Een zeer stimulerende interpellatie

PAUS FRANCISCUS

dinsdag 30 december 2014 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Een belangrijke en verwachte toespraak deze maandag 22 december :

De paus heeft zich gericht tot de leden van de Curie in de Clementina zaal van het Vaticaan, ter gelegenheid van het aanbieden van zijn Kerstwensen. Franciscus heeft een overdenking ontwikkeld over het thema “de Romeinse Curie en het lichaam van Christus”. En toespraak met een vastberaden toon waarin de paus de talrijke bekoringen heeft bekritiseerd die zijn eerste medewerkers kunnen beloeren.

Het is een uitzonderlijk document dat, over de kring van de Romeinse Curie heen, het nadenken van heel de Kerk kan voeden. Een toespraak die ons persoonlijk kan interpelleren : Welk beeld geven wij van de Kerk, van de boodschap van Christus ? Kunnen wij ons vrijwaren van die ziektes die een gevaar voor elke christen zijn ?[/marron]

[bleu marine]Het verslag van Olivier Bonnel - Radio Vaticaan[/bleu marine]

Het is een toespraak met beste wensen die de vorm van een echt requisitoir aangenomen heeft : vóór de kardinalen en bisschoppen van de Curie, heeft de paus opgeroepen tot een gewetensonderzoek van elkeen en uitgenodigd tot een zuivering. “De Curie is als een klein model van de Kerk, een lichaam dat tracht altijd meer levend en gezonder te worden en zoekt altijd in meer innerlijke verbondenheid met Christus te leven” heeft hij op de eerste plaats aan zijn nabije medewerkers herinnerd, en preciseerde hierbij dat de Curie altijd geroepen wordt zich te verbeteren, te groeien in innerlijke verbondenheid en in heiligheid.

Zoals hij reeds gedaan had toen hij sprak van de Kerk als een “velhospitaal”, heeft de Paus de metafoor van het zieke lichaam hernomen, verzwakt door de zonden, en heeft hij een echte catalogus opgemaakt van al de zonden die de Curie bedreigen.

Op ernstige toon, heeft Francisus zo beurt om beurt gewaarschuwd tegen de ziekte zich onsterfelijk en onmisbaar te voelen, die van het activisme of van de slechte coördinatie, de ziekte van de rivaliteit en van de ijdele glorie, die van het functionalisme en de overdreven planning die uitloopt op een mentaliteit van “boekhouder”, waarna hij ook de ideologie van de macht en het narcisme aankloeg. “Een Curie die niet autokritisch is, die zich niet verbetert is een ziek lichaam” zei de Heilige Vader, die niet geaarzeld heeft te spreken van een “geestelijk Alzheimer”, dat vergeten van de Heilsgeschiedenis in onze levens die sommigen bedreigt, met het risico muren om zich heen op te bouwen.

De Paus heeft de kritieken hernomen die hij dikwijls geformuleerd heeft in zijn homilieën : kritiek van de wereldlijkheid en van de zelfverheerlijking, van het carrière maken en van het opportunisme die de dienst tot een macht omvormt. Dat zijn de kwalen van degenen die de machten vermenigvuldigen en die beginnen kwaad te spreken, te lasteren, om zichzelf te laten zien en te tonen dat zij bekwamer zijn dan de anderen. “Laten wij het terrorisme van het roddelen vermijden” heeft de Paus gelanceerd, die zijn medewerkers heeft opgeroepen ook een goede dosis humor weten te bewaren.

[bleu]Al deze ziekten zijn een gevaar voor elke christen en voor elk lid van de Curie en van de Kerk.[/bleu]

Alleen de Heilige Geest is levenswekkend, bron van zuivering en geneest elk gebrek. Om zijn woorden kracht bij te zetten, heeft de Paus nog een metafoor gebruikt, een stijl waarvan hij houdt : “men zegt dat de priesters als vliegtuigen zijn : men spreekt ervan als zij vallen… maar er zijn er zoveel die ertoe komen te vliegen !” heeft hij uitgeroepen. “Enkele dagen vóór Kerstdag, zo heeft de Paus besloten, laten we aan de Maagd Maria vragen ons te helpen niet te vallen, de wonden te genezen en de Curie te steunen, ons te helpen de Kerk lief te hebben en elkaar als zondaars te erkennen, niet bevreesd te zijn ons over te laten in haar moederlijke handen”.