missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Lignes de fracture N°109 Breuklijnen

Mars / Maart - 2017
lundi 3 avril 2017 par Jef Vleugels

[marron]M I G R A N T S[/marron]

[bleu marine]Cijfers over migratie in de EU[/bleu marine]

De Europese Commissie heeft cijfers vrijgegeven van de asielzoekers die door de verschillende EU-landen van uit Italië en Griekenland werden opgenomen volgens de akkoorden van 9/2015. [bleu]België[/bleu] heeft 396 vluchtelingen opgenomen ([bleu]10% van het beloofde quotum[/bleu]). De koplopers zijn Ierland (53%), Finland (51%), Portugal (37%) en Nederland (25%). Oostenrijk, Hongarije, Tsjechië en Polen namen niemand op. In totaal zijn over de ganse EU al 13.546 vluchtelingen geherlokaliseerd, [bleu]14% van het beloofde aantal[/bleu]. Ouch...

EXPRESS.be newsletter 3-03-2017
 

[bleu marine]Le pape plaide pour un « changement d’attitude », du rejet à l’accueil[/bleu marine]

Le pape François a plaidé pour « un changement d’attitude envers les migrants et les réfugiés » : « d’une attitude de défense et de peur, de désintérêt », de « rejet », à « une attitude généreuse d’accueil ». Devant les participants à la 6e édition du Forum international « Migrations et paix », qu’il a reçus le 21 février 2017 au Vatican, le pape a expliqué que la réponse à la crise migratoire devait « s’articuler autour de quatre verbes : [bleu]accueillir, protéger, promouvoir et intégrer [/bleu] ».

Fustigeant le « refus », « l’égoïsme » et les « démagogies populistes », le pape a appelé à « dépasser l’indifférence et préférer aux craintes une attitude généreuse d’accueil envers ceux qui frappent à nos portes ». « Protéger ces frères et sœurs est un impératif moral », a-t-il insisté en encourageant la lutte contre les « trafiquants de chair humaine ».

Evoquant la question de l’intégration, il a précisé qu’il s’agit d’un « processus bidirectionnel, qui se fonde essentiellement sur la reconnaissance mutuelle de la richesse culturelle de l’autre ».

Pour le pape François, l’aide aux migrants est « un devoir de justice, de civilisation et de solidarité ». La question « Où est ton frère ? », « n’est pas une question adressée à d’autres, c’est une question adressée à moi, à toi, à chacun de nous ».

ZENIT, Constance Roques, 21 février 2017
 

[bleu marine]Angela Merkel réveille notre conscience[/bleu marine]

« Wir schaffen das. » Nombre de personnes en veulent à Angela Merkel pour sa fameuse boutade au sujet du drame des réfugiés. Il ne s’agissait pourtant pas pour elle d’ouvrir toutes les portes de son pays ou de l’Europe. Elle voulait tout simplement que l’accueil pratique et pragmatique du flot des réfugiés se réalise dans la solidarité, l’humanité et la charité.

La chancelière d’Allemagne sait ce dont elle parle. Après la chute du Mur elle a expérimenté ce qu’une politique d’hospitalité peut susciter. Beaucoup prétendaient alors que la réunification de l’Allemagne plongerait tout le pays dans le chaos. Mais l’Allemagne schaffte das !

S’il a été possible d’intégrer 16 millions d’Allemands et un pays économiquement caduc dans une république de 65 millions de citoyens, pourquoi ne réussirait-on pas d’accueillir un ou un million et demi de réfugiés dans un continent de 500 millions d’habitants ?

Pour Merkel c’était avant tout une question de devoir. Pour cette protestante pratiquante, l’accomplissement du devoir fait partie de ses motivations éthiques. Et pour faire son devoir, il faut pouvoir être pragmatique. Et cette fille de pasteur a prouvé qu’elle était capable d’être pragmatique. Pour sortir son pays de la crise, elle estimait une politique socio-économique assez dure inévitable, dont elle a pu par la suite lâcher les brides progressivement.

Dans l’approche que Merkel avait du drame des réfugiés, sens pragmatique et réalisation idéaliste allaient de pair. Là aussi son origine a joué un rôle prépondérant. Merkel est luthérienne et non pas calviniste. Là où le catholicisme suit une éthique axée sur les vertus, l’éthique calviniste est axée sur les devoirs. Mais le luthéranisme connaît les deux et est même ‘plus proche de Rome que de Genève’.

C’est la vertu de Merkel qui indispose plus d’un, parce qu’elle griffe leur conscience. Pour le dire dans la langue de Trump, elle « grabs them by their conscience ». Merkel nous rappelle un élément essentiel de notre vie en société. Ce dont beaucoup ne veulent pas.

  • [vert]Un but supérieur[/vert]

Sans la vertu des citoyens un pays devient ingouvernable. Mais la vertu est devenue une denrée rare chez les politiciens. Une bonne partie de la politique n’est même plus pragmatique, c’est-à-dire axée sur ce qui est réalisable afin d’atteindre progressivement un bien supérieur. La seule question qui reste très souvent est de savoir ce que cela rapporte (en vue des élections ou de la popularité).

Le bien et le mal sont de plus en plus machiavéliquement définis en termes d’utilité en vue de garder le pouvoir. Ce qui profite au bien commun importe moins. Le comportement de Merkel est diamétralement opposé à cette attitude. Et cela dérange nombre de politiciens et de citoyens.

Merkel nous rappelle le sens exact de ce qui est juste. Liberté personnelle et bien commun y occupent la première place. Je veux garder ma liberté, mais sans que cela nuise à autrui.

La justice cherche l’équilibre entre les deux. Idéologie et éthique orientent le jugement personnel sur ce qui favorise la liberté d’une part, le bien commun d’autre part. Mais comment trouver ce juste équilibre entre moi et nous ?

  • [vert]La vertu[/vert]

Pour obtenir un équilibre stable un troisième pilier s’avère indispensable : la vertu. Aux dires du philosophe et politologue Américain, Michael J. Sandel, Merkel remet en place ce troisième pilier oublié de la justice. Aussi longtemps que les autorités et les citoyens ne se comportent pas comme il faut, il n’y aura pas de société juste.

D’après Michael Sandel, nous portons tous fermement ancrée en nous la conviction qu’à côté du bien commun et de la liberté, la vertu est tout aussi nécessaire. A notre époque où droits et devoirs sont de plus en plus dépendants de procédures, lois, règlements et contrats, cette vérité semble de plus en plus remise en question.

  • [vert]Têtue[/vert]

Avec sa déclaration « Wir schaffen das » Merkel nous incite à examiner notre propre cœur. Or, on n’aime pas cela.

Ne fût-ce que pour avoir remis en avant la valeur de la vertu, la chancelière allemande a plus que mérité le doctorat honoris causa. Et aussi parce qu’elle est têtue, se rappelant sans doute le dicton anglais : la renommée est volatile et la popularité hasardeuse, la richesse est passagère et il n’y a qu’une seule chose qui reste : le caractère.

Mark Van de Voorde in De Standaard du 12 janvier 2017.
Traduction de notre rédaction.
 

[bleu marine]One year of humanitarian corridors ![/bleu marine]

27 February and 2 March we will celebrate welcoming in Italy other 125 people.

The first group of refugees from the war in Syria arrived in Italy in February 2016. It seemed a dream, for them and for us, to help whole families, who had lost everything, to start a new life. Around them an extraordinary movement of solidarity has grown up : many have offered help, even offering homes. This has shown the beautiful face of Italy, which encourages and supports us to continue. And so, one year after the first arrivals, we reach the number of 700 people rescued from Damascus, Homs, Aleppo. Among them many children born with the war, who have known the peace in our country.

Sant’Egidio 25-02
 

[bleu marine]Rapport van de Hoge commissaris voor de Vluchtelingen, Filippo Grandi[/bleu marine]

‘De armste gemeenschappen bieden het vaakst onderdak aan ontheemden’
Meer dan de helft van de nieuwe vluchtelingen die Syrië ontvluchtten in de eerste helft van 2016, bleef in de directe omgeving : Turkije, Jordanië, Libanon en Egypte. In verhouding tot hun bevolking, tellen Libanon en Jordanië het grootste aantal vluchtelingen. Als gekeken wordt naar de economische prestaties van een land, dragen Zuid-Soedan en Tsjaad de grootste last.

Van alle landen telt Turkije het hoogste aantal vluchtelingen. Halverwege 2016 telde het land 2,8 miljoen vluchtelingen. Daarna volgen Pakistan met 1,6 miljoen, Libanon met 1 miljoen, Iran met 978.000, Ethiopië met 742.700, Jordanië met 691.800, Kenia met 523.500, Oeganda met 512.600, Duitsland met 478.600 en Tsjaad met 386.100 vluchtelingen.

Eerder deze maand bekritiseerde Grandi de politisering van het vluchtelingenprobleem in Europa, de Verenigde Staten en andere geïndustrialiseerde landen en regio’s. ‘[bleu]Dit zijn mensen die vluchten voor gevaar, ze zijn zelf niet[/bleu] gevaarlijk’, zei hij.

MO* Daily 2-03-2017
 

[bleu marine]Hongarije : automatische arrestatie van alle asielzoekers[/bleu marine]

Het Hongaarse parlement heeft met overgrote meerderheid (138 stemmen voor, 6 tegen en 22 onthoudingen) en ondanks scherpe kritiek van mensenrechtenorganisaties de automatische arrestatie van alle asielzoekers goedgekeurd.

Volgens premier Viktor Orban is de nieuwe maatregel een gevolg van de recente terreuraanslagen in Europa. Op een inhuldigingsceremonie voor nieuwe grenswachten, die lokaal als ‘grensjagers’ bekend staan, zei Orban dat Hongarije ‘wordt belegerd’ en enkel op zichzelf kan rekenen voor bescherming. Hij noemde immigratie al meermaals ‘een vergif’.

Deze maatregel was al in voege, naar hij werd in 2013 – onder druk van Brussel, de VN-vluchtelingenorganisatie en het Europese Hof voor de Rechten van de Mens – opgeschort.

EXPRESS.be 8-03-17
 

[marron]50 JAAR ISRAËLISCHE BEZETTING : WAT KAN BELGIË DOEN ?[/marron]

  Hier volgen de besluiten van een artikel van Brigitte Herremans, medewerkster van Broederlijk Delen en Pax Christi Vlaanderen voor het Midden-Oosten

Ruimte voor politieke verandering ?

Moet België opnieuw een voortrekkersrol spelen in de huidige moeilijke internationale context ? Op het eerste gezicht lijkt dat erg ambitieus voor een kleine Europese lidstaat. De, weldra, 27 lidstaten van de Europese Unie (EU) moeten immers aan hetzelfde zeel trekken om beleidswijzigingen door te voeren en meer druk op Israël uit te kunnen oefenen om het internationaal recht te respecteren.

Dan is er nog die andere grote speler, de Verenigde Staten, die nu met president Trump meer dan ooit de kaart van de Israëlische regering trekt. Toch is het te gemakkelijk om zich te verschuilen achter deze internationale machtsverhoudingen en kan België wel degelijk zwaarder wegen.

Minister Reynders was een van de eerste ministers van Buitenlandse Zaken die protest aantekenden tegen Israëls vernielingen van Europees gefinancierde projecten. Een volgende logische stap is om samen met minister De Croo publiek compensatie door Israël te eisen.

Premier Michel ontmoette bij zijn bezoek aan Israël vertegenwoordigers van de in Israël fel bekritiseerde mensenrechtenorganisaties Breaking the Silence en B’tselem. Wij verwachten dat hij nu binnen de EU aandringt op een sterkere reactie tegen Israëls aanvallen op Israëlische, Palestijnse en internationale ngo’s.

Meer dan twee jaar na de invoering van de etikettering van Israëlische nederzettingsproducten, die fout gelabeld zijn als Israëlische producten, zijn er nog steeds geen correcte labels die de consument toelaat om het onderscheid te maken. Minister Peeters kan zijn belofte nakomen om controles uit te voeren en een signaal te sturen dat de etikettering geen loze maatregel is.

Nu er opschudding is over Law Train, een samenwerking tussen het federale parket, de Israëlische politie en de KU Leuven, kan minister Geens het wijselijke besluit nemen om zich, zoals Portugal deed, terug te trekken uit het project. Zo wekt hij tenminste niet de indruk dat België instemt met de ondervragingspraktijken van de Israëlische politie, die foltering niet schuwt.

Dat zijn slechts enkele van de meest actuele dossiers waarin België concreet een verschil kan maken. Vijftig jaar na de start van Israëls bezetting is de urgentie groter dan ooit.

MO* Daily , 30-03-2017
 

[marron]UN MONDE SANS ARMES NUCLEAIRES[/marron]

[bleu marine]
Message du pape François[/bleu marine]

  Ce message, adressé aux membres de la Conférence des Nations Unies en vue de négocier un instrument juridiquement contraignant afin d’interdire les armes nucléaires, conduisant à leur totale élimination (27-31 mars 2017), a été lu par Mgr Antoine Camilleri, sous-secrétaire pour les Relations avec les États, chef de la délégation du Saint-Siège à cette rencontre.

« Nous devons nous engager pour un monde sans armes nucléaires (…). L’objectif ultime de l’élimination totale des armes nucléaires devient à la fois un défi et un impératif moral et humanitaire. (…) Bien que ce soit un objectif clairement complexe et à long terme, il n’est pas hors de notre portée ».

Le pape insiste sur la faisabilité de cet engagement exigeant : « L’humanité a la capacité de travailler ensemble dans la construction de notre maison commune ; nous avons la liberté, l’intelligence et la capacité de diriger et d’orienter la technologie, de limiter notre pouvoir et de mettre tout cela au service d’un autre type de progrès : celui qui est plus humain, social et intégral. »

Il réfute la doctrine de la dissuasion nucléaire : « Une éthique et une loi basées sur la menace d’une destruction mutuelle – et peut-être la destruction de toute l’humanité – sont en contradiction avec le véritable esprit des Nations Unies. »

Nous devons aussi nous demander à quel point une stabilité basée sur la peur est durable, quand elle augmente réellement la peur et porte atteinte aux relations de confiance entre les peuples », insiste le pape qui invite au contraire à privilégier un véritable dialogue entre les nations.

ZENIT, 28 mars 2017
 

[bleu marine]Wil België wel af van kernwapens ?[/bleu marine]

Op 27 maart 2017 starten in New York historische VN-onderhandelingen over een internationaal kernwapenverbod. 123 landen zien zo’n verbod als de logische volgende stap richting totale eliminatie van kernwapens. België zal deze onderhandelingen echter boycotten. Ons land pretendeert te streven naar een kernwapenvrije wereld, maar wil Amerikaanse kernwapens blijven huisvesten in Kleine Brogel en wil nieuwe gevechtsvliegtuigen uitrusten met kernwapens.

Het federale parlement organiseerde daarom op 14 maart 2017 een hoorzitting over de Belgische positie, waaraan ook de Belgische Coalitie tegen Kernwapens deelnam. Kernwapens zijn volgens Buitenlandse Zaken “essentieel” voor de Belgische veiligheid, terwijl ons NAVO-lidmaatschap België zou verplichten tot het behoud van kernwapens (wat niet zo is).

Wat volgde klonk soms als een langgerekte liefdesverklaring aan kernwapens. Gevraagd naar wat dan wel een realistische tijdshorizon is voor het bereiken van een kernwapenvrije wereld, klonk de vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken als volgt : ‘het spijt me zeer, maar ik heb geen termijn. Misschien binnen 100 jaar, maar misschien ook niet’.

Het doet een levensbelangrijke vraag rijzen : [bleu]wil België eigenlijk wel af van kernwapens ? [/bleu]

  • [vert]Gevaarlijk en onverantwoordelijk[/vert]

Een nieuw verbodsverdrag staat dus niet gelijk aan onmiddellijke en volledige nucleaire ontwapening, maar is een deeltjesversneller richting kernwapenvrije wereld. Het Belgische alternatief, vriendelijk vragen aan de kernwapenstaten om te ontwapenen, is niet bepaald effectief.

Alle kernwapenstaten plannen grootschalige moderniseringen van hun nucleaire arsenalen, hoewel ze al in 1970 in het Non-Proliferatieverdrag (NPV) beloofden volledig te ontwapenen.

  • [vert]Russische roulette [/vert]

Een verbod is bovendien dringend nodig om een nieuwe nucleaire wapenwedloop te vermijden. Steeds meer landen raken in toenemende mate gefrustreerd over het gebrek aan ontwapening van de kernwapenstaten. Deze niet-kernwapenstaten beloofden in 1970 om geen kernwapens te verwerven in ruil voor de belofte van de kernwapenstaten om te ontwapenen. Doordat deze “grand bargain” niet wordt nageleefd door de kernwapenstaten, groeit het risico dat de niet-kernwapenstaten zich niet langer iets aantrekken van hun belofte om geen kernwapens te verwerven.
Sinds 1945 is er ook veelvuldig sprake geweest van het bijna-gebruik (bewust of incidenteel) van kernwapens, en ontkwam de wereld tientallen keren op het nippertje aan een nucleaire ramp of oorlog. Militaire experts waarschuwen daarnaast voor diefstal of nucleaire cyberhacking door terroristen.

De enige manier om het gevaar op zo’n nucleaire catastrofe en een nieuwe wapenwedloop te vermijden, is het verbieden en vervolgens volledig elimineren van kernwapens. Terwijl de kernwapenstaten duizenden miljarden investeren in de lange termijn modernisering van hun kernwapens, blijft België zich echter koppig verzetten tegen diplomatieke onderhandelingen om kernwapens te elimineren. Dat is totaal onverantwoord : hoelang wil België nog Russische roulette blijven spelen met kernwapens ?

  • [vert]Wat België moet doen [/vert]

Aangezien minstens 123 landen de verbodsonderhandelingen steunen, is het bovendien niet de vraag of een verbodsverdrag er komt, maar wel wat voor vorm dergelijk verdrag aanneemt. Door de onderhandelingen te boycotten, verspeelt België elke kans om het verbodsverdrag mee vorm te geven.

De dubbelzinnige en verwarde Belgische houding over kernwapens moet eindelijk stoppen. De Grote Nucleaire Verwarring heeft lang genoeg geduurd, het is tijd om kleur te bekennen. Vindt België kernwapens legitiem of niet ? En volhardt de federale regering in haar nucleaire boosheid, of kiest ze er alsnog voor aan de juiste kant van de geschiedenis te staan ?

MO* redactie maart 2017
 


  Willem Staes is beleidsmedewerker Veiligheid en Ontwapening bij Pax Christi Vlaanderen, een lid van de International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN) en de Belgische Coalitie tegen Kernwapens.
“De belangrijkste wegen in de stad zijn de luchtwegen van de bewoners en hun kinderen”
Daniël Termont, burgemeester van Gent
 


“Nous ferons de la sorte que notre ciel redeviendra bleu”
Chinese premier Li Keqiang
 

[marron]HOE GROOT IS MIJN ECOLO AFDRUK ???[/marron]


[bleu marine]INTERNET[/bleu marine]

  • [vert]Vermijd gulzige Google[/vert]
    Ga niet onnodig op Google. Het jaarlijkse verbruik van de Google-servers bedraagt 500 tot ongeveer 700 MWh, dat is meer dan een kleine reactor van de kerncentrale van Doel.
  • [vert]Zet uw mails op dieet[/vert]
    Een mail versturen veroorzaakt, afhankelijk van de bron, 4 tot 20 gram CO². Een groot verschil, maar hoe dan ook is de impact van ons mailverkeer, met elke minuut ongeveer 150 millioen mails die worden verstuurd, reusachtig. En de uitstoot verhoogt tot zo’n 50 gram als u er een bijlage aan toevoegt en ligt ook hoger als er meerdere geadresseerden zijn.
  • [vert]Ledig uw mailbox[/vert]
    Denk er ook aan om op tijd en stond uw mailbox op te kuisen. Dertig onnuttige mails een jaar lang bijhouden, verbruikt evenveel als wanneer u een krachtige ledlamp een hele dag zou laten branden...
  • [vert]Zet niet uw hele leven in de cloud [/vert]
    U stalt regelmatig een document of foto’s in de cloud of in Dropbox ? Handig, zoveel ruimte, maar het vreet wel energie. Plaats bij voorbeeld enkel uw mooiste foto’s...
    Test-Aankoop, januari 2017, blz. 41
     

[bleu marine]WATER[/bleu marine]

We verbruiken gemiddeld 110 liter leidingwater per dag, vooral om ons te wassen (40%) en de wc door te spoelen (27%). Daarna gaat het water vooral naar de was (15%), de vaat (7%) en allerlei klussen, zoals de tuin besproeien, de auto wassen en poetsen (7%).

  • Laat het water niet onnodig lopen bij het handen wassen, tanden poetsen, scheren...
  • Hebt u geen tweeknopsbediening op uw toilet, plaats dan een baksteen of een volle waterfles in de reservoir.
  • Laat het water in de douche niet lopen terwijl u zich inzeept of uw haren wast...
    Test-Aankoop, maart 2017
     

Compilateur/compositeur responsable : Jef Vleugels, rue Charles Degroux 118 – 1040 Bruxelles


Mots-clés

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 1156 / 1152696

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Belgique  Suivre la vie du site J.P.I.C.   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License