missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Leerling van Jezus zijn terwijl men zich in een minderheid bevindt

woensdag 20 juli 2011 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Algiers, 30 mei 2011

Ge weet wel dat ik u niets buitengewoons te zeggen heb… alleen maar het leven van elke dag. Die kleine dingen die iedereen beleeft, maar die, in de Algerijnse wereld, op een andere wijze beleefd worden. Ik deel ze u mee, niet om indruk op u te maken, maar om samen op zoek te gaan wat het zeggen wil “leerling van Jezus zijn terwijl men zich in een minderheid bevindt”… Ik heb ook het verborgen verlangen de ene of de andere van u naar hier te zien komen om hier zijn geloof te beleven.

[/marron]

In het Johannes evangelie begint het openbaar leven van Jezus met het huwelijksfeest in Kana. Ook ik werd uitgenodigd op een huwelijk. Het was de godsdienstige ceremonie van het huwelijk van mijn vriendin Meriem. Ik ben de enige niet-moslim in de zaal en de enige die geen lid is van de familie. Zelfs de werkcollega’s werden niet uitgenodigd. Naarmate de uren voorbijgaan, word ik me bewust van de eer die me werd aangedaan: ik maak deel uit van hun familie! Anders zou ik niet aanwezig zijn bij deze intieme en familiale ceremonie. “En ook de leerlingen van Jezus waren uitgenodigd voor het huwelijksfeest” [mauve fonce](Jo. 2, 2)[/mauve fonce].

[vert]Bezoek in het hospitaal.[/vert]

Een vriend geneesheer is van wacht en hij roept me. Twee personen zouden nood hebben aan de “baraka” (zegening). Het betreft een enige dochter wiens vader zopas geopereerd werd: zij heeft schrik haar vader te verliezen, helemaal alleen te blijven… bovendien is zij sterk geremd want zij is een dwerg. De andere is een bediende van het onderhoud die, sinds zijn echtscheiding, alleen nog ’s nachts wil werken om zo niemand te zien. Ik kan weinig doen noch voor de ene noch voor de andere. Maar mijn vriend geneesheer zegt hun: “Het is een witte pater, jullie mogen hem dus alles vertellen”. De nacht is zeer gevorderd als ik het hospitaal verlaat. Ik heb niet alles begrepen wat ze me verteld hebben, maar ik ben er zeker van dat ze me de waarheid gezegd hebben [mauve fonce](Marc. 5, 30.33)[/mauve fonce]. Ze hebben me uitgeput, een beetje alsof ze me al mijn energie ontnomen hebben, maar het was wel de moeite waard te komen. En ik vind het heerlijk dat ze hun vertrouwen hebben geschonken aan een ‘christelijke imam”.

[vert]Ik ben bezig een vormingsproject op punt te stellen: de school van de verscheidenheid.[/vert]

Het lijkt me essentieel dat er in dit land iemand is die op een positieve wijze spreekt van de verscheidenheid. Ik ben op zoek naar een plaats, niet te sterk verbonden met de Kerk, waar ik de groep kan opvangen. Ik spreek over die gedachte met een heer… en enkele dagen later, krijg ik een telefoonoproep van hem dat de moslimbroederschap waarbij hij hoort heel blij zou zijn ons te ontvangen. Op het moment zelf kon ik hem amper geloven en ik heb me zelfs voorgesteld dat er iets verdachts achter stak… Maar bij nader toezicht heb ik ontdekt en ingezien dat ook ik vooroordelen had en dat die “school van de verscheidenheid” ook mij persoonlijk moest helpen om te veranderen.

[vert]De moslim-christelijke vriendschapsgroep de Ribat[/vert]

Twee weekends per jaar om uit te wisselen hoe wij het thema beleefd hebben dat we de vorige keer gekozen hadden. Momenten van waarheid en van stilte. Het is belangrijk dat wij momenten hebben waarbij we niet spreken, maar waar wij aan God (dezelfde God, zoveel is zeker!) aan ’t vragen zijn dat Hij ons zou doen ontdekken wat “de andere” van binnen beleeft. Zeer intense momenten. Zoals wanneer een moslim zegt: “De zin van Jezus ‘Wat uit het hart van de mens komt, en niet het eten, dat is het wat de mens onrein maakt’ [mauve fonce](Mat. 15, 18)[/mauve fonce] heeft me de kwestie van het haram/verbod en van het hala/toegelaten anders doen zien...” Of wanneer ik in de Koran een zin hoor die exact overeenstemt met mijn ervaring als christen: “Ik ben nooit ongelukkig geweest, Heer, door mijn vertrouwen te stellen in u” [mauve fonce](Koran 19, 4)[/mauve fonce]. Ik dank de Hemel voor alles wat ik leer over mijn christelijk geloof dankzij het contact met andere gelovigen: “Zij zullen komen uit het Oosten en het Westen om aan te zitten bij het feestmaal van het Rijk samen met Abraham, Isaac en Jacob” [mauve fonce](Mat. 8, 11)[/mauve fonce].

[vert]Revoluties in de Arabische wereld.[/vert]

Zoveel duistere verdrukking en verlangens om in waardigheid te leven, zovele wettige en eenvoudige verzuchtingen die gefrustreerd blijven en onderdrukt worden… Maar ook zoveel moed, hoop en edelmoedigheid… Ik ga naar de kiosk om er ALLE publicaties van de week te kopen: sportkranten, people pers (wel ja, dat bestaat ook in Algerije!), moslimmagazines, over de politiek, de economie, de cultuur… Er waren zovele dingen die ik nog niet had ontdekt ondanks mijn jaren in dit land. Er zijn zovele interpellaties voor degenen die hier leven… voor hen… voor ons… voor u… De verandering, de revolutie is zoveel dieper dan een eenvoudige verandering van het regime. Het gaat om een etappe, hoe broos ook als je zal willen, maar die geen stap terug inhoudt. Degenen die zich bewust zijn geworden van de waarde van hun verzuchtingen zullen de armen niet laten zakken… zoals Christus met zijn uitgespreide armen en die openstaan voor allen.

[vert]Djamila et Peter[/vert]

Djamila werkt in de bank en zij is verliefd geworden op Peter. Peter werkt in een ambassade als jurist en hij is verliefd geworden op Djamila. Ze hadden elkaar ontmoet op mijn verjaardagsfeest. Wat eerst maar een kleine flirt leek te zijn, is iets zeer ernstig geworden voor hen beiden. Maar voor de wet, mag een Algerijnse vrouw (in princiep een moslim!) alleen maar huwen met een moslim. Maar Peter is een praktiserend katholiek en hij heeft geen zin “een theaterstukje op te voeren” van een valse bekering alleen maar om de papieren te hebben. Maar Djamila beschouwt geen ander huwelijk dan dat wat de zegening zal krijgen van haar ouders… Uiteindelijk, met veel tranen, scheiden ze van elkaar. Djamila zegt me: “Mijn enige troost is dat hij me gelaten heeft om trouw te zijn aan God want Hij is meer waard dan alles”. Peter zegt me: “Jezus had verkondigd [mauve fonce](Luc. 14, 26-27)[/mauve fonce] dat men Hem zal moeten kiezen bij voorkeur op zijn - toekomstige - echtgenote…!” Beiden laten ze me vol bewondering, als ik zie hoe zij bereid zijn minder gelukkig en meer alleen te zijn om in overeenstemming met hun geloof te blijven. En zo begin ik mijn celibaat anders te bekijken…

[vert]Studiegroepen van de Bijbel[/vert]

Dankzij Internet “help ik” vier studiegroepen van de Bijbel in Algerije en in Marokko. Ik heb een grote bewondering voor de leden van de groep waaraan ik deelneem in Algiers. Er zijn beursstudenten bij uit Zwart Afrika, buitenlandse medewerkers die ons gevonden hebben door Internet, enkele Algerijnen… en sinds onlangs vier clandestiene migranten die komen omdat “het de enige dag is dat we thuis zonder vrees weggaan: God zal ons op de weg beschermen opdat men ons de papieren niet zal vragen. Hier vergeten we helemaal dat we illegalen zijn… het Woord van God is ook voor ons wanneer we spreken, allen luisteren naar ons met respect want ook wij kunnen hen iets bijbrengen. We doen meer dan alleen maar vragen stellen…”
JPEGAls ge bovendien ook nog weet dat om naar de vergadering te komen het transport de prijs bedraagt van een maaltijd… dan moet ge wel toegeven dat ze aan Jezus niet hun overschot hebben gegeven maar wat ze hadden om te leven [mauve fonce](Marc. 12, 41-44)[/mauve fonce].


Bidt voor mij. Bidt voor al degenen van wie ik u gesproken heb en ook voor degenen van wie ik niet kan spreken. Bidt voor hen en voor mij… maar in hetzelfde gebed want God is goed, en zonder dat we niet altijd zouden weten hoe, wil Hij ons verenigd en welwillend.

José Maria Cantal Rivas
20, rue des fusillés
16015 El Annasser-Alger

cantalrivas@hotmail.com
 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 279 / 1154678

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License