missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Een missionaris zijn :
Gezonden zijn, « Alles voor allen » zijn

dinsdag 7 mei 2019 door D.F. (Vertaling), Webmaster


[marron]Zuster Anafrida Biro, missionaris, lerares scheikunde en biologie, op de eerste plaats, iemand die bijleert in een dagelijkse en kosteloze school van Jezus, zoals zij het zegt.
Zij deelt met ons haar missionaire ervaring.
[/marron]

Kan je ons zeggen hoe God je geroepen heeft ?

Ik denk dat God me geroepen heeft, op de eerste plats, door de tussenkomst van mijn familie : mijn grootouders en mijn ouders die van Hem hielden, in Hem hun vertrouwen stelden en die me naar Hem gedragen hebben door het sacrament van het doopsel, enz.

Hoe heb je de Zusters Missionarissen van Onze Lieve Vrouw van Afrika – de Witte Zusters ontmoet ?

Het is dankzij Zuster Chimwemwe Mgangira van Malawi, die naar de school gekomen is waar ik leerde (middelbare school voor meisjes te Rugambwa in de streek van Bukoba). Zij heeft met ons haar missionaire ervaring gedeeld gedurende de godsdienstles. Maar ik moet u eerst zeggen dat ik reeds vroeger aan het religieuze leven gedacht had, vanaf het einde van de lagere school, want dat was het aangeraden moment om in te treden in de lokale congregaties. Omdat ik aangeduid werd om naar een goede middelbare school te gaan, heb ik besloten, samen met mijn ouders en de directeur van de roepingen, mijn studies verder te zetten. Luisterend naar Zuster Chimwemwe, heb ik mijn hart een groot verlangen, een groot vuur voelen ontstaan : gelijken op die missiezusters, en ik zag ook een deur opengaan om mijn leven op te dragen en mensen in nood te helpen. Voordien, wou ik mijn diocees dienen, maar zie de zuster sprak ons van heel Afrika ! Interessant feit, vandaag, wanneer ik achterom kijk, ik begrijp,de betekenis van de grote poort die ik zal als openstaand voor mij : God roep met niet alleen in Engelssprekend Afrika zoals ik het in die tijd dacht, maar zelfs breder dan dat – in Franssprekend Afrika, in Europa… oh, wat een verrassing!

Zuster Anafrida, je komt uit Tanzania. Waarvan hou je het meest in uw land ?

Er heerst vrede, de eenheid in de verscheidenheid van culturen en tradities, de godsdiensten, en zelfs de huidskleuren. Ik hou van zijn natuur – de landschappen, de planten en de dieren. Tanzania heeft het geluk mooie natuurlijke hulpbronnen te hebben. Het land maakt vooruitgang dankzij de inspanningen van vele mensen maar ook dankzij een goed beheer, welke ook de menselijke zwakheden zijn van degenen die er werken.

Is er iets van je land dat je mist hier in Polen ?

Ja en neen. Ja, ik vind hier geen enkel voedingsmiddel dat ik at in mijn jeugdjaren, van kindertijd tot adolescentie. Maar op het vlak van de landen, zijn er dingen zoals de aardappelen en sommige vruchten, die men zowel in Polen als in Tanzania vindt.

Nee, er ontbreekt me niets want, hier in Polen, vind ik wat essentieel is voor elke mens : de LIEFDE. Ik hou van de mensen en ik voel me geliefd, of tenminste , aanvaard. Ik voel me hier thuis.

In welk land heb je gewerkt ?

Ik ben naar Kenia gegaan voor mijn religieuze vorming en mijn praktische stage. Daarna heb ik vijf jaar doorgebracht in Mauritanië en nu ben ik in Polen sinds negen jaar. Intussen, ben ik naar andere landen gegaan met verschillende doelen in verband met onze zending en ons missionair leven.

Welke is je zending hier in Polen ?

Een aanwezigheid, een luisteren, een informatie, een aanmoediging, een uitnodiging, een herinnering, een ontwaken, een oproep tot het nadenken en voor missionaire roepingen. Een ander aspect van mijn zending in Polen is bruggen te bouwen tussen de volken, meer bepaald tussen deze van Afrika en van Polen / Europa.

Wat betekent dat voor jou missionaris te zijn ?

Dat is gekozen zijn en gestuurd naar anderen en naar zichzelf – naar zijn eigen leven. Het is een uitnodiging om “alles voor allen” te zijn van nabij of van ver weg, terwijl men waakt op zijn persoonlijke verhouding met God / Jezus, die ons zendt en zonder wie we helemaal niets kunnen doen ! Voor ons, Missionarissen van Onze Lieve Vrouw van Afrika, is dat eveneens leven in een internationale gemeenschap met alles wat dat inhoudt – rijkdom en uitdagingen.

Welke zijn de essentiële kwaliteiten van een goede missionaris en hoe kunnen de gelovigen die kwaliteiten cultiveren ?

Het geloof, de luisterbereidheid, de moed, de getrouwheid aan het gebed, de beschikbaarheid, de soepelheid van aanpassing, een welwillende houding die niet oordeelt, het geduld, de liefde die boven alles gaat…
De gelovigen kunnen die kwaliteiten cultiveren op de eerste plaats door zich bewust te worden van hun eigen werkelijkheid in hun relatie met God, met zichzelf en met de anderen. Door elke dag weer de woorden van Jezus in praktijk te brengen – beminnen zoals Hij ons bemind heeft, terwijl men heel zijn vertrouwen in God stelt en in zijn medelijden. Het is goed zich elke dag verder in te spannen, zich niet te laten ontmoedigen door de mislukking.

Welke is de grootste vreugde van je missionarisleven ?

De innerlijke vrijheid. Ik heb de ervaring gedaan van een voortdurende aanwezigheid van God in wat ik beleef en in degenen met wie ik samenleef. Ik zie me groeien in het zelfvertrouwen en in het vertrouwen in God die zijn plan heeft in mijn leven en in dat van de anderen. Een plan voor de vrede en niet voor het ongeluk (Jeremias 29, 11). Ik heb er echt nood aan me niet te ongerust te maken maar eerder zoveel mogelijk verantwoordelijk te zijn. Mijn enig verlangen bestaat erin een beschikbaar instrument te zijn voor God. Daar te zijn of naar daar te gaan waar ik nuttig ben en niet noodzakelijk daar waar ik zou verlangen te gaan.

Uitdagingen ?

Ja, er zijn er en ze zijn verscheiden. Op de eerste plaats, is het op het vlak van de fysische scheiding van degenen die me geliefd zijn – mijn familie, mijn vrienden, andere personen die ik ontmoet heb; een ander klimaat dan datgene waaraan is gewend ben, een verschillende voeding… Nieuwe talen leren, staan tegenover nieuwe tradities en culturen, tegenover verschillende manieren van denken, tegenover verscheidenheden van persoonlijkheid, van gedrag en familiale middens.

Je eigen missionair model, een held ?

Jezus zelf, de allereerste missionaris; verder is er, buiten andere personen die eveneens deel uitmaken van onze eigen religieuze congregatie, Sint Paulus. Na door Christus te zijn geroepen, is het JA van Paulus beslissend en definitief geweest en die denk dat zijn gehechtheid en zijn liefde voor Christus niet sterker zouden kunnen geweest zijn. Dat vindt men terug in de brieven die hij geschreven heeft, bijvoorbeeld: “Voor mij is leven Christus, en sterven is een winst.” (Filip. 1, 21). Of “Ik kan alles in Degene die me sterk maakt” (Filip. 4, 13). Paulus rekende niet op zijn eigen kracht en zijn kennis, maar alleen op Christus.

Welke goede raad zou je geven aan degenen die denken een het missionaire leven maar die nog aarzelen ?

Ik denk dat het goed is in het klare te komen met hun motivatie en hun verlangen van een missionarisleven. Vanwaar komen deze en hoe is dat alles begonnen ? Een andere manier zou zijn hun vrees en hun twijfel te noemen en te identificeren en te zien war God / Jezus zou zeggen in verband met dat alles.

Zuster Anafrida, wat kunnen we je wensen ?

Alles wat ge wilt, alles wat me kan helpen in mijn relatie met God en met de mensen. Ik profiteer van deze gelegenheid om u te vragen voor mij te bidden opdat ik de wil van God kan volbrengen en de liefdesmissie van God waar ook ik me bevindt. Als ik ooit iemand gekwetst heb op één of andere wijze, dan bied ik hem of haar mijn spijt uit. Nogmaals, wel bedankt; moge God u zegenen nu en voor altijd !


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 541 / 1152669

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Getuigenissen - Gebeurtenissen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License