missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Lignes de fracture N°23 Breuklijnen

Avril - April 2009
jeudi 30 avril 2009 par J.V.

LA TOLERANCE DES BELGES ENVERS LES MINORITES ETHNIQUES

Dans le cadre de la Journée internationale de lutte contre le racisme, le Centre pour l’égalité des chances et la lutte contre le racisme présente les résultats d’une étude sur la tolérance des Belges envers les principales minorités ethniques vivant dans notre pays : les Maghrébins, les Turcs, les Africains subsahariens et les Européens de l’Est.

L’enquête montre qu’il persiste dans la population belge un grand nombre de sentiments négatifs et de préjugés ethnocentriques, xénophobes, voire racistes.


Réalisation : l’institut IPSOS
Echantillonnage : 1.393 personnes interrogées.

La tolérance ?

Si une majorité relative des personnes interrogées (42%) sont tolérantes envers les minorités ethniques, 31% des personnes interrogées manifestent une intolérance envers les minorités ethniques. Chiffres plus inquiétants : 33% pensent que certaines races sont plus douées que d’autres ; 60% des répondants ont indiqué que, dans certaines circonstances, des réactions racistes pouvaient être justifiées ; 40% environ pensent que les groupes minoritaires viennent en Belgique pour profiter de la sécurité sociale, et 50% que les problèmes de criminalité se sont aggravés en Belgique suite à leur arrivée, etc.

Evidemment, on peut aussi trouver des motifs de satisfaction. 55% des répondants ont indiqué que la présence de différentes cultures constitue un enrichissement pour notre société. Près de la moitié déclarent avoir eu des expériences positives avec des membres des minorités ethniques, et pensent préférable pour un pays que plusieurs religions coexistent, etc.

Néanmoins, cette enquête montre clairement qu’il persiste dans la population belge un grand nombre de sentiments négatifs, de peurs, et de préjugés que l’on peut qualifier d’ethnocentriques. de xénophobes, voire de racistes,

‘Vivre avec l’autre permet de le connaître et de l’accepter’

La conclusion la plus frappante, explique Edouard Delruelle, Directeur francophone du Centre pour l’égalité des chances est que la tolérance envers les minorités ethniques est d’autant plus grande que l’on est en contact régulier, voire quotidien avec des gens issus de ces minorités. Vivre avec l’autre permet de le connaître et de l’accepter. Cela peut paraître une évidence, mais va à l’encontre du préjugé selon lequel la diversité culturelle crée plus de tensions et des difficultés. On voit très clairement que les populations qui vivent dans un contexte multiculturel, comme à Bruxelles par exemple, ont une perception plus positive des minorités ethniques.

L’enquête montre que l’acceptation de la diversité dépend largement de la fréquence et de la qualité des contacts entre groupes culturels. "C’est pourquoi il faut encourager toutes les pratiques d’harmonisation culturelle sur le lieu de travail, dans les services publics, à l’école, dans les quartiers, etc.", conclut Edouard Delruelle.

Source : le website du Centre (bilingue)
Un commentaire de Marco Martiniello de l’Université de Liège, qui essaie d’expliquer cette hostilité à l’égard des minorités ethniques (33% !). Voici, en résumé, les raisons qu’il donne :

  • Raisons d’ordre sociologique : la résistance à la mondialisation ; la nostalgie de l’Etat nation.
  • L’effet 11 septembre : immigrés = musulmans = terroristes.
  • Les effets de la crise économique : insécurité, précarité.
www.diversiteit.be & Le Soir du 21.03.09.

Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ Δ


NAVO [1] : NAAR EEN NIEUWE STRATEGIE [2]

Op 3 en 4 april vierden de staatshoofden en regeringsleiders het 60 jarig bestaan van de NAVO, in Straatsburg en in Kehl gelegen op enkele kilometers aan de overkant van de Rijn. President Obama was van de partij. Tijdens die vergadering werd een eerste stap gezet naar het uitwerken van een nieuw strategisch concept. Hier volgt een korte samenvatting van een analyse door Bernard Adam, directeur van GRIP (Groupe de recherche et d’information sur la paix et la sécurité).

De NAVO is aan vernieuwing toe. Welke betekenis heeft ze nog ? Sommigen vragen zich zelfs af of haar bestaan nog gerechtvaardigd is. De malaise is in ieder geval groot.

De organisatie werd opgericht in 1949 om het hoofd te bieden aan de "Russische bedreiging" van de USSR en zijn bondgenoten van toen, die in 1955 op hun beurt en als reactie het Pact van Varsovie oprichtten. De NAVO speelde een grote afschrikkingsrol tijdens de Koude Oorlog. Maar met de val van de muur van Berlijn in 1989 en het uiteenspatten van de USSR [3] in 1991 verloor de NAVO haar oorspronkelijke bestaansreden.

Na bijna 10 jaar discussie(moet de NAVO nog blijven bestaan ?) werd in 1999 een nieuw strategisch concept aanvaard : de vliegtuigen van de NAVO bombardeerden toen Servië, tijdens de oorlog rond Kosovo. De organisatie kwam toen tussen zonder een mandaat van Verenigde Naties te hebben gekregen en gaf als argument dat het ging om een humanitaire tussenkomst om de rechten van de Albanese bevolking van Kosovo te garanderen. Dat was de eerste offensieve militaire tussenkomst van de NAVO sinds het begin van haar bestaan, en dan nog wel in een land dat buiten het territorium van het Noord-Atlantisch Bedrag viel.

De identiteitscrisis laaide weer op toen de Verenigde Staten in 2003 Irak binnenvielen : de leden van de NAVO waren toen verdeeld over de houding die ze moesten aannemen, vermits de helft van de lidstaten – die van het "oude Europa, zei Donald Rumsfeld smalend – het niet eens was met de Amerikaanse beslissing.

Probleemvragen op de agenda van de discussie over het nieuw strategisch project

  • 1. Gemeenschappelijke veiligheid voor alle landen beogen.
    Welke wereld- beschouwing willen de lidstaten verdedigen en hoe zien zij daarin de rol van de NAVO ? Als een club van rijke landen, aangevoerd door Amerika, club die zich moet verdedigen tegen allerlei gevaren ? Dat is de Bush-lijn (en zijn powers of evil – l’axe du Mal). Of eerder in de richting die Gorbatchev insloeg toen hij een einde maakte aan de tegenstelling Oost-West ? Dan wordt het objectief het samen zoeken naar gemeenschappelijke veiligheid, ook voor de rest van de wereld. President Obama lijkt eerder in die richting te willen gaan.
  • 2. Machtsontplooing verminderen.
    Meerdere leden van de NAVO zijn actief betrokken bij de oorlogsvoering in Irak, en in Afghanistan zijn ze het allemaal : twee conflicten waarover men spreekt als "hachelijke situaties" en "impasses". En Kosovo wordt toch ook beschouwd als het "zwart gat" van Europa. In 2006 had generaal Petraeus een nieuwe strategie gelanceerd om uit de Iraakse impasse te geraken : militaire acties afbouwen en anderzijds onderhandelingen met de gewapende tegenstanders aangaan en terzelfder tijd de reconstructie van het land in de hand werken. President Obama wil in diezelfde richting verder gaan.

    De oorlog tegen het terrorisme is trouwens tot nu toe ook maar een ramp : behalve dat men te licht omsprong met de term "terroristen" door hem te plakken op iedere groep die niet akkoord was met de Amerikaanse visie, stelt men ook vast dat het meestal zinloos was met zware wapens een onzichtbare en uiterst beweeglijke vijand te lijf te gaan.

    Deze vaststelling van "de onmacht van de militaire macht" moet de NAVO doen besluiten af te zien van een voortdurend stijgend wapenbudget. Dat zal niet gemakkelijk zijn want de druk van de wapenfabrikanten zal enorm zijn. Toen president Obama in maart de grote lijnen van zijn defensiebudget voor 2010 uiteenzette, vermeldde hij de opschorting of de afschaffing van verscheidene militaire bewapeningprogramma’s…

  • 3. Diplomatie en preventieve conflictbeheersing op de voorgrond plaatsen.
    In februari 2009, tijdens de Conferentie van Munchen, legde de Duitse Bondskanselier Angela Merkel de nadruk op "een globale benadering van de veiligheid, gekenmerkt door een vermenging van burgerlijke en militaire middelen", met het accent op de conflictpreventie.

    De vraag is dan wel of het de rol van de NAVO is die verschuiving van opdachten te bewerkstelligen. De NAVO is toch op de eerste plaats een militaire organisatie. Andere internationale of regionale instellingen zijn meer geschikt en gespecialiseerd voor dat soort werk.

  • 4. Een partnerschap scheppen tussen de Verenigde Staten, Europa en Rusland.
    Men zou kunnen beginnen met het heropstarten van de Europees-Russische Raad, die in mei 2002 werd opgericht maar al sinds enkele jaren stilgevallen is. Amerikanen en Europeanen zouden meer begrip moeten opbrengen voor Rusland, dat langzaamaan werd ingesloten door de Westerlingen sinds het einde van de jaren 90, met de uitbreiding van de NAVO in 1999 et 2004, toen tien oud-leden van de USSR lid werden. Daarna werden verschillende Amerikaanse basissen gevestigd in de onmiddellijke buurlanden van Rusland, gevolgd door een grote Amerikaanse aanwezigheid in Irak en Afghanistan, zonder dan nog te spreken van het fameuze antirakettenschild…

    Het moet dan wel gaan over een echt partnerschap, waarbij de veiligheid van elke staat wordt beoogd en een gemeenschappelijke visie wordt ontwikkeld.

    De samenwerking met Rusland is van essentieel belang. Ze is een absolute voorwaarde voor alle ontwapeningsprogramma’s, zowel wat conventionele als kernwapens betreft. En als men tot een dialoog met Iran wil komen is de bemiddeling van Rusland onontbeerlijk. En zonder de medewerking van Iran zal er ook nooit een einde komen aan het conflict tussen Palestijnen en Israëli’s.

  • 5. Evenwichtige relaties tussen de Verenigde Staten en Europa.
    Een evenwichtig partnerschap moet er komen, in plaats van het sinds oudsher heersende overwicht van de Verenigde Staten. Dat veronderstelt natuurlijk dat Europa een gemeenschappelijke visie ontwikkelt over ’buitenlandse’ politiek. Gaan de laatst toegetreden landen bereid zijn positief te reageren op een toenadering tussen de Verenigde Staten en Rusland ? Gaan de spanningen die wij tijdens de Bush-periode hebben gekend ook nog blijven nawegen bij de ’oudere’ Europese landen ?

    En toch moeten wij een nieuw soort verhouding vinden met het Amerika dat een nieuwe richting heeft ingeslagen.



ATTENTION : INVESTISSEMENTS NUISIBLES

"Secrets bancaires" : c’est sous ce titre que Netwerk Vlaanderen publiait en novembre 2007 une étude et un site sur les investissements nuisibles des banques. Sur base des données actualisées en mars 2009, Netwerk Vlaanderen avertit les clients de BNP Paribas, nouveau venu sur la marché belge : ils courent un risque très élevé que leur argent contribue à des investissements nuisibles. Raison de plus pour réguler le système bancaire !

BNP Paribas possède ou gère un patrimoine de 657 millions de dollars constitué par les actions de dix entreprises qui sont la source de dommages sociaux et environnementaux avérés : Barrick Gold, Freeport McMoran, Vedanta AngloGold Ashanti, EADS, Gail, Goldcorp, Newmont Mining, Total, et Wal-Mart. On notera une forte présence des compagnies minières dans ce palmarès.

Netwerk Vlaanderen pointe également des différences remarquables dans les pratiques d’AXA, Citibank, Dexia, Deutsche Bank, ING, KBC et de Triodos dans le domaine de l’environnement, de la paix, de la liberté, de la démocratie et des conditions de travail. La Deutsche Bank, la Citibank et la BNP Paribas sont très actives dans le financement des entreprises aux activités nuisibles via des prêts et des émissions d’obligations et d’actions, ce qui n’est pas le cas de Dexia et KBC. Sur le site www.secretsbancaires.be, une carte du monde épingle les activités les plus dommageables sur le plan social et environnemental, et dans lesquelles les banques investissent.

Netwerk Vlaanderen appelle à présent le gouvernement à mettre des conditions à son soutien aux banques. Il n’y a pas que les investissements spéculatifs qui posent problème. Quid des investissements dans des pratiques commerciales qui vont à l’encontre des lois nationales ou des traités internationaux liées aux droits de l’homme et à l’environnement ? Le soutien aux banques doit être désormais assorti de garanties telles que le respect de normes minimales en matière d’investissement socialement responsable, et des modes de gestion. D’où une nécessaire transparence de la part des banques.

Financité, dépêche n° 121 du 26 mars 2009

DE DOODSTRAF EN 2008 / LA PEINE DE MORT EN 2008

Het jaarlijks rapport 2009 van Amnesty International maakt de balans op van de doodstraf in 2008.

Het goede nieuws is dat maar een klein aantal landen nog executies uitvoert’, zegt Lore Van Welden, woordvoerster van Amnesty International, naar aanleiding van het Amnesty-rapport. ‘Het slechte nieuws is dat nog steeds honderden mensen ter dood worden veroordeeld.

Van de 59 landen in de wereld die wettelijk nog steeds de doodstraf toelaten, voerden slechts 25 die ook effectief uit in 2008. ‘Dat bewijst dat we op weg zijn naar een doodstraf vrije wereld aldus Van Welden.

De meeste executies vinden plaats in Azië. Dat is voornamelijk toe te schrijven aan China, dat meer mensen terecht stelt dan alle andere landen samen. China executeerde volgens Amnesty minstens 1.718 mensen, maar het aantal ligt vermoedelijk nog hoger omdat statistieken over de doodstraf er staatsgeheim zijn.

In Europa is Wit-Rusland het enige land dat mensen blijft executeren. Vorig jaar executeerde het land 4 mensen.

De methodes die worden gebruikt om mensen terecht te stellen, zijn zeer divers : ophanging, onthoofding, steniging, elektrocutie, dodelijke injecties en het vuurpeloton.

De doodstraf in cijfers Overgenomen van De Standaard van 24 maart 2009

8.864 mensen werden in 2008 ter dood veroordeeld.
2.390 personen werden geëxecuteerd.

59 landen blijven vasthouden aan de doodstraf.

25 staten voerden de doodstraf ook effectief uit.

72% van alle executies vond plaats in China.
5 landen (China, Iran, Saudi-Arabië, Pakistan en de Verenigde Staten) zijn samen goed voor 93% van alle executies ter wereld.
1 Europees land (Wit-Rusland) past nog steeds de doodstraf toe.


NOUVELLES BRÈVES

La Chine a pour la première fois rendu public un programme de droits de l’homme.

Le gouvernement promet d’améliorer le niveau de vie des minorités, des femmes, des chômeurs et des personnes handicapées et de faire des efforts pour diminuer la maltraitance dans les prisons et les arrestations arbitraires. Le droit de gagner suffisamment d’argent pour vivre et le droit au développement deviennent même des priorités, considérés comme plus importants que, par exemple, le droit d’expression. Déjà dans le passé, le gouvernement communiste rétorquait, face aux critiques, que le niveau de vie de centaines de millions de Chinois s’était beaucoup amélioré.

"Obama dénonce mais ne frappe pas" titre La Libre Belgique du samedi 18 avril. L’administration Obama dévoile, en effet, des mémos sur les méthodes secrètes d’interrogation de la CIA, mais promet à ses agents qu’ils ne seront pas poursuivis. Impunité donc. Les défenseurs des droits de l’homme protestent.

Des personnes minces sont meilleures pour le climat.
Etre mince n’est pas seulement excellent pour la santé, mais aussi pour le climat. C’est ce que des chercheurs britanniques affirment dans le très scientifique International Journal of Epidemiology. Une population mince mange jusqu’à 20% en moins qu’une population dont la moitié fait du surpoids. Or, la production de nourriture produit une grande quantité de gaz à effet de serre. Il faut aussi moins de moyens de transport, ce qui diminue l’émission de CO². D’ailleurs le transport de personnes grosses demande plus d’énergie. D’après les calculs de ces chercheurs une population d’un milliard de grosses personnes émettrait par an une gigatonne de CO² de plus qu’une population de gens minces. (La Société pourrait proposer aux confrères quelque peu enveloppés de diminuer de 5%.)


ACTIE

KMS (Kerkwerk Multicultureel Samenleven) nodigt u van harte uit op het 3de Christelijk Forum Intercultureel Samenleven op vrijdag 8 mei 2009 - van 9u30 tot 15u in het Theologisch en pastoraal centrum, Groenenborgerlaan 149 - 2020 Antwerpen/Wilrijk.
  • 9u : onthaal 9u30 : Luk De Geest, voorzitter KMS, verwelkomt u.
  • 9u35 : Etnische minderheden en de Vlaamse kiezers met Jaak Billiet van het Centrum voor Sociologisch Onderzoek van de KULeuven.
  • 10u45 : Debat met de aanwezigen en twee watchers (Naima Charkaoui en Marc Colpaert) die reageren op de Leuvense onderzoeksresultaten.
  • 11u45 : Het christelijk middenveld draagt bij tot het ‘intercultureel samenleven ‘ .
  • 12u : Kennismaken met een nieuw en uniek KMS initiatief TOT LEVEN KOMEN : de kruisweg van de immigrant. De projectmedewerk(st)ers geven een toelichting en Paul Van den Berghe (erebisschop van Antwerpen) spreekt deze artistieke kruisweg in.
  • 12.45u :Middagmaal.
  • 13u30 : Blikken naar de Verkiezingen 2009 - Van Europa tot Vlaanderen : ACW, Minderhedenforum, Vlaams Minderhedencentrum, Vluchtelingenwerk Vlaanderen en KMS verduidelijken hun memoranda om mekaar te versterken en te confronteren
  • 14u40 : Fragmenten uit de kortfilm ‘On the road’ (vzw De Sloep - Gent, 2008, over mensen zonder papieren) en Kerkasielwakers 2009.
  • Rond 15 uur : Slotreceptie.

PRAKTISCH : De toegang is gratis. Wie een maaltijd wil betaalt 10 euro (broodjes en soep). Koffie en thee is er voor iedereen. Inschrijven : tot 5 mei 2009 via kms@kms.be (graag je naam/ organisatie/ adres en maaltijdwens vermelden.


Compilateur/compositeur responsable : Jef Vleugels, rue Charles Degroux 118 – B-1040 Bruxelles

[1NATO : Noord-Atlantisch Verdragsorganissatie. OTAN : Organisation du traité de l’Atlantique Nord. NATO : The North Atlantic Treaty Organization

[2Vous trouverez l’article complet, en français, sur le site : www.grip.org en cherchant Nouvelles du GRIP et ensuite, dans le numéro 1/09, OTAN : vers un nouveau concept stratégique.

[3Unie van Socialistische Sovjetrepublieken


Mots-clés

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 793 / 1152730

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Belgique  Suivre la vie du site J.P.I.C.   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License