missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Vaticaan

“Terwijl een deel van de mensheid in de overvloed leeft, ziet een ander deel hoe haar waardigheid miskend wordt”

Boodschap van paus Franciscus
zaterdag 22 december 2018 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Paus Franciscus heeft een boodschap gezonden aan de deelnemers aan de internationale Conferentie “De mensenrechten in de hedendaagse wereld : verworvenheden, nalatigheden en ontkenningen”, georganiseerd door de Pontificale Gregoriaanse Universiteit en door het Dicasterie voor de Dienst van de integrale menselijke Ontwikkeling.

De internationale conferentie vond plaats ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de universele Verklaring van de Mensenrechten en van de 25ste verjaardag van de Verklaring en van het Actieprogramma van Wenen voor de bescherming van de mensenrechten in de wereld.[/marron]

Mensenrechten : de paus nodigt uit niet te vrezen tegen de stroom in te gaan om deze te verdedigen



  Heer Kardinaal,

Geëerde broeders in het episcopaat en het priesterschap,

Geliefde broeders en zusters,

Ik ben gelukkig u mijn hartelijke groeten over te maken, aan u allen, vertegenwoordigers van de Staten bij de Heilige Stoel, van de Instellingen van de Verenigde Naties, van de Raad van Europa, van de bisschoppelijke Commissies Rechtvaardigheid en Vrede en van deze voor de sociale pastoraal, van de academische wereld en van de organisaties van de burgerlijke maatschappij, samengekomen in Rome voor de internationale Conferentie met als titel “De mensenrechten in de hedendaagse wereld : verworvenheden, nalatigheden en ontkenningen”, georganiseerd door het Dicasterie voor de Dienst van de integrale menselijke Ontwikkeling en door de Pontificale Gregoriaanse Universiteit ter gelegenheid van de 70ste verjaardag avn dc universele Verklaring van de Mensenrechten en van de 25ste verjaardag van de Verklaring en van het Actieprogramma van Wenen.

Door deze twee documenten, heeft de familie van de Naties de gelijke waardigheid van elke menselijke persoon willen erkennen [1], van waaruit de fundamentele rechten en vrijheden voortvloeien die, daar zij ingeworteld zijn in de natuur van de menselijke persoon – ondeelbare eenheid van lichaam en ziel – universeel zijn, ondeelbaar, onderling afhankelijk et onderling verbonden. [2] Tegelijker tijd, erkent de Verklaring van 1948 dat “het individu plichten heeft tegenover de gemeenschap waarin voor allen de vrije en volle ontwikkeling van zijn persoonlijkheid mogelijk is”. [3] In dit jaar waarin de belangrijke verjaardagen van deze internationale juridische instrumenten gevierd worden, lijkt het gunstig een diep nadenken te houden over het fundament en het respect van de mensenrechten in de hedendaagse wereld, nadenken dat, zo hoop ik, drager zal zijn van een vernieuwd engagement ten voordele van de verdediging van de menselijke waardigheid, met een bijzondere aandacht voor de meest kwetsbare leden van de gemeenschap.

Inderdaad, als men met aandacht onze hedendaagse maatschappijen observeert, ontmoet men talrijke contradicties die ertoe dwingen zich af te vragen of de gelijke waardigheid van alle menselijke wezens, die zo plechtig geproclameerd werd 70 jaar geleden, ook werkelijk nageleefd, gerespecteerd, beschermd en bevorderd wordt in alle omstandigheden. Er blijven vandaag in de wereld talrijke vormen bestaan van onrechtvaardigheid, gevoed door herleidende antropologische zienswijzen en door een economisch model gefundeerd op het profijt, dat niet aarzelt uit te buiten, uit te sluiten en zelfs de mens te doden. [4] Terwijl een deel van de mensheid in de overvloed leeft, ziet een ander deel hoe haar waardigheid miskend, veracht en vertrapt wordt et haar fundamentele rechten ontkend of verkracht worden.

Ik denk, overigens, aan de nog ongeboren kinderen aan wie het recht ontzegd wordt ter wereld te komen., eveneens aan personen voor wie geen toegang is voor de onmisbare middelen om een waardig leven te leiden, [5] en ook aan degenen die uitgesloten worden van een aangepaste opvoeding, aan degenen die onterecht verstoken blijven van werk of verplicht worden te werken als slaven, aan degenen die gevangen gehouden worden in onmenselijke omstandigheden, die folteringen ondergaan of aan wie elke mogelijkheid ontzegd wordt zich vrij te kopen, [6] en aan de slachtoffers van gedwongen scheidingen en aan hun families.

Mijn gedachte gaat ook uit naar al de personen die leven in een klimaat dat overheerst wordt door de verdenking en door het misprijzen, die het voorwerp zijn van daden van onverdraagzaamheid, van discriminatie en van geweld omwille van hun raciaal, etnisch, nationaal of religieus toebehoren. [7] Tenslotte, kan ik niet nalaten degenen op te roepen die talrijke schendingen van hun fundamentele rechten ondergaan in de tragische context van de gewapende conflicten, terwijl handelaars van de dood [8] zich zonder scrupules verrijken ten koste van het bloed van hun broeders en zusters.

Tegenover deze harde verschijnselen, worden wij allen opnieuw in vraag gesteld. Inderdaad, wanneer de fundamentele rechten geschonden worden of wanneer men sommigen ermee bevoorrecht ten koste van anderen, of wanneer zij alleen maar verzekerd worden aan bepaalde groepen, verwezenlijken zich dan zware onrechtvaardigheden die, op hun beurt, conflicten voeden met zware gevolgen binnen de Naties of in hun onderlinge betrekkingen. Elkeen wordt dus opgeroepen om met moed en beslistheid bij te dragen, in de eigenheid van zijn eigen rol, tot respect van de fundamentele rechten van elke persoon, meer in het bijzonder van degenen die “onzichtbaar” zijn : al degenen die honger en dorst hebben, die naakt zijn, zieken, vreemdelingen of gevangenen (cf. Mat. 25, 35-36) en die in de marge van de maatschappij leven of die eruit verwijderd werden.

Deze eis van rechtvaardigheid en van solidariteit krijgt een bijzondere betekenis voor ons, christenen, omdat het Evangelie ons uitnodigt onze blik te wenden naar de kleinsten van onze broeders en zusters, ons te laten aangrijpen door medelijden (cf. Mat. 14, 14) en ons concreet in te zetten om hun lijden te verminderen.

Bij deze gelegenheid, wil ik een dringende oproep richten naar degenen die institutionele verantwoordelijkheden dragen, en hen vragen de mensenrechten in het middenpunt te plaatsen van alle politiek, inbegrepen deze van de samenwerking aan de ontwikkeling, zelfs indien dit betekent tegen de stroom in te gaan.

Met de wens dat deze dagen van nadenken de gewetens zouden kunnen wakker maken en initiatieven inspireren bedoeld om de menselijke waardigheid te beschermen en te bevorderen, vertrouw ik ieder van u, uw families en uw volken, toe aan de voorspraak van de Zeer Heilige Maagd Maria, Koningin van de vrede, en ik roep over u allen de overvloed in van de goddelijke zegeningen.

  Franciscus

[bleu marine]Bron : [/bleu marine]

Droits de l’homme : le pape invite à ne pas craindre d’aller à contre-courant pour les défendre – ZENIT – Francais, Hélène Ginabat, 13/12/18

[1Cf. Universele verklaring van de mensenrechten, 10 december 1948, Voorwoord en Artikel 1.

[2Cf. Verklaring van Wenen, 25 juni 1993, n. 5.

[3Cf. Universele Verklaring van de mensenrechten, art. 29,1

[4Cf. Exhort. Ap. Evangelii gaudium, 53

[5Cf. Johannes XXIII, Enc. Pacem in terris, 11 april 1963, 6

[6Cf. Catechismus van de katholieke Kerk, n. 2267

[7Cf. Toespraak tot de deelnemers aan de Wereldconferentie met als titel "Vreemdelingenhaat, racisme en volks nationalisme, in de context van de wereldmigraties”, 20 september 2018.

[8Cf. Algemene audiëntie, Sint Pietersplein, 11 juni 2014.


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 699 / 1152704

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen R+V   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License