Aanwezigheid en activiteiten in Afrika
[marron]Heb je al gelezen wat de Romeinenbrief 5,2 zegt ?
In mijn ogen zijn de Congolese moederkes een beeld van de hoop. Zij verpersoonlijken als het ware de hoop.[/marron]
[marron]De gedachte is bij mij opgekomen toen ik deelnam aan de vastentocht in de woestijn: de thema’s en de sfeer tussen ons waren buitengewoon ! Ook het kader: wat is Algerije mooi! Er was toch één ding dat me verdriet deed: ik zou een week die zo intens was willen delen met mijn moslimvrienden… Maar hoe dat aanpakken ? Welke formule vinden ? Hoe niet tegen de wet ingaan van de niet-moslim eredienst ? Wat zou het thema kunnen zijn ? Ik had redenen om het te laten vallen…[/marron] |
Jean-Michel Laurent schrijft, op 18 december 2009, vanuit de Ruzizi (Bukavu, D.R. Kongo) aan zijn familieleden en vrienden: Hij spreekt eerst over het Vormingscentrum waar hij benoemd werd. Vervolgens geeft hij nieuws over de situatie in het gebied van Bukavu. |
[marron]Algiers, 30 mei 2011
Ge weet wel dat ik u niets buitengewoons te zeggen heb… alleen maar het leven van elke dag. Die kleine dingen die iedereen beleeft, maar die, in de Algerijnse wereld, op een andere wijze beleefd worden. Ik deel ze u mee, niet om indruk op u te maken, maar om samen op zoek te gaan wat het zeggen wil “leerling van Jezus zijn terwijl men zich in een minderheid bevindt”… Ik heb ook het verborgen verlangen de ene of de andere van u naar hier te zien komen om hier zijn geloof te beleven.
[/marron]