missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Uganda

Mark De Wulf schrijft uit Kampala (31-8)

Nuntiuncula nr 664 Sept.- Okt.
zaterdag 30 oktober 2010 door Webmaster

Beste vrienden,

Het is nu bijna een half jaar sinds ik terug ben in [bleu marine]Uganda[/bleu marine], het land waar ik 40 jaar geleden begon.

Ik nam de beslissing om terug te keren toen ik 65 jaar oud werd. Ik zei bij mezelf: nu of nooit meer. Dus heb ik de stap gezet om nog enkele jaartjes in Uganda te verblijven, om dan toch misschien ooit eens definitief terug naar België te komen om te doen wat ik van 2005 tot 2010 gedaan heb.

Ik word hier nu beschouwd als een wijze oudere man: mijn eerste seminaristen hebben reeds hun zilveren priesterjubileum gevierd! Enkele weken geleden kwam een jonge vrouw, wiens studies ik gesponsord had, op bezoek met haar kindje, zegt ze tegen haar dochtertje ‘ kom zeg eens goeiendag aan grootvader’!! Verleden zondag was ik eregast op een graduation day: dertig jonge religieuzen werden aan me voorgesteld door een (in hun ogen) oudere zuster, die ik gekend had juist voor ze het klooster vervoegde!

Genoeg geleuterd. Maar eigenlijk voel ik me meer thuis hier in Uganda dan in Belgie: ginder liep ik er zo maar een beetje bij, behalve dan bij de Witte Paters. Hier ken ik meer mensen: een kardinaal in België ken je van de TV (en recent kwam hij nogal veel ter sprake); hier ben ik onze kardinaal Wamala gaan bezoeken en hij was zo vriendelijk me te zeggen dat hij blij was om me terug te zien! Dat hoor ik Danneels me niet zeggen.

- [vert]Is Uganda veranderd gedurende die 5 jaar afwezigheid?[/vert]

Eigenlijk niet zo veel. Dezelfde president met dezelfde partij aan de macht (sinds 1985). Wat mij vooral is opgevallen is de ellendige toestand van de gezondheidszorg. Dat heeft geleid tot het ontstaan van heel veel privé klinieken en kliniekjes. Die zijn natuurlijk duurder, maar wel handiger. Verleden maand kwam een collega vanuit Congo, doodziek, malaria en ontregelde diabetes. Het duurde twee volle uren vooraleer hij een bed kreeg in het ziekenhuis en dan nog in een heel lawaaierige kamer. Verleden week, hetzelfde geval met een collega vanuit het binnenland van Uganda. Op tien minuten tijd had hij een nette kamer in een privé kliniek en lag hij aan een infuus. We evolueren wel naar klassengeneeskunde.

Ook heel veel nieuwe privé scholen, sommige echt prachtig. Het is haast niet te geloven: onderwijs is geweldig duur en de scholen puilen uit.

Het verkeer in de hoofdstad Kampala is heel chaotisch. Rijden gaat nog, maar parkeerplaats vinden is haast onmogelijk. Wanneer ik naar de stad moet neem ik een taxi: dat kost me 5 dollar per uur. Ook heel veel nieuwe shoppingcentra. Men waant er zich in België (natuurlijk niet in Poperinge!)

We gaan hier stilaan naar verkiezingen toe. In februari 2011 komen er parlements- en presidentsverkiezingen. We houden nu reeds ons hart vast en hopen dat het er kalm zal aan toegaan.

Natuurlijk hebben jullie van die bomaanslagen gehoord, tijdens de finale van de Wereldbeker voetbal, die aan 87 mensen het leven kostte. Die hadden alles te maken met de rol die Uganda speelt in de vredesmissie in Somalië. We hebben er 6000 militairen naar toe gestuurd. Daar doen die nuttig werk, beter dan destijds in Congo!

- [vert]Hoe houd ik me hier bezig? [/vert]

Mijn officiële benoeming is [bleu marine]guestmaster[/bleu marine] (gastenpater zoals bij de Trappisten, maar dan zonder bier). We hebben regelmatig gasten vanuit het Oosten van Congo en natuurlijk vanuit het binnenland van Uganda. Daarnaast steek in een handje toe bij de roepingspastoraal van de Missionarissen van Afrika in Uganda. Er zijn hier jongens die er aan denken om missionaris te worden, zoals wij destijds. Op zondag vier ik eucharistie met de katholieke studenten op een Moslim school of in een nabij jeugdcentrum dat gerund wordt door onze paters. Dat wil zeggen dat ik iedere week een homilie moet voorbereiden ( in Varsenare was dat slechts af en toe!). Tijdens de week ga ik drie keer misvieren bij de Zusters van Mother Thereza van Calcutta. Een echt internationale groep: 3 Indische, 2 Afrikaanse en 1 zuster van Mauritsius. Die hebben hier een ‘House of Mercy’ waar een 65 mensen wonen met allerhande handicaps.

Een gastenpater moet eigenlijk steeds ter beschikking staan, maar is niet steeds druk bezig. Dus hou ik me af en toe (nuttig) bezig met het klasseren van onze archieven. We zijn hier in Uganda begonnen in 1879 en we waren de eerste katholieke missionarissen in het land. Dus hebben we heel wat documenten van geschiedkundig belang. Die archieven waren recentelijk drie maal verhuisd, wat een onvoorstelbare wanorde met zich meebracht. Af en toe kom ik pareltjes tegen, maar meestal stofferige dossiers.

Zo, dat is dan een overzicht na zes maanden. Jullie weten nu hoe de volgende zes maanden er uit zullen zien.


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 492 / 1154775

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Uganda   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License