missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Alfred Hauman

mardi 27 septembre 2011 par J.V.
Zondag 25 september 2011, rond drie uur in de ochtend, is onze confrater
 
 
Alfred Hauman


 
in de palliatieve zorgafdeling van het Erasmusziekenhuis te Antwerpen overleden.

Fred werd op 10 mei 1926 geboren te Antwerpen, op ’t Sint-Anneke op de linkeroever van de Schelde. Als hij 6 jaar is verhuist zijn familie naar Oude-God. Hij liep lagere school te Mortsel en college op het Klein seminarie van Hoogstraten, waar hij als ’primus’ de retorica eindigde. Zijn familie had zwaar te lijden gehad door het bombardement van 5 april 1943.

In september 1945 treed Fred binnen bij de Witte Paters te Boechout. Fred valt op door zijn intelligentie, zijn kritische ingesteldheid, zijn organisatietalent, zijn dienstbaarheid en solide godsvrucht. Men stipt ook reeds aan dat hij regelmatig spijsverteringsmoeilijkheden heeft en dat zijn zenuwstelsel zwakheden vertoont. Iemand schreef toen : "Het mankeert hem aan een gelukkig karakter". In 1947 doet hij zijn noviciaat te Varsenare. Zijn eerste jaar theologie volgt hij te Marienthal, de andere in Heverlee, waar hij op 21 juli 1951 zijn eed aflegt en op 12 april 1952 priester wordt gewijd door Mgr. Geeraerts.

Vermits hij een zeer goed en speculatief verstand bezat, moest Fred naar Rome, waar hij aan de Gregoriana het licenciaat in filosofie behaalt (1952-1954). Juist voor de examens van het eerste jaar had hij aan de algemene overste, Mgr. Durrieu, gevraagd of hij zou mogen vertrekken moest hij niet slagen. Vermits het antwoord was dat hij dan moest herbeginnen, besloot Fred dat er geen ontkomen aan was en dook in zijn boeken. Tijdens het verlof was hij pastoraal actief en nam bij voorbeeld deel aan kampen voor verwaarloosde Romeinse jeugd.

Eerste benoeming op 1 september 1954 : professor van filosofie te Boechout, waar velen onder ons hem nog hebben gekend. Pater Hauman was een graag geziene figuur, deed ministerie buitenhuis, speelde voetbal met ons, studenten…

In 1961 mag hij eindelijk naar Afrika vertrekken. Op 1 augustus wordt hij professor van… kerkelijk recht op het Grootseminairie van Koumi in het toenmalige Opper-Volta, nu Burkina Faso. Erg op prijs gesteld door de seminaristen, steekt hij nochtans niet onder stoelen of banken dat hij eigenlijk liever direct missiewerk op het terrein zou willen verrichten in plaats van lesgeven. In 1965 probeert de provinciaal van België, pater Kamiel Plessers, Fred terug te krijgen voor de missieanimatie bij de jeugd. Zonder succes.

Fred zelf heeft meer geluk : in augustus 1966 wordt hij onderpastoor benoemd te Tounouma in het bisdom Bobo-Dioulasso. Een jaar later wordt hij pastoor te Nasso. Het bisdom doet op hem beroep als officiaal om huwelijksgevallen juridisch te regelen. Eind 1972 volgt hij in Rome twee maanden recyclage in Kerkelijk Recht, gevolgd door verlof in België en de grote retraite in Villa Cavaletti. In juni 1973 keert hij terug naar Nasso, maar reeds in augustus moet hij ziek naar België terug. Zijn herstel sleept aan. In maart 1975 gaat Fred voor een maand terug naar Burkina, om nog enkele zaken te regelen ; hij is aanwezig bij de wijding van Mgr. Anselme Sanon.

Men is van oordeel dat een lang verblijf in België nodig is om Fred er weer helemaal bovenop te krijgen, want ook psychologisch zit hij wat in de put. Hij verblijft geruime tijd in zijn familie, gaat op rust in Zwitserland.

Steeds pastoraal georiënteerd, lanceert Fred zich meer en meer in de Charismatische beweging. Hij maakt, samen met pater Jan Leen, een tijdje deel uit van een gemeenschap van charismatici, bestaande uit zusters en leken, die het gebedshuis ’Rabboeni’ (Haringrodestraat te Antwerpen) bezielen en beheren : Fred wordt enkele maanden later benoemd in de Cogels-Osylei te Berchem, vanwaaruit hij verschillende charismatische groepen begeleidt en ook een tijd overste van het huis is. Hij heeft een gave voor persoonlijke contacten en wordt zeer gewaardeerd als predikant van retraites en recollecties. Hij blijft enorm veel lezen.

In september 1978 vertrekt Fred terug naar Burkina Faso, deze keer naar de hoofdstad Ouagadougou, waar hij professor van filosofie wordt op het grootseminarie Saint-Jean. Na zijn verlof in België keert hij in september 1979 terug naar Bobo-Dioulasso, waar hij retraites preekt, maar hij kan er zijn plan om een gebedshuis te lanceren door gebrek aan ondersteuning niet waarmaken.

In juli 1980 komt hij definitief naar België terug.

Gedurende bijna twee jaar fungeert Fred als plaatselijke overste van het Generalaat te Rome. Italiaans kende hij nog en hij was zijn Engels wat gaan opfrissen in Groot-Brittannië.

Op 1 juni 1982 neemt Fred zijn intrek in de gemeenschap van Berchem. Hij lanceert zich nu geheel in de Charismatische Vernieuwing : onderrichtingen in gebedsgroepen, bezinningsdagen leiden, de theologische fundering van de beweging uitwerken, persoonlijke begeleiding geven. Begin 1983 verblijft hij enkele maanden in Rabboeni. In 1986 wordt hij door de bisschop van Antwerpen officieel aangesteld tot "verantwoordelijke voor de Charismatische Vernieuwing in het bisdom Antwerpen". Na de verkoop van ons huis in de Cogels-Osylei, verhuist Fred samen met Pater Lode De Backer naar de Korte Altaarstraat, vlak bij hun parochiekerk Sint-Norbertus, waar beiden reeds dienstdeden en in goede verstandhouding leven met de pastoor. Fred volgt nog enkele charismatische groepen. Zijn gezondheid baart hem zorgen en zijn stemming is niet altijd optimistisch. In januari 2009 worden beiden benoemd in de Keizerstraat om nu echt op rust te gaan.

Fred krijgt stilaan serieuze psychologische moeilijkheden. Hij verliest elke notie van tijd, zelfs van dag en nacht, weet vaak niet waar hij is. Zijn taalgebruik verbetert er niet op en soms is hij agressief. De confraters passen zich liefdevol aan. Op 14 augustus wordt Fred, op aanraden van de huisdokter, opgenomen in het ziekenhuis. De laatste weken herkende hij praktisch niemand meer.

Toen ik aan een confrater Freds overlijden meedeelde, antwoordde die zeer gevat : "Nu is hij terug tot bewustzijn". Bij God.

  De eucharistieviering zal plaats hebben in de parochiekerk Sint Carolus Borromeus te Antwerpen (H. Conscienceplein 6 – 2000 Antwerpen) op vrijdag 30 september 2011 om 10.30 uur, gevolgd door de teraardebestelling op onze begraafplaats te Varsenare.  

Concelebranten brengen albe en witte stola mee. Koffietafel in de Keizerstraat. Gelieve pater econoom te verwittigen.

 
J.V.
 

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 489 / 1152696

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License