Op verkenning in een nieuw land
|
Enkele jaren terug circuleerden in onze sector de fameuze “Gele Blaadjes” die heel wat stof deden opwaaien. Sommige confraters herkenden zich erin, terwijl anderen zich met de daarin geschetste benadering van ons geloofserfgoed niet konden verzoenen. Het verschil zit hem in een verschillend wereldbeeld. Ofwel het antieke en middeleeuwse wereldbeeld dat twee gescheiden werelden aanneemt: een bovennatuurlijk-goddelijke en een natuurlijk-aardse met wat communicatie tussen beide (en daarom in dit boek “heteronome’’ visie genoemd), ofwel een modern, op de wetenschap gestoeld en toch religieus geïnspireerd wereldbeeld, dat slechts één wereld aanneemt die van goddelijke scheppingsenergie doortrokken is. De leer en liturgie van de Kerk bewegen zich nog altijd duidelijk in de eerste visie waarin heel wat onderlegde gelovigen bij ons zich niet meer thuis kunnen voelen.
Pater Lenaers, s.j., (hoewel reeds 87 jaar oud) betracht in zijn boek de alternatieve visie op onze traditionele geloofsinhoud te formuleren. Hij beschrijft haarfijn het verschil tussen de traditioneel-middeleeuwse en de moderne visies en probeert dan de oorspronkelijke christelijke gegevens gelovig te bewaren maar ze tevens voor moderne onderlegde mensen anders te interpreteren. Voor lezers die de traditionele visie aanhangen is het wel even schrikken als hij de implicaties van een moderne visie uit de doeken doet, b.v. aangaande de goddelijkheid van Jezus, de gangbare triniteitsleer, het ‘moeder Gods en maagd zijn’ van Maria, de verrijzenis van Jezus, leven na de dood, de zin van het vraaggebed, enz. Het is niet mijn bedoeling de lezers van Nuntiuncula tot die moderne visie te “bekeren”, maar ze uit te nodigen om beide visies met mekaar te vergelijken en tevens te onderkennen welke zij persoonlijk aanhangen. Kunnen zij die voor zichzelf en anderen staven, en wat zijn daarvan de logische conclusies voor hun ’geloof’ in de traditionele leerstellingen en de manier waarop ze met de nog altijd geldende liturgische taal omgaan?
Bij de studie van dit boek kwam bij me ook spontaan de vraag op welke visie onze formateurs aanhangen in de theologische vorming die zij geven aan de jonge generaties Witte Paters. Worden de jongere leden van onze Sociëteit die reeds in de 21ste eeuw leven en de invloed van de moderniteit zeker ook in Afrika zullen meemaken, geholpen om de aard en inhoud van deze twee visies serieus te vergelijken en op een verantwoorde manier uit te maken hoe zij de christelijke geloofsinhoud voor zichzelf allereerst, en dan ook voor het begeleiden van medegelovigen, gestalte willen geven? Mocht dit niet het geval zijn, dan zouden ze – mij dunkt- niet adequaat uitgerust zijn voor hun pastorale zending in onze tijd.
Marcel Neels |
M. Neels
Artikels van deze auteur
- Een andere kijk op de priester
- Getuigenis van een Jubilaris
- Une fois rentré « des missions »…
- Als je uit ‘de missies’ terugkomt
- 18 - Hoopvol bevestig ik : Amen!
- [...]
Webmaster
Artikels van deze auteur
- “De theologie na Veritatis Gaudium in de Middellandse Zeecontext"
- «La théologie après Veritatis Gaudium dans le contexte méditerranéen»
- Een humaan alternatief voor de inbewaringstelling van migranten
- Une alternative humaine à la détention de migrants
- Drie studenten uit Kameroen “ambassadeurs” van de Kerk van Algerije
- [...]
Trefwoorden
nl België Hedendaags geloof ? | OPML ?