Homepagina > Afrika > Niger
Aan de ongekende God.
Het vuur en de Verloren Migranten
Ik ga vandaag heel alleen een revolutie maken.
Welkom aan wie me wil vervoegen.
Ik ga me opofferen door het vuur.
Als iemand een werk vindt, dan zal mijn gebaar niet nutteloos geweest zijn.
Sinds acht jaar, doet men ons beloften maar dat alles is een leugen.
War mij betreft, ik ben van geen enkele politieke partij.
Ge vergeet de werkelozen en gij werft degenen aan die inkomsten hebben.
Er zijn mensen die helemaal niets hebben.
Er zijn gemarginaliseerde gebieden.
Er zijn mensen die leven maar die in feite dood zijn.
De mensen hier, te Kasserine, kennen de naam van de President niet, zij kennen de naam van de gouverneur niet, zij kennen de naam van de plaatselijke verantwoordelijke niet.
Waarom zou ik moeten wachten tot in januari, februari of tot in maart ?
Binnen de twintig minuten ga in me opofferen met benzine.
Men zou er komaf moeten mee maken eens en voor goed. Als we ernstig waren zou men helemaal niets gedaan hebben om deze tijden te vieren en misschien ook de verleden tijden. Een jaar vieren dat voorbijgaat of een kerstdag die komt zonder ons is een misvatting. Men zou beter afstappen bij de eerste halte van de bus die nergens heengaat. Buiten het weten van de machtigen en van de verstrooiden is de eerste verjaardag die we zouden moeten vieren al voorbij en weinigen hebben het gemerkt. Verder, zonder ons te verwittigen, gebeurt er wat zich nooit had mogen voordoen in deze wereld. Het testament dat de Tunesische journalist [bleu]Abderrazak Zorgui[/bleu] ons heeft overgemaakt vooraleer zich op te offeren door het vuur herinnert ons daaraan. De woorden hierboven zijn een uittreksel ervan.
Aberrazak betekent ‘dienaar van Degene die voorziet’ en zijn laatste schrijven is een KREET in het vuur geworpen te Kasserine in Tunezië. De laatste opstand in datzelfde land was ontstaan in gelijkaardige omstandigheden. De verraden revoluties vormen zich vlug om in begraafplaatsen van as en van zand. In deze laatste is men van oordeel dat de doden in de verleden jaren ontelbaar zijn geweest. Het project ‘Missing Migrants’ (Verloren Migranten) heeft het over de dood van 6.615 migranten op het Afrikaanse continent, en maakt zo van Afrika het meest moorddadige continent voor de migranten. Opgeofferd in het zand, de rotsen, de ziekten en vooral de politieken.
Dat men ermee ophoude vooraleer het te laat is. Wanneer we zouden luisteren naar het lijden van de wereld dan zou men sinds lang de manier van viering veranderd hebben. Het aantal doden in de zee in de loop van vorig jaar wordt geschat op ten minste 2.260.
Zo heeft de Middellandse Zee de droeve reputatie de meest moordende zee van de wereld te zijn. Minder oversteken en in verhouding meer doden. Gevolg van de politieke keuzes van Europa waar de folteraars betaald worden opdat zij in Libië het werk goed zouden doen dat men hun gevraagd heeft. Aanhouden, vasthouden, verkopen, folteren en uiteindelijk in de zee werpen vooraleer het te laat zou zijn. Dat wil men niet weten want men ziet alleen wat men WIL zien. Precies zoals de nazi uitroeingskampen in Europa en de ‘finale oplossing’ voor de joden met de geprogrammeerde genocide. Wie het wist sprak niet.
Als om elke twijfel weg te wissen in dit verband, heeft Europa 41 miljoen euro vrijgemaakt voo de Staat van Niger einde december 2018. Het thema van de controle van de migranten en van de zekerheid aan de grenzen staat in het hart van de Europese prioriteiten. Alle andere thema’s zijn tweederangs. De versteviging van de Staat, de hervormingen, de politieke kwesties van de opvoeding en van de voedselzekerheid vullen het geheel aan van de projecten die vlug moeten gefinancierd worden. De geciteerde som vult aan wat men reeds gestort heeft in zijn tijd en het totaal bedraagt van 92,7 miljoen euro. Voortaan zal niemand hier nog durven ontkennen dat de migraties de meest rendabele activiteit van het land geworden zijn.
Het echte feest, ontsnapt aan de schipbreuk, zal beginnen op de dag dat de ogen van de blinden en de oren van de doven zullen open gaan en dat de God die voorziet kinderen zal vinden met wie hij kan spelen.
Mauro Armanino, SMA. Niamey, januari 2019 |
D.F. (Vertaling)
Artikels van deze auteur
- “De theologie na Veritatis Gaudium in de Middellandse Zeecontext"
- Drie studenten uit Kameroen “ambassadeurs” van de Kerk van Algerije
- De Paus gunstig voor een dialoogtheologie rond de Middellandse Zee
- De katholieken en het klerikalisme
- Gebed voor Zuid Soedan
- [...]
Jan Heuft
Artikels van deze auteur
- « Onwezenlijk »
- " Incroyable "
-
Au Dieu inconnu.
Le Feu et les Migrants Perdus - Pater Charles Deckers, Missionaris van Afrika (Witte Pater)
- Père Charles Deckers, Missionnaire d’Afrique (Père Blanc)
- [...]
Webmaster
Artikels van deze auteur
- “De theologie na Veritatis Gaudium in de Middellandse Zeecontext"
- «La théologie après Veritatis Gaudium dans le contexte méditerranéen»
- Een humaan alternatief voor de inbewaringstelling van migranten
- Une alternative humaine à la détention de migrants
- Drie studenten uit Kameroen “ambassadeurs” van de Kerk van Algerije
- [...]