missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Feuilles Vertes 06-10

Annexe NUNTIUNCULA – nr 662
zaterdag 19 juni 2010 door D.F. (Vertaling), G.Verbist, mafr., Webmaster
  • De conferentie van Edimburg

Verenigd van 2 tot 6 juni 2010, hebben christenen het eeuwfeest gevierd van de conferentie van de Missies. De oecumenische ruimte werd verbreed door de deelname van de evangelische Kerken. Dat is een keerpunt voor het oecumenisme. De evangelischen hebben inderdaad erkend dat de scheidingen een hinderpaal zijn voor de getuigenis en dat ze alzo de zending schade berokkenen. De conferentie van 1910 droeg de zorg voor de uitbreiding van het christendom. Deze van 2010 heeft zich vastbesloten geplaatst onder het teken van de nederigheid en van het geduld, ver van elke gedachte aan proselitisme. Maar ze heeft de grenzen van het oecumenisme doen bewegen, zonder daarom alle moeilijkheden te willen oplossen in de opgang naar de eenheid.

Missionarissen van het Zuiden (Brazilië, Nigeria, …) komen in Europa om te beantwoorden aan de spirituele noden van de migranten en het zijn nieuwe evangelische Kerken die zich inplanten, dikwijls zonder overleg met de reeds bestaande Kerken. In feite komt deze evangelische beweging de manieren van werken verstoren.

Een dergelijke conferentie “stimuleert wederzijds de Kerken en vernieuwt de verantwoordelijkheid ten aanzien van de zending” (Mgr. Brian, pauselijke Raad).
“De katholieke Kerk kan van deze ontmoeting een creativiteit ontvangen in de manieren van het geloof te interpreteren en uit te drukken” (Pater Ginni Colzani, missioloog Urbaniana.Rome.)

Al de afgevaardigden hebben een gemeenschappelijke oproep uitgegeven die het verlangen van de afgevaardigden uitdrukt om van Christus te getuigen in een gemeenschappelijke visie van de zending.

(volgens "La Croix" van 7/6/2010)
Gebed – Moge uw GEEST ons leiden.
God van stilte en van vrede, gij hebt in elke mens, welke ook zijn godsdienst zij, het verlangen gelegd u te zoeken en de hoop u te vinden. Soms zijn we bekoord door onze hand op u te leggen met onze geloofsovertuigingen, onze rituelen en onze hiërarchieën. Geef ons de nederigheid in onze geloofstocht en stel ons open voor de ontmoeting met de anderen. Mogen de meest eenvoudige gelovigen en de hoogste religieuze verantwoordelijken zich inzetten in een eerbiedige dialoog en moge uw Geest ons leiden naar de volle waarheid. Amen.
(in “Fidélité”, maandblad april 2010)
  • Afrika: aangroei van christenen en moslims in Afrika ten zuiden van de Sahara.

Volgens het Pew Research Center, zijn er 470 miljoen christenen en 237 miljoen moslims in Afrika ten zuiden van de Sahara. Voor het geheel van Afrika heeft zich een substantiële gelijkheid gevormd (400 à 500 miljoen). Ten zuiden van de Sahara hebben christenen en moslims in ’t algemeen een vrij positieve visie op elkaar. Maar ze erkennen wel dat ze weinig weten over elkaars geloof. De christenen van Ghana, van Zuid-Afrika, van Oeganda, van Zambia, zeggen dat ze meer bezorgd zijn door het christelijk extremisme (sekten) dan door dat van de islam.

(Cathobel 21.04.10.)
  • Zending van de groep ‘Islam’ in Syrië en in Libanon.

De Werkgroep ‘Islam’ van de Conferentie van de Zwitserse bisschoppen is naar Syrië en Libanon geweest, in mei 2010. Objectief: zich vertrouwd maken met de manier waarop deze landen van het Midden-Oosten de relaties tussen christenen en moslims beleven. Deze afvaardiging wou ook de minderheidschristenen in deze regio steunen.

  • In Damascus was er een ontmoeting met de Patriarch van de Grieks-Melchitische-Katholieke Kerk, Gregorius III Laham, die eerder positief is in verband met het statuut van zijn gemeenschap in Syrië. Andere christelijke gemeenschappen waren meer kritisch. De groep heeft eveneens een onderhoud gehad met de Groot mufti, cheik Badr Hassoun, die een zeer humanistische uiteenzetting heeft gegegeven. Hij heeft ook duidelijk het onderscheid bevestigd tussen godsdienst en politiek.
  • In Libanon, ontmoeting met de Patriarch van de Maronitische Kerk, kardinaal Pierre Boutros Sfeir, die gesproken heeft van de zorgen van de christelijke minderheid in Libanon. De Groep heeft ontmoetingen gehad met Chiitische en Sunnitische moslims en met de druzen, die allen gunstig stonden tegenover het behoud van het religieuze communautarisme en van het confessionalisme. Mgr. Grampa van de Groep heeft de gemeenschappelijke punten onderstreept: het zoeken naar de waarheid, de opbouw van de mens en het onderscheid tussen politiek en godsdienst.
    (Cathobel 17.05.10.)
  • Film: “Des hommes et des dieux” - “De mensen en de goden”

Film over het leven van de Trapisten van Tibhirine, vermoord in Algerije in 1996. Beloond op het festival te Cannes met de Oecumenische Prijs. En de Grote Prijs van het Festival ging naar cineast Xavier Beauvois.

Het is een film “met een grote plastische schoonheid, gediend door een opmerkelijke interpretatie en geritmeerd door de afwisseling van de werken en de liturgie.” zegde de oecumenische jury.

“De diepe menselijkheid van de monniken, hun eerbied voor de islam en hun edelmoedigheid tegenover hun buren van het dorp motiveren onze keuze” zegt de jury van het Festival.

(Ctb/eni)
* * * * * * * * * *
  • ’Rechtvaardigheid en Vrede & Ontmoeting en Dialoog’:
    “Het is duidelijk dat wij daar allen de overtuigde gezanten van zijn en ik durf hopen, ook even overtuigend. Dit aspect van onze zending is geen nieuwigheid voor onze missionaire familie (nvdr.de Witte Paters) en wij zijn evenmin de enigen in de Kerk om er zorg aan te besteden. Wanneer we samen deze sterke uitdrukkingen van ons charisma opnieuw hebben bezocht (nvdr.tijdens het kapittel te Rome) dan is het om te actualiseren, wat onze Stichter Kardinaal Lavigerie ons heeft overgeleverd.”
    (Richard Baawobr, Alg.Overste, Rome. Homélie 12.06.10.)
GROEP RENCONTRE,
G.Verbist, mafr.