begonnen is in 1937. We komen nu aan nummer 200. Het verschijnt tweemaal per jaar. De religieuze kwestie maakt geen deel uit van de bedoelingen van de IBLA.
    De toekomst van de IBLA is erg wankel. Het tijdschrift komt geleidelijk meer in handen van de Tunesiërs. Maar er zijn financiële problemen. Verder zijn er minder en minder Tunesiërs die in het tijdschrift publiceren.
  • De tweede bibliotheek is diocesaan. In de schoot van de Faculteit voor Letterkunde heeft men een sectie geschapen die de vergelijkende monotheïstische godsdiensten behandelt: jodendom, christendom en islam. Vele universitairen komen erheen. Daar worden conferenties georganiseerd. Marc Léonard werkt daar samen met een andere confrater. Eric houdt zich eveneens bezig met de financies van de locale gemeenschap, van de Sector en van de bibliotheek.

- Hoe beleef ik daar mijn aanwezigheid?

  • Jezus heeft alleen maar mensen ‘ontmoet’. Wij botsen elke dag weer tegen de verscheidenheid aan. Welk is het deel waarheid van waaruit de anderen leven? Als missionaris moet ik dat deel van de waarheid respecteren. Jezus heeft de mensen nooit geklasseerd. Hij heeft de mensen ontmoet ‘als mensen’ zegt de heilige Augustinus. “Het Woord is mens geworden” zegt de heilige Johannes en deze zin is zeer belangrijk voor ons in Tunesië. Het wordt ons gegeven samen een stuk weg af te leggen, ik als christen, hij of zij als moslim. Ik reken hierbij onze leerlingen, de jongeren, de professoren, enz. De jongeren zitten vol vragen en zij komen bij ons. Als hij eerlijk is, dan moet ik eerlijk antwoorden. God spreekt tot mij in de andere zoals in mezelf. De wereld is geen woestijn van genaden. Het is aan ons er aandacht voor te hebben.
  • Gedurende deze 42 jaren, heb ik getracht te leven zoals Jezus, voor de anderen. Onze gevoeligheid betreft meer het Rijk van God dan de Kerk. Wij hechten een groot belang aan de plaats van het woord ‘waarheid’ in het Nieuwe Testament.

- Vragen

  • Hoe beleeft ge uw priesterschap in dat midden?
    Op een zekere dag hield een familiemoeder me tegen toen ik ging celebreren bij de Zusters. Ze heeft me gezegd: “Sta even stil. Ik weet dat jullie christenen, ik heb het op de televisie gezien, de RAI, eten wanneer jullie bidden.” Zij gaat haar huis weer binnen en komt terug met drie beignets. Ze zegt: “Als gij deze bij de Zusters zult eten, zal ikzelf er samen met mijn kinderen ook eten.” Ziezo een echte ontmoeting tussen een moslim vrouw en een christen.
  • Hoe reageren de zwarte Afrikanen – onze jongeren of studenten – op de wereld die hen omringt?
    Sommigen hebben zich opgesloten en hebben zich uit de Kerk teruggetrokken. Anderen zijn tot volle bloei gekomen, want hun geloof moest steviger worden. En onze jongeren? Zij horen op straat bedenkingen die niet zeer aangenaam zijn, maar sommigen voelen zich als een visje in het water, zoals Simon bijvoorbeeld.

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 507 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tunesië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License