missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Witte Zusters (MZOLA)

Terug naar de bronnen

Contact Augustus 2009
zondag 20 september 2009 door Sr Lucienne Fraipont (SMNDA), Webmaster

Het was in 1866 dat Mgr. Charles Lavigerie toen bisschop van Nancy (Frankrijk) aanvaardde zijn geliefd bisdom te verlaten om de verantwoordelijkheid op te nemen van de kerkgemeenschap in Algerije. De bisschop aldaar was overleden. In die periode was Algerije een Franse kolonie.

Op 15 mei 1867 belandde de nieuwe bisschop in Algerije en besefte er onmiddellijk de pastorale noden van de kristenen. In deze periode kende Algerije vele jaren van droogte. Op het einde van 1867 brak er een zware hongersnood uit gevolgd door een tyfusepidemie . Er vielen veel slachtoffers en honderden kinderen bleven als wezen achter. Zij zochten hun toevlucht in het aartsbisschoppelijke paleis. De bisschop Lavigerie ontving hen met medelijden, maar vroeg zich wel af wie er voor hen zorg zou dragen in de toekomst . Hij doet beroep, op een Franse congregatie die aldaar gevestigd is, de zusters komen de eerste noden lenigen maar vlug keren zij terug naar hun apostolaat in het onderwijs.

Ter plaatse vindt Mgr. Lavigerie geen oplossing. Dan maar naar Europa gaan om hulp te zoeken. Hij spreekt aldaar over deze pijnlijke toestand en roept jonge mannen en vrouwen op om met hem mee te werken voor het welzijn van die kinderen en hun toekomstige families. Hij denkt niet alleen aan Algerije maar aan heel het Afrikaanse continent. In zijn grote apostolische ijver ziet hij heel ver en zegt graag "Noord Afrika is een open deur tot een gans continent van tweehonderd miljoen mensen... het gaat er niet om de Arabische landen te evangeliseren maar om in gans zwart Afrika Christus bekent te maken".

In september 1868 meldden zich acht jonge meisjes aan en beginnen er ook hun eerste vorming. Zij komen uit Bretagne in Frankrijk. Stilaan wordt zijn droom werkelijkheid. Het grote continent Afrika heeft Missionarissen nodig. Vier van de acht, die de eerste stap zetten gaan beslist verder en worden de steunpilaren van de congregatie. Zij werden "Landbouwzusters" genoemd, want ze doen vooral aan handenarbeid. Ze werkten ook in de wijngaarden om zo in hun eigen onderhoud te kunnen voorzien en dat van de weeskinderen.

Enkele jaren later één van hen, Zuster Marie Salomé , werd de eerste algemene overste.

Paters en zusters nemen de klederdracht over van de lokale bevolking: " gandoera en burnoes" voor mannen en lange witte kleren en sluiers voor de vrouwen. Vandaar de naam Witte Zusters en Witte Paters . Kardinaal Lavigerie plaatste de jonge apostolische sociëteit en de congregatie van de zusters onder de hoede van Onze Lieve Vrouw van Afrika. Tot vandaag wordt dit beeld vereerd in de Basiliek van Algiers. Enkele jaren daarna ontvangen ze de naam van "Sociëteit van de Missionarissen van Afrika" en "Congregatie van de Zusters van O.L.V. van Afrika" .

Honderdveertig jaar zijn er verlopen sinds de stichting en sindsdien is er heel wat veranderd in Afrika, in de wereldproblematiek en ook bij ons.

De laatste hervorming van 2007 heeft onze Congregatie tot drie provincies herleid. Amerika, Europa en Afrika. Deze laatste telt vier Afrikaanse regio’s. Noord Afrika, Oost en West en Centraal Afrika.

In dit nummer van Contact geven we een klein overzicht van de hedendaagse mogelijkheden van ons huidig apostolaat in de Noord Afrikaanse regio :


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 372 / 1154611

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License