missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Niger

Een andere Kerk, een andere vitaliteit

maandag 18 juni 2012 door D.F. (Vertaling), Jan Heuft, Webmaster

Het is bijna half drie in de morgen, wanneer het vliegtuig, dat uit Algiers komt, de grond raakt van de internationale luchthaven van Niamey.

Voor de ontvangst: twee jonge confraters Witte Paters, de ene uit Kongo, de andere uit India. Deze laatste hield niet op te zeggen dat het vandaag precies de derde verjaardag was van zijn priesterwijding en dat hij “hyper gelukkig” was de dienaar van de Heer te zijn in het priesterschap. Overigens, de volgende dag in de kathedraal van de stad, heeft hij een prachtige homilie uitgesproken in dit verband, gevolgd door de vurige en herhaalde toejuichingen van de gelovigen die geënthousiasmeerd waren door zijn getuigenis ! Voor mij, komende uit Noord Afrika, was een dergelijke menigte in de Mis een gebeurtenis op zich.

Nadat ik enkele uren heb doorgebracht in het ontvangsthuis van de Missionarissen van Afrika, waar twee andere confraters, een Spanjaard en een Fransman, er alles aan gedaan hebben om mijn verblijf aangenaam te maken, werd van mij verwacht dat ik, in een zaal van het aartsbisdom, een vergadering zou animeren waarbij het ging over het probleem van de dienst die bewezen wordt aan de migranten die verlangen terug te keren naar hun land van herkomst.

Talrijke buitenlandse priesters hebben zich bij onze groep gevoegd: nog een andere Kongolees, een Italiaan, iemand uit Benin en een Togolees. De moslim Nigeriaanse burgerlijke maatschappij werd vertegenwoordigd door een vereniging die een lokaal radiostation beheert. Het is bijzonder aangenaam na te denken samen met zo’n groep van dynamische jongeren, die zich inzetten voor de verdediging van de rechten van de armen, meer bepaald van de migranten die op weg zijn om terug te keren naar hun land.

Samen vormen we een keten van solidariteit die loopt van Algiers/Oran tot in Kinshasa, terwijl we voorbijkomen op verschillende punten van “ravitaillering” zoals Ghardaïa, Tamanrasset, Adrar, Gao, Bamako, Arlit, Agadez, Niamey, Zinder en Birni N’konni.

Toen we aankwamen op het aartsbisschoppelijk verblijf van Niamey, werden we getroffen door de aanwezigheid van twee kleine families uit Liberia, die we geholpen hadden om vanuit Algiers terug te keren naar hun land van herkomst.

De Italiaanse priester, gelast met de ontvangst van de migranten, heeft zich zeer ontvankelijk getoond en zeer bezorgd om een snel vertrek te verzekeren aan deze families onder goede voorwaarden, waaronder de veiligheid. De wereldorganisatie voor de migratie (OMI) zou deze terugkeer moeten organiseren.

Deze twee families waren zeer slecht behandeld geweest door de veiligheidstroepen aan de grens tussen Algerije en Niger. Ook daar, heeft onze Italiaanse confrater ons moedig vergezeld bij het betrokken ministerie om die mensonwaardige behandelingen te signaleren. Wij hebben zijn voorbeeldige openhartigheid bewonderd, terwijl hijzelf hierbij de lokale hiërarchie respecteerde !

’s Zondags, was de kathedraal helemaal volgelopen met gelovigen, waarbij de vrouwen met hun mooie kleren en hun indrukwekkende haartooi, die een feestelijk beeld gaven aan deze viering van de Heilige Drie-eenheid.
De pater pastoor, helemaal in overeenstemming met “zijn kudde”, heeft dit mysterie uitgelegd, onbegrijpelijk, met een mobiele telefoon, die niet kan functioneren zonder de knop en het netwerk. Deze vergelijking heeft natuurlijk enige vrolijkheid opgewekt bij de confraters die in het koor concelebreerden, maar het heeft wel een goed sfeer gegeven aan deze viering.

Een groot en ontroerend moment was de ceremonie van de offerande, waarbij elke gelovige naar voor kwam om er, in een immense korf aan de voet van het altaar, zijn kleine spaarcenten neer te leggen als een gebaar van solidariteit met de duizenden vluchtelingen uit Mali, die kampeerden aan de grenzen van het land. Waarlijk, die blije menigte van gelovigen, die zingend en dansend op stap gingen, getuigde werkelijk van de solidariteit tussen de mensen in het ongeluk en in het geluk !

Mijn verblijf in dat formidabele, maar arme, land en in die Kerk die bruist van dynamisme, werd beëindigd met een bezoek aan een vereniging van de lokale radio voor de verdediging van de rechten van de mens.

Een goede groep van jonge vrouwen en mannen, moslims, zet zich daar in om de levensvoorwaarden van de migranten en van de democratie te bevorderen op een indrukwekkende wijze en die ons allen een nieuwe hoop gaf dat een andere wereld mogelijk is. Je moet erin geloven.

Om nog even terug te komen op die Kerk die bruist van dynamisme, de maaltijd van al de donderdagen brengt de priesters van het aartsbisdom samen, en ik werd hierbij uitgenodigd. Dit gaf een zeer sterk teken van levende verbondenheid tussen mensen die bezield worden door eenzelfde geest en die zich inzetten in eenzelfde strijd: [vert] deze om het Rijk van God vooruit te doen komen. [/vert]

Niamey, de 7de juni 2012

Jan Heuft,
voorzitter van “Ontmoeting en Ontwikkeling”
Alger, Algerië

 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 379 / 1152666

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Niger   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License