missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

In verband met de verrijzenis

EURECHO - Pasen 2014
maandag 28 april 2014 door André-L. Simonart, D.F. (Vertaling)

Niemand is getuige geweest van het feit van de verrijzenis van Jezus. We hebben geen enkele kennis van wat de verrijzenis uitmaakt voor Jezus. Zoals Urs von Balthasar het zegt, alles wat de verrijzenis betreft is zonder overeenkomsten. Zij is zonder correspondentie in de geschiedenis. De verrijzenis van Jezus is een absolute nieuwigheid, zoals de schepping overigens. Zo bepaalt Paulus God in deze termen: “Hij die de doden levend maakt en in het leven roept wat niet bestaat” (Rom. 4,17). Zo legt hij de betekenis uit van het woord “God”.

Tegenover de verrijzenis van Jezus bevinden we ons dus in aanwezigheid van een absolute nieuwigheid. Niet te verwonderen dan ook dat deze samengaat met aardbevingen en niet enkel van buiten uit : de opschudding, de vrees. We bevinden ons zonder referentiepunten want het betreft hier een werkelijkheid van een geheel andere orde. De heilige vrouwen, men kon zich daaraan verwachten, hebben zich hierbij vergist. “Waarom zoekt ge bij de doden degene die levend is ? Hij is niet hier.” Zij zijn nochtans onze pedagogen. Gedragen door hun liefde voor Jezus, zijn zij op zoek gegaan. Zelfs als zij zich vergist hebben, waren zij op de goede weg want het was de liefde die hen leidde. Ook laat de Verrezene hen niet lang wachten om zich door hen te laten zien, om hen te ontmoeten. Hij lijkt gehaast te zijn om hen te ontmoeten en hen te troosten. Dat is overigens één van de kenmerken van al de verrijzenisverhalen : de goedheid van de Verrezene, die de zijnen tegemoet treedt, terwijl hij zich aan de enen en de anderen aanpast – aan Maria de affectieve, aan Johannes de intuïtieve, aan de zo trage Petrus, aan de sceptische Thomas. Hij laat zich zien, maar er is tijd nodig vooraleer zij Hem zien. Het is omdat Hij zo gewoon is dat men hem als de tuinman ziet, als een gewone gezel onderweg. Uit de ontmoeting met de Verrezene ontstaat de vreugde, het hart wordt brandend, het geloof wordt verkondigd : “Het is waar, Hij is verrezen. Hij is levend !”

V[marron]rede zij met u[/marron]” wenst hun de Verrezene. De Vrede is de vrucht van heel het heilswerk. Zij is gratuite gave van vergiffenis van zonden aan degenen die in Jezus Christus geloven, verzoening tussen God en de mensen. Zij is harmonie van de mens en de natuur. De nieuwigheid van de verrijzenis vervoegt de mensen, de wereld, onze wereld. Zo zendt de Verrezene met missie: “Houdt me niet vast, maar gaat verkondigen aan mijn broers en zegt hen naar Galilea te gaan”.

Het is deze oproep die paus Franciscus herneemt voor heel de Kerk in zijn aansporing “De vreugde van het Evangelie”. Vandaag, in dit woord “gaat” van Jezus, zo schrijft hij, worden we geroepen tot een nieuwe missionaire “uittocht”, allen uitgenodigd om deze oproep te aanvaarden : uit zijn eigen comfort treden en de moed hebben om al de buitenwijken te vervoegen die nood hebben aan het licht van het Evangelie”. “Dat wil niet zeggen de wereld doorlopen. Dikwijls is het zelfs beter de stap te vertragen, de vrees opzij schuiven om in de ogen te kijken en te luisteren, of af te zien van de urgenties om degene te vergezellen die aan de kant van de weg is gebleven.” … “In onze dagen voelen we de noodzaak de “mystiek” door te geven om echt samen te leven, zich te vermengen, elkaar te ontmoeten, elkaar in de armen nemen, elkaar te steunen, deel te nemen aan die iets wat chaotische vloedgolf die kan omgevormd worden tot een werkelijke ervaring van broederlijkheid.”

Dit nieuw missionaire elan is geen persoonlijke heldhaftige taak, zegt paus Franciscus, want “in elke vorm van Evangelisatie komt de eerste plaats altijd toe aan God, die ons heeft willen roepen om met Hem mee te werken en stimuleren met de kracht van zijn Geest”. Deze eerste plaats van God die drukken we uit en beleven deze in ’t bijzonder in onze dienst van het Woord van God. Hier gaat paus Franciscus over tot details. Hij spreekt over de homilie, het kerygma, de hiërarchie van de waarheden, het taalgebruik dat moet aangepast worden aan degenen aan wie de boodschap wordt verkondigd, en nodigt hierbij uit rekening te houden met het stadium waarin zij zich bevinden in hun persoonlijke voortgang. Even zoveel goede raadgevingen voor ons, aan God toegewijd voor de missie.

Vreugdevol Pasen !

André-L. Simonart
 

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 262 / 1154713

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Hedendaags geloof   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License