missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Diocees Laghouat – Ghardaia

MAANDELIJKS BRIEFJE - September 2014

Mgr Claude Rault
vrijdag 3 oktober 2014 door D.F. (Vertaling), Webmaster

Beste vrienden,

Enkele dagen geleden (22 augustus), droeg een artikel van het Franse dagblad “La Croix” de volgende titel : [bleu] “Voor de Algerijnse minister van religieuze aangelegenheden, is de evangelisatie erop gericht het te land te ‘destabiliseren’ “ [/bleu]. Dit artikel spreekt van een waarschuwing van zijn kant tegenover degenen die geneigd zouden zijn van evangelisatiecampagnes te voeren om “het moslimgeloof te doen wankelen”, wat tot een gevangenisstraf zou kunnen leiden ! Maar anderzijds herinnert hij eraan dat de Algerijnse wetgeving verklaart dat “de gewetensvrijheid verzekerd wordt, inbegrepen voor de christelijke minderheid”. Het gaat er hier niet om een intentieproces te voeren tegen Mr. de Minister, Mr. Mohammed Aissa, gewaardeerd voor zijn openheid en zijn zorg om aan allen hun plaats te geven. Maar dit is wel een gelegenheid nogmaals te zeggen hoe wij zo goed mogelijk trachten te beantwoorden aan de uitnodiging van Christus om te “evangeliseren” zonder zijn Evangelie te verraden en met het grootste respect voor de instellingen en de gevoeligheden van dit land.

Klaarblijkelijk [bleu] lijdt de term zelf van ‘evangelisatie’, in dit geval zoals in heel wat andere, inbegrepen zelfs in de Kerk, onder een lang misverstand [/bleu]. Het is geen synoniem van proselitisme. De evangelisatie beperken tot alleen maar de openbare verkondiging, is deze ontdoen van haar mooiste dimensie : [bleu] het tonen van de universele Liefde van God voor elke persoon [/bleu]. De Kerk van Christus is geen agentschap van evangelische publiciteit, noch een bureel van religieuze rekrutering, noch een organisatie die zou zoeken de andere weg te leiden van zijn religieuze of spirituele overtuigingen op welke manier dan ook. Het evangelisatiewerk, zoals onze Kerk dat beleeft, trouw aan het onderricht van Christus, is heel wat breder en dieper dan een te verkondigen boodschap. Het is [bleu] daadwerkelijke Naastenliefde, gedeelde Broederlijkheid, geschonken Vergiffenis [/bleu]. En de christenen zijn niet de enigen om zich te laten interpelleren door deze goddelijke deugden. De apostel Johannes zei dit reeds aan de eerste christelijke gemeenschappen : “Kinderen, laten we liefhebben niet met het woord of de tong, maar met de daad en in waarheid” (1 Jo. 3,18). Het hoogtepunt van de evangelisatie, dat is de gave van zichzelf en de Liefde. En Paulus aan de gemeenschap van Korintië : “Ook al sprak in talen, die van de mensen en van die van de engelen, als ik de liefde niet heb, dan ben ik als een klinkend metaal en een schetterend cimbaal”.

S[bleu] inds tientallen jaren, leeft de katholieke Kerk in dit land in een klimaat van vertrouwen [/bleu], wat haar toelaat die edele taak te vervullen, ook al zijn er voorbijgaande misverstanden die dat klimaat komen storen : deze zijn even zoveel gelegenheden om ons uit te leggen, haar “zending”’ uit te diepen en aan te passen. Zij beleefd deze, zoveel is waar, in een nogal bijzondere context, die haar elke proselitisme verbiedt. Dat is een gegeven waarmee we rekening houden, bewust en in volle respect voor de moslims. Het is waar, dit respect van de gewetens kan er ons ook soms toe brengen rekenschap te geven van ons geloof aan wie er ons om vraagt ! Elke “bekering” is dan van het domein van ditzelfde respect van de vrijheid van de andere. [bleu] We bevinden ons in een atypische situatie die ons toelaat uit te diepen en te begrijpen op het hoogste niveau wat de evangelisatie eigenlijk is [/bleu]. Nogmaals, herleiden wat we in de Kerk “evangelisatie” noemen alleen tot maar het woord, alleen maar tot de verkondiging, is dat wel degelijk onder de uitnodiging van Christus blijven. Het is heel ons persoonlijk en gemeenschappelijk leven dat Zijn boodschap moet uitstralen. En dan kan er geen sprake zijn noch van een strategie noch van een destabiliseren van wat dan ook.

Reeds heel wat jaren geleden, werden zusters, die werkzaam waren in een hospitaal, onterecht aangeklaagd van proselitisme. Voor een hogere verantwoordelijke van de Gezondheidsdienst gebracht om uitleg te verstrekken, hebben zij kunnen verzekeren dat zij hun werk van verzorgsters deden zonder enige poging van proselitisme bij de zieken. En dan heeft die verantwoordelijke hun gezegd : “Maar, Zusters, alleen al door de manier waarop gij uw werk doet, evangeliseert ge !”.

L[vert] aten we in de diepte zijn wie we zijn, en dan zal God doen wat er te doen staat !
[/vert]

+ Claude, uw broeder bisschop

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 177 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License