missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
DIOCEES LAGHOUAT – GHARDAIA

MAANDBLAD - Maart 2016

Mgr Claude Rault
donderdag 31 maart 2016 door D.F. (Vertaling), Webmaster

VROUW en APOSTEL

Beste vrienden,

Wanneer het onze Paus Franciscus voor de wind gaat, worden zijn uitspraken soms gevolgd door gemopper, soms zelfs door een onverschillige stilte.[bleu] Opvolger zijn van Petrus en van de Apostelen is geen sinecure[/bleu]. Evenmin als het dragen van verantwoordelijkheden in de Kerk. Geloof me, het is geen voetstuk ! De eerste van die verantwoordelijkheden bestaat er ongetwijfeld in degenen, mannen en vrouwen, die ons zijn toevertrouwd te bevestigen in het Geloof. Maar om dit te doen, moet men voortdurend trachten zelf te antwoorden op de vraag van Jezus aan zijn leerlingen : [bleu] “Maar voor u, wie ben ik ?” [/bleu] [mauve fonce](Marc. 9, 29). [/mauve fonce] [bleu]En dat is niet eenvoudig ![/bleu]

Een antwoord vanwege elke man en vrouw zou ongetwijfeld een heel boek vullen ! Of beter nog, de vraag zou kunnen gevolgd worden door een lange stilte. Maar als we ons antwoord zullen gegeven hebben, ook als dit stilzwijgend zou zijn, dan zou het reeds voorbijgestreefd zijn. Dan is de korte verklaring van Petrus wellicht de meest gepaste, ook al gaat deze ons ver te boven.[bleu] “Gij zijt de Christus !” [/bleu] [mauve fonce](Marc. 9, 29). [/mauve fonce] Alles is daarmee gezegd, maar alles blijft te ontdekken… Een grote jezuïeten predikant (en er zijn er velen onder hen…) zegde : “Wanneer men een kostuum voor Jezus maakt, dan scheuren altijd de naden!” De naaisters weten alvast wat dat wil zeggen !

Maar ik wil daar niet stoppen. Wanneer Jezus Petrus bevestigd heeft in het gezag dat hem werd gegeven over deze Kerk van “levende stenen”, dan blijft deze nog altijd, en altijd, op te bouwen. [bleu]Wanneer het gezag tamelijk gemakkelijk te aanvaarden is, dan is het uitoefenen ervan heel wat minder ! Want het mag niet op de wijze gaan van de machtigen en de groten der Aarde[/bleu] : “Maar zo is het onder jullie zeker niet. Wie daarentegen groot wil worden onder jullie, moet jullie dienaar zijn…” [bleu violet](Marc. 10, 43)[/bleu violet]

Er zal voortdurend [bleu]een vorm moeten gezocht worden die niet de reproductie is van de menselijke instellingen[/bleu]. Daar staan we nog voor ! De geschiedenis toont ons dat het nooit gemakkelijk is geweest de valstrik te vermijden. Wij mannen en vrouwen die een gezag uitvoeren in de Kerk, wij weten hoe moeilijk het is dit te doen in die geest van dienstbetoon, op de manier van Jezus.

Later we verder gaan. Witte Donderdag is nabij. Het gebaar van de voetwassing tijdens de avondviering is voor ons vertrouwd, soms een beetje spectaculair ; het is overigens misschien minder gemakkelijk van zich de voeten te laten wassen, dat is erg engagerend ! Petrus weet er iets van !

De Congregatie voor de Liturgie heeft zonder het te willen en deur geopend door een gebaar toe te laten dat nochtans sinds lange tijd wordt in praktijk gebracht : [bleu]deze voor de celebrant om de voeten van de vrouwen gewassen…[/bleu] terwijl er wel ernstige beperkingen werden aan toegevoegd ! Maar laten we verder gaan… De Paus zelf, evenals heel wat anderen, is deze Congregatie voor gegaan door dit gebaar te stellen in een gevangenis van Rome.

Wat uit die “toelating” besluiten die reeds sinds lange tijd geactualiseerd is ? [bleu]Laten we ons eraan herinneren dat het van zijn Apostelen was van wie Jezus de voeten heeft gewassen. Zouden wij op de weg zijn van een ware erkenning van APOSTEL voor de vrouwen die een gezag uitoefenen in de Kerk ?[/bleu] Zal zij nog verder gaan door haar machten toe te vertrouwen die tot nog toe voorbehouden waren voor mannen ? Ik zal hier de al te betwiste kwestie niet aansnijden van het priesterschap.

Maar zegt me eens ? [bleu]Zou het gezag toevertrouwd door Jezus aan Petrus en aan de Apostelen ook niet kunnen uitgeoefend worden op het hoogste niveau van de Kerk in partnerschap met vrouwen zonder deze onder de “voogdij” van de mannen te
plaatsen ?
[/bleu] Ik denk te mogen raden dat onze Paus Franciscus – en vele anderen met hem – ermee bezig is maar de taak is ruw !

Misschien zullen op een dag ook vrouwen de voeten mogen wassen in de liturgie van Witte Donderdag, zoals zij het zo dikwijls doen bij de zieken en de kleine mensen !

De titel van Apostel zou hun dat mogen toelaten.[bleu] Dat zou dan betekenen dat hun gezag in de Kerk terecht en op het juiste niveau erkend wordt[/bleu]. De Kerk zou dan een grote stap hebben gezet. Ik droom… maar laat me toe nog te dromen vooraleer ik wegga !

[bleu]En mijn besluit zal dat van een vrouw zijn: Theresia van Avila.[/bleu]

“Wanneer ge op aarde zijt voorbijgekomen, dan hebt gij, o Heer van mijn ziel, de vrouwen niet verafschuwd… En gij hebt in hen evenveel geloof en nog meer liefde gevonden dan bij de mannen…

Als ik naar de tijd zie waarin wij nu leven, dan vind ik het helemaal niet rechtvaardig dat men deugdzame en moedige harten minacht, alleen maar om het feit dat deze te vinden zijn bij vrouwen”.

(Theresia van Avila. C. 3, 7)
 
+ Claude, uw broer bisschop.

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 145 / 1154883

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License