missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Boek

Ik versta onder liefde

Huub Oosterhuis
dinsdag 13 december 2011 door F. Lambert, Webmaster

Ik versta onder liefde







 
Huub Oosterhuis
 

Imprint: Ten Have

ISBN: 9789025961206

Uitgeverij: Ankh-Hermes B.V.

2011, 126 blz.

Ik versta onder liefde: die duizenden nuances van vriendelijkheid en vriendschap, van tact en geduld, van bedachtzame eerbied en mededogen, van hoofsheid en hartstocht, van goede wil en ontroering, waarmee mensen elkaar bejegenen.

Ik versta onder liefde: de denkkracht en de intuîtiekracht, de wijsheid en de wetenschap, en aile fantasie en volharding en optimisme waarmee de aarde wordt opgebouwd, steeds opnieuw, tegen aile afbraak in. Alles wat ten goede is, alles wat bijdraagt tot iets meer recht en vrede voor iets meer mensen, noem ik liefde.

Maar nu is het wel zo dat je je die liefde niet kunt voorstellen. En dat je haar niet kunt voelen. Ik zal het je proberen uit te leggen.

Wat is een atoom? De kleinst denkbare eenheid van materie. En die kun je dan toch nog splitsen. Kun je je dat voorstellen? Nee. Kun je je al het Iijden voorstellen dat, terwijl je dit hoort, geleden wordt? Nee. Kun je je God voorstellen die vrije mensen schept? Nee. Zo kun je je ook al die liefde niet voorstellen, maar je leeft er wel van, je leeft er op, je leeft er op af. Je groeit naar je oorsprong.

Maar vijandschap, oorlog, haat en woede haat en woede, vijandschap en oorlog zijn, God weet, tijdelijke verschrikkingen binnen de liefde die onze bestemming is. Ze vagen dat woord ’Hebt elkander lief’ niet van de aarde weg. In dat woord is leven, en dat leven is het licht der mensen, en dat licht schijnt in de duisternis. En de duisternis heeft dat licht niet overmeesterd.

Wat een abstract verhaal! Kijk naar onze levens, je eigen leven, liefde zou je niet een beetje bescheidener zijn? Goed. Ik kijk naar onze levens, mijn eigen leven, de vergissingen, de taxatiefouten, jezelf niet kennen, de verdringing, de langzaam oplopende schuld, alles wat je niet kon geven, niet kon zeggen. Je had dat nooit geleerd, en je wilde niet weten dat je moest leren. Dat alles wat op zijn vriendelijkst ’het menselijk tekort’ wordt genoemd. Je slaat je voor je kop! Waarom gaat het zoals het gaat? Op de Balkan, in Gaza, Israël, in jezelf? En toch, dat woord ’hebt elkander lief, aile duisternissen hebben het niet overmeesterd. Het is er nog, zelfs nog aan het eind van twintig eeuwen en aan het begin van een eindeloze toekomst.

Hoe zou dat bij God mogelijk zijn? Ais dat woord niet was vlees geworden in mensen, ais ze niet onvoorstelbaar ais aile lijden van de wereld bij elkaar, onvoorstelbaar ais God, geleefd zou zijn, geleefd werd, geleefd wordt, in geduld en eerbied en plotselinge ontferming, in hartstocht en lange trouw. Wij hebben die woorden te zeggen zoals ze geschreven staan. Ook ais we ze zelf niet aankunnen. Of ik ze volbrengen kan is gelukkig, gelukkig voor mij, niet beslissend voor hun gezag. Wat is het gezag van die woorden? Hun evidentie dat, ais je ze hoort, je onmiddellijk weet: dit is wààr! Die woorden omvatten ons. Alles van onze levens, de grootste vergissingen inbegrepen, respecterend en overstijgend in bemoediging ’hebt elkander lief’ is van God, is zelf God.

[marron] ’In den beginne was het woord, en dat woord was bij God, en zelf God was dit woord.’ [/marron]


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 388 / 1154713

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Hedendaags geloof   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License