Oordeel en Vernieuwing

Africa-Europe Faith and Justice Network (AEFJN) – Netzwerk Afrika Deutschland (NAD)

donderdag 8 maart 2018 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]“Al de voornaamste, priesters en het volk maakten zich herhaaldelijk schuldig aan de gruweldaden der heidenen… Uiteindelijk, was er geen redmiddel meer.”[/marron] [mauve fonce](1ste Lezing, 4de Zondag van de Vasten B, 2 Kr. 36, 14-23)[/mauve fonce]

[marron]“God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered.”[/marron] [mauve fonce](Evangelie Jo. 3, 14-21)[/mauve fonce]

De profeten hebben de verwoesting van de tempel van Jeruzalem geïnterpreteerd en de ballingschap als een gevolg van de ontrouw van Israël aan zijn roeping. Ook Jezus heeft over de stad Jeruzalem geweend “Mocht ook gij op deze dag inzien wat u tot vrede strekt”. [mauve fonce] (Luc.. 19, 42)[/mauve fonce]

De kerken en de religieuze huizen lopen leeg en velen verwerpen de Kerk als instelling. Zijn deze verschijnselen ook niet het gevolg van een lange historische ontwikkeling waarin de Kerk niet trouw was an haar zending en de wapens zegent, akkoorden heeft gesloten met dictators en het misbruik van de macht heeft toegelaten ?

Volgens een lange profetische traditie, heeft Jezus het gedrag van de religieuze gezagsdragers van zijn tijd veroordeeld. In dezelfde profetische taal brengt Paus Franciscus een oordeel over de misbruiken, de “ziekten” in de Kerk. Zij diagnostiek zou ons kunnen dienen voor een gewetensonderzoek gedurende de Vasten.

De ziekte van [brun clair]zich “onsterfelijk”, “onmisbaar” te voelen[/brun clair] : [brun clair]overdreven activiteit[/brun clair], in het werk verdrinken en nalaten zich aan de voeten van Jezus te gaan neerzitten ; [brun clair]de mentale en spirituele “verstening”, [/brun clair] de innerlijke sereniteit, de vitaliteit en de stoutmoedigheid verliezen.
De ziekte van de [brun clair]overdreven planning[/brun clair] en van de ambtenarij ; [brun clair]de slechte coördinatie[/brun clair]: de geest van levende verbondenheid en de ploeggeest niet beleven ;
“De [brun clair]“spirituele Alzheimer”[/brun clair] ziekte : de heilsgeschiedenis vergeten : de persoonlijke geschiedenis met de Heer, zijn “eerste liefde”; de ziekte van de [brun clair]rivaliteit en van de ijdelheid[/brun clair] ; wanneer de uiterlijke schijn en de ereonderscheidingen het eerste objectief van het leven worden; de [brun clair]existentiële schizofrenie[/brun clair] : een dubbel leven leiden; het gebabbel en d achterklap; de onverschilligheid tegenover de anderen : alleen maar aan zichzelf denken en de oprechtheid verliezen en de warmte van de menselijke betrekkingen.
De ziekte van de [brun clair]opeenhoping [/brun clair] : een existentiële leegte in zijn hart trachten te vullen, door de materiële goederen op te stapelen; De ziekte van de [brun clair]gesloten kringen[/brun clair], het behoren tot de groep wordt sterker dan die tot het Lichaam en tot Christus zelf. [mauve fonce](Uit de toespraak van Paus Franciscus aan de Romeinse Curie, Kerstdag 2014)[/mauve fonce]

Paus Franciscus beschuldigt niet alleen de misbruiken. Hij moedigt ons aan om de Kerk te zien en te beleven en om bij te dragen tot haar vernieuwing.

Ik zie met klaarheid dat wat de Kerk vandaag het meest nodig heeft dat is de [brun clair]bekwaamheid om de wonden te verzorgen en het hart van de gelovigen verwarmen[/brun clair], de nabijheid , de convivialiteit. Ik zie de Kerk als [brun clair]een veldhospitaal na een gevecht.[/brun clair] Het is nutteloos aan een zwaargewonde te vragen of hij cholesterol heeft, of zijn suikergehalte te hoog is ! We moeten de wonden verzorgen. [mauve fonce](Het interview met Antonio Spadaro SJ 21.09.2013) [/mauve fonce]
Niemand mag uitgesloten worden van Gods barmhartigheid.[brun clair] De Kerk is het huis dat iedereen ontvangt[/brun clair] en niemand weigert [mauve fonce](Twitter 17, Maart 2016)[/mauve fonce]
[brun clair]Een Kerk met verwondingen[/brun clair] is in staat de verwondingen van de wereld van vandaag te begrijpen, en zich deze eigen te maken, ze in zichzelf te dragen, er aandacht aan besteden en te zoeken hen te genezen. Een Kerk met verwondingen stelt zich niet in het centrum op, vindt zichzelf niet volmaakt, maar zij plaatst in het centrum de enige die de wonden kan genezen en die als naam heeft : Jezus Christus. [mauve fonce](Paus Franciscus, Santiago 16.01.2018)[/mauve fonce]

[bleu marine]Om na te denken[/bleu marine] :

Kunnen wij sporen vinden van die “ziekten” van de Kerk ook in ons persoonlijk leven en in onze gemeenschappen ?

Wordt onze kritiek van de Kerk gemotiveerd door een houding van cynisme en van pessimisme of is zij een uitdrukking van een ware liefde en van medelijden ?

[brun clair]We zijn dankbaar voor de Kerk, heilig en katholiek,
die zich altijd vernieuwt en ons nieuwe horizonten opent..[/brun clair]

AEFJN www.aefjn.org - NAD www.netzwerkafrika.de