missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Willem Embrechts

samedi 14 février 2009 par J.V.

 
Pater Willem EMBRECHTS
 
 1911 – 2009



Woensdag 11 februari 2009, omstreeks 18 uur, is Wim stilletjes overleden, in zijn kamer bij de Zusterkes der Armen van ’t Kiel (Antwerpen). Zijn zus Jeanne was bij hem. Hij was 97 en onze ouderdomsdeken.

 
 
Hij was ziek geworden op de dag dat men, een kleine maand geleden, een herdenkingsdienst celebreerde voor zijn confrater en huisgenoot Hugo Verwimp. Toen had Wim gezegd dat hij hem wilde vervoegen…

Wim werd geboren te Turnhout, in de Antwerpse Kempen, op 23 november 1911. Hij deed zijn humaniorastudies in het Klein Seminarie te Hoogstraten en trad binnen in Boechout in 1929. Na het noviciaat in Maison Carrée (1931-1932) deed hij zijn theologie in Heverlee (1932-1936) waar hij op 29 juni 1936 werd priester gewijd. In 1938 bekomt hij een licentiaat in Filosofie aan de Universiteit van Leuven.

Op 22 september van datzelfde jaar vertrekt hij uit Marseille per boot naar het toenmalige Opper-Congo. Benoemd in het Groot Seminarie van Boudewijnstad, wordt hij er eerst professor van filosofie, vervolgens geestelijke leider en econoom en tenslotte rector.

Na zijn eerste verlof in 1948, wordt hij overste benoemd in Boechout. Die benoeming viel hem hard, want hij vreesde er niet hetzelfde hechte gemeenschapsleven terug te vinden (gelukkig voor hem ten onrechte). Hij hield van de leerlingen, speelde voetbal met hen, volgde ieders ontwikkeling op de voet ; en zij hielden van hun overste met z’n gouden hart…

In februari 1955 mocht Wim terug naar het Seminarie te Boudewijnstad. De briefwisseling uit die periode toont de diepe bezorgdheid en de klare visie van Wim betreffende de vorming van de lokale clerus.

Toen hij terug kwam van het Algemeen Kapittel in 1957, werd Wim eindelijk in de brousse benoemd : een jaar onderpastoor in Kamituga en een jaar in Kalima. In november 1958 wordt hij gelegeerd Vicaris van Mgr. Cleire voor Kasongo. In september 1959 keert hij terug als rector naar het Seminarie van Boudewijnstad. Vanaf augustus 1961 vertegenwoordigt hij de confraters van Kasongo in de regionale raad. In december 1963 is hij secretaris van de bisschop, Mgr. Mala. Wanneer deze laatste in augustus 1964 sterft, wordt Wim, in moeilijke omstandigheden, apostolisch administrator van het bisdom Kasongo, tot in maart 1967. Daarna vinden wij hem terug in Shabunda als godsdienstleraar in het college en het atheneum. In september 1967 wordt hij er directeur van het college van Don Bosco, en tegelijkertijd studieprefect.

In november 1973 mag hij eindelijk schrijven : "ik verlaat het onderwijs". In 1973 wordt hij onderpastoor in Lulingu, in 1980 onderpastoor en verantwoordelijke voor de schoolcatechese en voor de roepingenpastoraal in Kalima. In 1976 gaat hij terug naar Lulingu, in 1980 terug naar Kalima, zijn laatste post in zijn geliefde Congo. Toen hij daar in 1986 zijn jubileum van vijftig jaar priester vierde, was hij zo blij dat het samenviel met het vijftigjarig bestaan van de parochie : zo stond hij niet in het middelpunt…

Op 21 juli 1993 komt Wim definitief naar België terug. De benen willen niet meer mee. Tot in november 2001 verblijft hij in de gemeenschap van de Cogels-Osylei. Hij straalde rust en vrede uit, las veel, bad veel. Toen dat huis gesloten werd, ging hij naar de Zusterkes der Armen, op ’t Kiel, die hem en zijn confraters met open armen ontvingen. Daar heeft Wim een mooie oude dag beleefd.

Op het feest van de Jubilarissen van 1996, zei Wim, die zijn zestig jaar priesterschap vierde, tot zijn confraters, in de tweetalige homilie : "Prenons le temps pour être heureux. Si l’âge ou les infirmités ralentissent notre activité, agissons moins, existons davantage. Vivons plus consciemment, plus intérieurement, plus intensément et prions davantage. Homo vivens gloria Dei. Dieu est heureux de nous voir heureux. Late we ons door God beminnen en koesteren we ons in de liefde van de menslievende God".

De uitvaartliturgie zal plaats hebben in de kapel van het rusthuis Sint-Jozef van de Zusterkes der Armen (Waarloshofstraat 9 – 2020 Antwerpen), op zaterdag 21 februari om 10 uur, gevolgd door de teraardebestelling in Varsenare.
Dat is dus dezelfde dag als de dienst voor Staf Campforts in Lichtaart, maar voor de families ging het niet anders.

Mogelijkheid tot concelebratie. Voor de confraters is er een koffietafel voorzien in de Keizerstraat. Gelieve de econoom van de Keizerstraat te verwittigen.

Jef Vleugels

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 850 / 1152696

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License