BOODSCHAP VAN PAUS FRANCISCUS
49ste WERELDDAG VAN DE VREDE
1 JANUARI 2016

[mauve fonce]In de Franse taal vindt ge de boodschap op dit adres :[/mauve fonce]
http://w2.vatican.va/content/france...

[mauve fonce] Ziehier het besluit : [/mauve fonce]

[marron]De vrede in het teken van het Jubileum van de Barmhartigheid[/marron]

In de geest van het Jubileum van de Barmhartigheid, wordt elkeen opgeroepen te erkennen hoe de onverschilligheid zich toont in zijn eigen leven, en een concrete inzet op te nemen om bij te dragen tot een verbetering van de werkelijkheid waarin men leeft, vertrekkend van zijn eigen familie, van zijn buurt of van zijn werkmidden.

Ook de Staten worden opgeroepen tot concrete gebaren, tot daden van moed tegenover de meest kwetsbare personen van hun samenlevingen, zoals de gevangenen, de migranten, de werklozen en de zieken.

Wat betreft de gevangenen, lijkt het, in vele gevallen, urgent concrete maatregelen te treffen om hun levensomstandigheden in de gevangenissen te verbeteren, terwijl in het bijzonder aandacht wordt geschonken aan degenen aan wie de vrijheid ontnomen werd in afwachting van een oordeel, terwijl men in zijn geest de finaliteit van de heropvoeding heeft van de strafsanctie en men de mogelijkheid overweegt in de nationale wetgevingen alternatieve straffen in te schakelen in plaats van de gevangenschap. In deze context, wens ik de oproep te vernieuwen aan de gezagdragers van de Staat voor het afschaffen van de doodstraf, waar deze nog van kracht is, en de mogelijkheid te beschouwen van een amnestie.

Wat de migranten betreft, zou ik willen uitnodigen de wetgevingen over de migraties te herdenken, opdat zij zouden bezield zijn met de wil om te ontvangen, in het respect van de wederzijdse plichten en verantwoordelijkheden, en men de integratie van de migranten zou vergemakkelijken. In dit perspectief, zou deze bijzondere aandacht vooral moeten gericht worden op de verblijfsvoorwaarden van de migranten, terwijl men zich herinnert dat de clandestiniteit het risico geeft hen naar de criminaliteit te voeren.

Ik verlang, bovendien, in dit Jubeljaar, een dringende oproep te formuleren aan de verantwoordelijken van de Staten om concrete gebaren te volbrengen te voordele van onze broeders een zusters die lijden bij gebrek aan werk, aan grond een aan een onderdak. Ik denk aan de oprichting van decente werkplaatsen, om de sociale wonde van de werkeloosheid te bestrijden, die een groot deel van de gezinnen en van de jongeren verplettert en die zeer belangrijke gevolgen heeft voor het behoud van de hele maatschappij. Het gebrek aan werk weegt zwaar op de zin voor de waardigheid en van de hoop, en kan alleen maar deels gecompenseerd worden door subsidies, die eveneens noodzakelijk zijn, bestemd voor de werkelozen en hun gezinnen. Een bijzondere aandacht dient te worden geschonken aan de vrouwen – ongelukkig genoeg nog gediscrimineerd op het gebied van het werk – en aan bepaalde categorieën van werkers, van wie de levensomstandigheden onzeker of gevaarlijk, zijn en van wie de uitkeringen niet in verhouding staan met de belangrijkheid van hun sociale zending.

Tenslotte, zou ik willen uitnodigen efficiënte acties te ondernemen om de levens-omstandigheden van zieken te verbeteren, door aan allen de toegang tot medische zorgen en de onontbeerlijke geneesmiddelen te verzekeren, hierbij inbegrepen de mogelijkheid van thuiszorgen.

Door hun blik te keren over hun eigen grenzen heen, worden de verantwoordelijken van de Staten opgroepen tot het vernieuwen van hun relaties met de andere volkeren, en zo aan allen een effectieve deelname toe te laten en een insluiting binnen de internationale levens-gemeenschap, opdat de broederlijkheid zich ook zou realiseren binnen de grote familie van de naties. In dit perspectief, verlang ik een driedubbele oproep te doen de andere volkeren niet mee te sleuren in conflicten en oorlogen die niet alleen de materiële, culturele en sociale rijkdommen vernielen, maar ook – en voor lange tijd – de morele en spirituele integriteit ; oproep ook voor het wegvegen en het houdbare beheer van de internationale schuld van de armste landen ; tot het aannemen van een politiek van coöperatie die, in plaats van zich te plooien onder de dictatuur van bepaalde ideologieën, respect zou hebben voor de waarden van de lokale bevolkingen en die, in elk geval, geen inbreuk maakt op het fundamentele en onvervreemdbare recht van de kinderen om tot het leven geboren te worden.

Ik vertrouw deze overwegingen toe, samen met mijn beste wensen voor het nieuwe jaar, aan de voorspraak van Maria, de Zeer Heilige, Moeder vol aandacht voor de noden van de mensheid, opdat zij van haar Zoon Jezus, Prins van de Vrede, zou verkrijgen onze smeekbeden te verhoren en onze dagelijkse inzet voor een broederlijke en solidaire wereld zou zegenen.

       Van het Vaticaan, 8 december 2015
       Plechtigheid van de Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria
       Opening van het buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid