missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Lode De Winter

jeudi 6 avril 2017 par Jef Vleugels
  Deze morgen, woensdag 4 april 2017, rond 7 uur, is onze confrater
 
Lode De Winter


zachtjes ingeslapen in de kliniek in Lier. Binnen enkele dagen zou hij 91 geworden zijn.

Lodewijk De Winter – maar iedereen noemde hem Lode of Louis – werd geboren op 11 april 1926 te Bevel in de provincie Antwerpen. Vader was zaakwaarnemer, stichter en drijvende kracht van en in verschillende vennootschappen en coöperaties. Lode begon de klassieke humaniora in het Sint-Lievenscollege te Antwerpen maar vervolgde vanaf de vijfde Latijnse in het Kleinseminarie te Hoogstraten. In december 1946 trad hij binnen bij de Witte Paters te Boechout, wat zijn pastoor enthousiast deed schrijven  :”Mocht het toch eens waar zijn dat Bevel eens een priester mocht zien groeien uit zijn volk ; dat is tot hiertoe nog nooit gebeurd !”. Na het noviciaat te Varsenare trok Lode naar Noord-Afrika, waar hij zijn theologie deed te Thibar en daarna te Carthago. Hij legde zijn missionariseed af te Thibar op 27 juni 1952 en werd priester gewijd te Carthago op 5 april 1953. Tijdens de vormingsjaren beschrijft men Lode als toegewijd en edelmoedig, dienstbaar en wilskrachtig. Hij treedt zelden op het voorplan en verheft nooit zijn stem. Hij heeft een klaar verstand, maar is toch eerder praktisch aangelegd (op het scholasticaat was hij trouwens belast met de electriciteit). Zijn vroomheid en zijn roeping zitten diep.

Na zes maanden ‘militaire dienst’ onder de vorm van lessen aan de universiteit van Leuven, vertrekt Lode op 20 april 1954 naar het toenmalige Boudewijnstad in ‘onze’ Congo. Hij begint als onderpastoor te Nyunzu, daarna te Mateo, om dan in september van datzelfde jaar professor en econoom te worden van het Kleinseminarie te Lusaka. De regionaal , Herman Hoste, vermeldt “que Lode réussit mieux comme économe que comme professeur ; les cours se donnent en effet en Swahili qu’il ne possède pas encore très bien”. In juni 1957 wordt hij benoemd te Lyapenda, eerst als onderpastoor en in 1959 als pastoor. Hij heeft er onder anderen veel scholen gebouwd. Dezelfde regionaal stipt aan dat Lode nu de goede omgeving en het juiste pastorale werk heeft gevonden : “Sous son extérieur assez froid, il est délicat et prévenant. Ne sait pas se fâcher. Semble avoir un bon jugement et n’hésite pas à prendre les décisions nécessaires”. Na zijn verlof in 1961 en zijn grote retraite te Villa Cavaletti, keert hij terug naar Liapenda. Hij zal er overste blijven tot augustus 1975. Dan verlaat Lode het bisdom Kalemie voor Kongolo : hij wordt pastoor van de parochie Saint-Mathieu Mulumba te Kabalo. Het stadje telt drie parochies ; de zijne runt ook nog 43 basisgemeenschappen buiten de stad. Hij viert er, op zondag 5 mei, in aanwezigheid van de bisschop, Mgr. Ngoy, en omringd door een massa volk, het eeuwfeest van de katholieke Kerk in Zaïre. Tijdens zijn verlof in 1980 volgt hij in Arbresle, Frankrijk, een theologisch-pastorale sessie van september tot december. Hij zal in Kabalo pastoor blijven tot 1985, en ondertussen ook nog de sessie/retraite te Jeruzalem volgen. Eind juni 1986 wordt Lode pastoor benoemd te Sola, waar hij tot eind augustus 1993 werkzaam zal zijn.

In oktober 1993 verandert Lode voor de laatste maal van bisdom in Congo : hij wordt professor benoemd op het Centre de Formation des Catéchistes te Kinkungwa in het bisdom Kasongo. Hij werkt er samen met Mathieu Janssen, de directeur van het Centrum. Lode kan er zijn jarenlange pastorale ondervinding ten dienste stellen van de catechisten in vorming. Tijdens zijn verlof 1996 volgt hij de sessie “Disciple Missionnaire Aujourd’hui” in Jeruzalem.

In 1998, tijdens de na-weeën van de blitzkrieg die Laurent-Désiré Kabila aan de macht bracht (Kinshasa werd veroverd in mei 1997), kende Oost-Congo rebellies tegen het A.F.D.L. (Alliance des Forces Démocratiques pour la Libération du Congo-Zaïre) van Kabila Père. Lode brengt zich in veiligheid te Kalima, dat echter door de omstandigheden volkomen van de buitenwereld afgesloten was : geen phonie, geen vliegverkeer. Tot grote ongerustheid van zijn familie. In december 1999 deelt Lode – hij is dan 73 – aan de regionaal, Patxi Otondo, mee dat hij wel bereid is naar Kinkungwa terug te keren, maar dat hij elders herbeginnen niet meer ziet zitten. Het was goed geweest.

Op 13 december 1998 komt Lode definitief naar België terug. Hij installert zich bij zijn zus Julia, die weduwe is en nog steeds in het ouderlijk huis te Bevel woont. Lode zal daar nog jaren gelukkig zijn, vertroeteld door zijn lieve zus. Zo lang hij kan, helpt hij op de parochie. Op vraag van onze confraters in Polen, gaat hij daar enkele maanden Frans onderwijzen aan kandidaten die zich voorbereiden op een vertrek naar Afrika. Gedurende vele jaren gaat hij tijdelijk de aalmoezenier vervangen bij de zusters van Bethlehem in het Franse Pugny. Ook de zusters van Berlaar en de parochie van Gestel konden steeds op hem rekenen. Lode is zonder twijfel zijn leven lang een voorbeeld geweest van trouw aan voortgezette vorming en bijscholing : in september 2015 sluit hij de lange reeks af met de sessie voor 70-plussers te Rome. Zo lang hij voldoende beweeglijk blijft komt hij naar de sektorbijeenkomsten en gaat hij naar feestelijke vieringen in de Keizerstraat te Antwerpen.

Begin februari 2017 doet Lode een zware val, met een gebroken heup als gevolg. Volgt een moeilijk revalidatie en een amper twee weken durend verblijf in het Woon en Zorg-Centrum Kloosterhof te Berlaar. Begin deze maand ijlings met algemene waterzucht overgebracht naar het Heilig Hartziekenhuis te Lier, is Lode zachtjes ingeslapen in de morgen van dinsdag 4 april. Hij ruste in vrede.

  De teraardebestelling zal doorgaan te Varsenare op maandag 10 april 2017.
Een gedachtenisviering, waarop de confraters zijn uitgenodigd, zal plaats hebben op paasmaandag 17 april, in de O.L. Vrouw Hemelvaartkerk te 2560 Bevel-Dorp om 11 u 30.
Witte gewaden zoals gewoonlijk.

Een koffietafel is voorzien te Bevel.
 

 
Jef Vleugels           
 

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 887 / 1152704

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License