DELWENDE CENTRUM IN OUAGADOUGOU

Sinds de opening van het centrum, werden vele inspanningen van bewustmaking gedaan door onze zusters in samenwerking met de lokale Kerk, en vooral met het aartsbisdom Ouagadougou, de nationale commissie Rechtvaardigheid en Vrede van Burkina Faso, de Vereniging sociaal Welzijn en de nationale Solidariteit, en nog vele andere personen van goede wil. Allen hebben die kreet verspreid:[bleu] “STOP de sociale uitsluiting!”[/bleu]

[bleu marine]Enkele tekenen van verandering tonen dat we in de goede richting zijn.[/bleu marine]

Op een morgen van februari 2013, kwam een man van 27 jaar naar Delwende op zoek naar zijn moeder, na een gedwongen scheiding van 22 jaar! Hij was vijf jaar toen zijn moeder uit het dorp verjaagd werd. Hij kwam haar nu weer opnemen opdat zij zou kunnen leven met hem en zijn familie, zijn vrouw en zijn dochter. De traditie laat nog niet toe aan zijn moeder naar het dorp terug te keren. Zo zullen ze samenleven in Ouagadougou waar hij woont en werkt. Het is zeker dat, wat er ook gebeurt, een kind zijn moeder niet kan vergeten. Deze vrouw is zo gelukkig ondanks alles wat ze beleefd heeft.

Op een andere dag, het was op 29 april 2013, toen enkele jaren na de nood van haar man, eer een weduwe haar schoonmoeder kwam zoeken in Ouagadougou. Deze oude vrouw had 22 jaar doorgebracht in Delwende, maar ze was zo opgetogen te vertrekken met haar schoondochter! Het schijnt dat we twee stappen vooruit zetten en één naar achter, maar we houden onze hoop levend. In het begin, hadden de mensen schrik van die vrouwen die in het centrum leefden, maar nu zijn ze talrijk die hun katoen komen kopen, hun granen en hun groenten en hun verschillende eetwaren verkopen.

Sommige jongeren adopteren een mama die ze regelmatig bezoeken en met hen geschenken uitwisselen.

[bleu marine]Onze zending als Zusters Missionarissen van O. l. Vrouw van Afrika in Delwende:[/bleu marine]

We maken van alle gelegenheden gebruik om de uitsluiting aan te klagen van die vrouwen die beschuldigd worden van hekserij. Tevens spannen we ons in om hun levensvoorwaarden te verbeteren in het centrum zodat ze een morele en fysische gezondheid kunnen terugvinden en zo hun waardigheid als vrouwen kunnen heroveren.

We hopen dat nog meer families hun mama’s zullen komen ophalen zodat ze weer naar huis kunnen terugkeren. Voor sommigen, bestaat er geen hoop meer want ze zijn bejaard en ze hebben geen contact meer met hun families sinds tientallen jaren.

[bleu marine]Onze grote uitdagingen:[/bleu marine]

Hoe de mentaliteiten doen evolueren, de culturele overtuigingen die zoveel geesten doordringen? Hoe de jeugd bereiken opdat die schrikwekkende gebruiken zouden veranderen? Hoe de armoede aanpakken en de arme families financieel steunen zodat de weduwen niet langer verlaten worden, terwijl de enige zoon zich in het buitenland bevindt, op zoek naar een beter leven. Hier gaan heel wat mensen naar Ivoorkust om er werk te hebben. Wanneer zij terugkomen, stellen ze vast dat hun moeder verjaagd werd en dat zij buiten haar dorp overleden is. Hun grond wordt weer teruggenomen door de grote familie.